Μετά από καιρό ο κόσμος του Απόλλωνα,έφυγε γεμάτος από το γήπεδο.Έστω και αν ο προπονητής μας είπε πως τα τελευταία 12 παιχνίδια κάναμε ένα κακό ματς.Μπορεί η ομάδα να έπαιρνε αποτελέσματα,μπορεί να είχε πολλά «clean sheet» αλλά ο κόσμος «διψούσε» για ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας.
Όλοι τώρα λένε για το 4-4-2 πως δουλεύει και πως έτσι έπρεπε να παίζει η ομάδα.Δεν είμαι αιρετικός του 4-4-2,αντιθέτως το «γουστάρω» γιατί όταν το παίζεις σωστά τότε ο θεατής βλέπει μπάλα,απλά θα ήθελα να προσθέσω πως το 4-4-2 πρέπει να καλύπτεται η κάθε θέση από τον κατάλληλο ποδοσφαιριστή.Αν θυμάστε καλά στο πρώτο ημίχρονο όταν η ομάδα μας αγωνίστηκε στα πλάγια δεξιά με Πέδρο,Μέζσκα δεν ήταν και ότι καλύτερο.Θεωρώ λοιπόν πως ανεξαρτήτως συστημάτων,το πιο σημαντικό είναι οι παίκτες που απαρτίζουν το σύστημα να είναι οι κατάλληλοι και να μπορούν να αντεπεξέλθουν.Εκτός αυτού,σημαντικό ρόλο παίζει και ο τρόπος παιχνιδιού που θέλει να εφαρμόσει ο προπονητής αλλά και οι οδηγίες που θα δώσει,οδηγίες που θα κάνουν το εκάστοτε σύστημα active ή re-active.
Το συμπέρασμα λοιπόν που βγαίνει από τις δύο τελευταίες αγωνιστικές λοιπόν είναι ότι κάθε αγώνας πρέπει να αντιμετωπίζεται αναλόγως και το πιο σημαντικό από όλα πως όταν ένας ποδοσφαιριστής για κάποιους λόγους κάνει κοιλιά με το να τον αφήνεις στην ενδεκάδα το μόνο που κάνεις είναι να τον εκθέτεις.
Και επειδή ο γραφών του αρέσει να βλέπει την ομάδα του πρώτη και όχι δεύτερη ή να έχει στόχους εξάδας,θα ήθελα έστω να την δω πρώτη στην ειδική βαθμολογία των πλέϊ-οφφ.Γιατί δυστυχώς αδικήσαμε τους εαυτούς μας για τρίτη συνεχή χρονιά.Το θετικό όμως είναι πως με ελάχιστες κινήσεις και με πολλή δουλειά η ομάδα θα είναι έτοιμη πολύ γρήγορα,γιατί το ποδόσφαιρο δεν τελειώνει με το τέλος κάθε χρονιάς αλλά συνεχίζεται με το χτίσιμο πάνω στις βάσεις που βάζει η κάθε ομάδα.