Το παρατεταμένο ντεφορμάρισμα κάποιων ποδοσφαιριστών μας δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο και δεν αναφέρομαι σε ποδοσφαιριστές οι οποίοι πιθανόν να υπέπεσαν σε λάθη στα τελευταία παιγνίδια γιατί ξέρουμε όλοι μας, πως λάθη γίνονται στο ποδόσφαιρο. Μόνο όποιος δεν έχει κλωτσήσει ποτέ μπάλα μπορεί να ισχυριστεί πως πρέπει να «κρεμαστεί» ένας παίκτης για ένα λάθος.
Από εδώ αυτή τη στήλη πολλές φορές πλέξαμε το εγκώμιο του Φώτη Παπουλή, τον οποίο θεωρούμε ίσως τον ποιοτικότερο ποδοσφαιριστή της ομάδας μας, όμως η πίστωση χρόνου δυστυχώς έχει τελειώσει και γι’ αυτόν.
Διότι, φίλτατε Φώτη, δεν μπορεί να είσαι το βαρόμετρο της ομάδας τα τελευταία τρεις χρόνια, και να μην μπορείς να πάρεις έστω για 20 λεπτά την ομάδα πάνω σου. Να μην μπορείς να κάνεις μια τελική της προκοπής. Και αν ήταν διότι δεν βρέθηκες μια φορά στη μέρα σου, κανείς δεν θα δικαιούταν να πει κουβέντα. Αλλά με εξαίρεση κάποια ματς στην αρχή του πρωταθλήματος, είσαι κάπου χαμένος στη μισή ντρίμπλα στο ¼ του σουτ και σε κάτι μεταξύ αδιαφορίας και «εδώ που είμαι χάρη σας κάνω». Έτσι δουλειά δεν γίνεται.
Διότι με εξαίρεση κάποια ματς δεν έχεις βγει μπροστάρης για να κάνεις την διαφορά γιατί όταν η ομάδα κολλάει από τον Παπουλή περιμένει. Όχι τρεις τελικές, πέντε λάθη και 4 στα 15 περάσματα στην αντίπαλη περιοχή.
Είσαι ένας ποδοσφαιριστής που τις προηγούμενες τρεις περιόδους προκαλούσε πανικό στις αντίπαλες άμυνες αλλά που πλέον αυτές δεν σε… αισθάνονται. Στο εκτελεστικό κομμάτι ήσουν τα… πάντα όλα την περασμένη σεζόν. Από τα πόδια σου ξεκινούσε η κάθε επιθετική προσπάθεια και εσύ ήσουν το βαρόμετρο, που έδινε και τον ρυθμό. Δεν είναι τυχαίο πως ήσουν ο πρώτος σκόρερ και ο δεύτερος σε ασίστ, πίσω από τον Γκαστόν την προηγούμενη αγωνιστική περίοδο. Την τρέχουσα όμως περίοδο ελάχιστα γκολ έχεις σκοράρει και ακόμα λιγότερα έχεις σερβίρει στους συμπαίκτες σου και είσαι η σκιά του εαυτού σου.
Ανάλογα με την ποιότητα κάθε ποδοσφαιριστή καθορίζονται και απαιτήσεις των οπαδών. Έχουν παραμείνει επτά αγώνες σε πρωτάθλημα και κύπελλο και δεν ζητούμε αλλά απαιτούμε να δούμε τον Παπουλή να ξεδιπλώνει τις ποδοσφαιρικές αρετές του και να αρχίσει να δηλώνει παρών τώρα που η μπάλα καίει δίνοντας την απαραίτητη ώθηση στην ομάδα μας για να υλοποιήσει τους στόχους της σε αυτό το κρίσιμο κομβικό σημείο. Γιατί απλά «no Παπουλής, no party»!
