Άδικη ισοπαλία για την ομάδα μας με αντίπαλο την Ανόρθωση με σκορ 1-1. Πάμε να δούμε το πώς ανταποκρίθηκε ο κάθε ποδοσφαιριστής ξεχωριστά με τον φακό του Νίκου Ανδρονίκου.
Μπρούνο Βάλε: Δεν κινδύνεψε σχεδόν καθόλου.Κάνει πανομοιότυπο λάθος όπως και στο πρώτο παιχνίδι,που δεν διορθώνουν με τα μσρκαρίσματα τους οι αμυντικοί.
Γιώργος Βασιλείου: Πολύ καλός ο Γιώργος που έπαιξε με πάθος και δύναμη.Περιόρισε τον αντίπαλο του και έβγαινε πολύ συχνά στην επίθεση.
Ζοάο Πέδρο: Ακόμη ένα καταπληκτικό παιχνίδι από τον Πορτογάλο.Δεν κινδύνεψε καθόλου αμυντικά και ήταν παρών σε όλες τις ευκαιρίες τις ομάδας.Μέτρησε ακόμη μια ασίστ.
Έκτορ Γιούστε: Ακόμα ένα μεστό παιχνίδι από τον Ισπανό που με την εμπειρία του και τις τοποθετήσεις του έκλεινε τους χώρους.
Βαλεντίν Ρομπέρζ: Δυναμικές επεμβάσεις,καθοριστικά τάκλιν από τον Γάλλο ποδοσφαιριστή που δεν συμβιβάζεται με ισοπαλίες και για αυτό βρέθηκε ψηλά στις τελευταίες φάσεις.
Άλεφ ντο Σάντος: Τι φανταστικός ποδοσφαιριστής.Επιβλητικός στην μεσαία γραμμή τόσο όταν είχαμε κατοχή,όσο και όταν αμυνόμασταν.Μοίρασε παιχνίδι,κέρδιζε μέτρα για την ομάδα και έδειξε πως επανήλθε πλήρως.Πολύ καλός.
Άλαν Σόουζα: Η άποψη μου πως ο έτερος μικρός Βραζιλιάνος είναι πως μπήκε πλήρως στο πετσί της ομάδας.Είχε καταλυτικές παρεμβάσεις που ανέκοψαν επικίνδυνες επιθέσεις και έπαιρνε την πρώτη πάσα για να οργανώσει παιχνίδι.Για μένα ο συνδυασμός της αθόρυβης δουλειάς του,με την βοήθεια στην οργάνωση τον κατατάσσει στην κορυφή από πλευράς απόδοσης.Να μην ξεχνάμε και ποιον είχε να καλύψει ειδικά στον ανασταλτικό ρόλο.
Νίκολα Μαρτίνες: Είναι από τα παιχνίδια που περίμενες να δείξει ποιος είναι.Τον νίκησαν τα καλά μαρκαρίσματα και ίσως το δικό του άγχος και τον περιόρισαν σε μια μέτρια βραδιά.
Φώτης Παπουλής: Μπήκε ορεξάτος,έφτιαξε καταστάσεις και σκόραρε ένα όμορφο γκολ.Με αυτό τον Φώτη ανεβαίνουμε επίπεδο.Ίσως να έπρεπε να μείνει κι άλλο στο γήπεδο.
Αντόνιο Γιάκολις: Στο πρώτο ημίχρονο μπήκε μουδιασμένα.Ήταν καλά κλεισμένος και δεν πραγματοποίησε αρκετές ενέργειες.Στο δεύτερο ανέβηκε πιο πολύ,πλαγιοκόπησε έφτιαξε φάσεις και γενικά βοήθησε ώστε να βάλουμε τον αντίπαλο στην περιοχή.
Εμίλιο Ζελάγια: Μέχρι το 57 πάλευε μόνος με τα θηρία και φαινόταν πως έχανε την μάχη,όταν όμως πέρασε ο Μάγκλιτσα κοντά του βρέθηκε 3 φορές κοντά στο γκολ αλλά ήταν άστοχος.
Ζάντερ Σαντάνα: Μπήκε σαν αλλαγή και έπαιξε με πάθος και δύναμη.Μόνο με φάουλ τον σταματούσαν οι αντιπάλοι.Δημιούργησε καταστάσεις που δεν είχαν ευτυχή κατάληξη.
Άντον Μαγκλίτσα: Μπήκε κ έδωσε νέα πνοή.Δημιούργησε χώρους με την κινητικότητα του και έδειξε πόσο πολύτιμη είναι η παρουσία του στα ντέρπι.Έχασε μια απίστευτη ευκαιρία που θα μας έδινε προβάδισμα από ατυχία αφού έκανε ιδανικό τελείωμα αλλά ενστικτωδώς την έκοψε ο τερματοφύλακας.Πολύ καλός.
Αντρέ Σκέμπρι: Μπήκε για να πατήσει περιοχή και να βρει αυτό τον μικρό χώρο για να σκοράρει.Τον βρήκε αλλά βρέθηκε αντίπαλος και απόκρουσε την μπάλα στην γραμμή.
Προπονητής: Παρέταξε την ομάδα με το γνωστό 4-2-3-1.Δέχτηκε το γκολ από μια στατική πανομοιότυπη με το πρώτο και σίγουρα θα έχει να πει πάρα πολλά στους ποδοσφαιριστές του για αυτή την φάση.Στο δεύτερο ημίχρονο όταν μπήκε στο παιχνίδι και η σκακιέρα η ομάδα ανέβηκε και άλλο,έβαλε τον αντίπαλο στα σχοινιά και τον σφυροκόπησε.Ήρθε το γκολ της ισοφάρισης και μόνο από ατυχία δεν ήρθε και δεύτερο και τρίτο. Το έγραψα και σε άλλο άρθρο,θα το επισημάνω και εδώ.Ντέρπι είναι μόνο λόγω ονομάτων,οι εμφανίσεις μας στα ντέρπι πρέπει να είναι πανομοιότυπες με του δευτέρου ημιχρόνου ακόμα και όταν η ομάδα βρίσκεται μπροστά με 1 γκολ αφού όσες φορές αφήσαμε την τύχη να λάβει μέρος στο παιχνίδι μας,δηλαδή να εξαρτόμαστε από μια φάση,μας γύρισε την πλάτη.Θεωρώ την εμφάνθση του δευτέρου ημιχρόνου σαν παρακαταθήκη για το τιθα ακολουθήσει.Δεν υπάρχει λόγος να χαθεί η πίστη και η ψυχραιμία μας.Παίξτε την μπάλα σας και θα βγούμε νικητές!!
