Αυτά έχει το ποδόσφαιρο. Άμα δεν κατορθώσεις να περάσεις την μπάλα στο πλεκτό την παθαίνεις, έστω κι αν δεν άξιζες τουλάχιστον να ηττηθείς. Αν εξαιρεθούν τα πρώτα είκοσι λεπτά του πρώτου ημιχρόνου, ο Απόλλωνας είχε τον πλήρη έλεγχο του αγώνα εξουδετερώνοντας κάθε επιθετική προσπάθεια της ΑΕΚ.
Οι Λαρνιακιώτες ήρθαν στη Λεμεσό ξεκάθαρα για να πάρουν ισοπαλία. Σε μια από τις ελάχιστες αντεπιθέσεις κατάφεραν να σκοράρουν ένα γκολ μ’ αρκετή δόση τύχης, αφού η τροχιά της μπάλας αλλοιώθηκε κτυπώντας στο σώμα του Ρομπέρζ. Από κει και πέρα τα δεδομένα έγιναν ακόμη πιο δύσκολα, με τους φιλοξενούμενους να είναι στην κυριολεξία μέσα στα καρέ, με μόνη έγνοια να διώχνουν την μπάλα μακριά από την περιοχή τους.
Οι ποδοσφαιριστές μας δεν έπαιξαν και την μπάλα της ζωής τους αλλά σαφέστατα δεν άξιζαν να χάσουν. Οι αριθμοί δεν κάνουν λάθος. Η στατιστική καταδεικνύει σε μεγάλο βαθμό την εικόνα του αγώνα: δώδεκα τελικές έναντι πέντε του αντιπάλου. Τουλάχιστον σε τρεις περιπτώσεις από ατυχία η ομάδα μας δεν κατάφερε να μετουσιώσει τις ευκαιρίες της σε τέρματα.
Χάθηκε μια τεράστια ευκαιρία ανάκτησης δυναμικής ενόψει των δύο διαδοχικών δύσκολων αγώνων στις προσεχείς αγωνιστικές. Αυτό δεν σημαίνει πως χάθηκε το παραμικρό, πέραν της απώλειας των σημερινών βαθμών. Στα επόμενα μεγάλα παιχνίδια ο «κυανόλευκος» κόσμος θα παίξει την μπάλα της ζωής του. Τα επόμενα μεγάλα παιχνίδια προϋποθέτουν μεγάλους παίχτες. Είτε στην κερκίδα, είτε στον αγωνιστικό χώρο.
