Προσήλωση. Τούτη η λέξη έχει ειπωθεί και γραφτεί πολλάκις. Καθόλου παράξενο, αν ανατρέξει κάνεις στα παιχνίδια της περσινής περιόδου αλλά και στα πρόσφατα ευρωπαϊκά όπου χάθηκαν αδικαιολόγητα βαθμοί και προκρίσεις.
Η ομάδα έχει την απαιτούμενη ποιότητα και ποσοτητα προκειμένου να ανταπεξέλθει των δυσκολιών, αν και ο γράφων έχει την πεποίθηση πως μια προσθήκη στη θέση του λεγόμενου «εξαριού» κρίνεται επιτακτική.
Ο Άρης είναι ένας αντίπαλος που διαχρονικά παιδεύει τον Απόλλωνα. Απωλέσθησαν ουκ ολίγοι βαθμοί και τις πλείστες φορές η νίκη ερχόταν με την ψυχή στο στόμα. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να μας αποπροσανατολίσει, η κακή εμφάνιση του συμπολίτη κόντρα στο αξιόμαχο υλικό της Καρμιώτισσας. Άλλωστε, οι ιδιαιτερότητες της πρεμιέρας επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό και τη γενικότερη απόδοση.
Η αγωνιστική επικινδυνότητα του αντιπάλου επικεντρώνεται κυρίως στα στημένα. Με βαθιές μπαλιές στην περιοχή δεν είναι δύσκολο να προκύψει “μελέ” και να παραβιαστεί η εστία του Μπρούνο Βάλε. Κάτι το οποίο δύναται να αποφευχθεί ή τουλάχιστον να περιοριστεί με την προαναφερθείσα ανάγκη για προσήλωση και συγκέντρωση.
Οι «κυανόλευκοι» αν προσπεράσουν αλώβητοι και το εμπόδιο του Αρη, θα έχουν ήδη κάνει την διαφορά σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, προσδίδοντας μια ελπιδοφόρα ανάσα στην προσπάθεια της κατάκτησης του πρωταθλήματος
