Συνέντευξη στην Ελλαδική έκδοση της SportDay παραχώρησε ο Ελλαδίτης μεσοεπιθετικός της ομάδας μας, Φώτης Παπουλής
Διαβάστε τη συνέντευξη:
Τον Μάιο του 2006, ο Απόλλων Λεμεσού πανηγύριζε το τρίτο πρωτάθλημα Κύπρου της ιστορίας του. Ο Φώτης Παπουλής, σε ηλικία 21 ετών, ετοιμαζόταν να βιώσει την εμπειρία της Γ’ εθνικής με τη φανέλα του Αχαρναϊκού. Έκτοτε έχουν περάσει δώδεκα χρόνια και η ομάδα της Λεμεσού ορέγεται την επιστροφή στον… θρόνο, έχοντας μπροστάρη το 33χρονο πλέον εξτρέμ, ο οποίος διανύει την έκτη σεζόν της καριέρας του με την κυανόλευκη φανέλα. Τι κι αν έχασε την αρχή της αγωνιστικής περιόδου λόγω τραυματισμού; Ο Φώτης Παπουλής έχει μπει… καυτός στα πλέι οφ του κυπριακού πρωταθλήματος και, με έξι γκολ σε τέσσερα ματς οδηγεί την ομάδα του στην κορυφή. Μιλώντας στην Sport Day λοιπόν, ο πολύπειρος ποδοσφαιριστής ξεδίπλωσε το… κουβάρι της μέχρι τώρα διαδρομής του στη Λεμεσό.
Το καλοκαίρι κλείνεις έξι χρόνια στον Απόλλωνα Λεμεσού. Όταν ήρθε, το καλοκαίρι του 2012, περίμενες πως θα έμενες τόσο;
«Δεν το περίμενα με τίποτα. Μάλιστα, η έλευσή μου στη Λεμεσό είχε συνοδευτεί με τον θάνατο του αγαπημένου μου σκύλου, με αποτέλεσμα να σκεφτώ μέχρι και να φύγω! Όμως η προοπτική του Απόλλωνα έμοιαζε ως μία πολύ καλή επιλογή, το πλάνο που μου είχε παρουσιάσει η διοίκηση και που στόχευε στην άνοδο της ομάδας άφηνε πολλές ελπίδες και εντέλει ακολουθήθηκε κατά γράμμα. Είμαστε μερικά βήματα μακριά από την κατάκτηση του πρωταθλήματος και ίσως του πρώτου νταμπλ της ιστορίας του συλλόγου».
Τι δυσκολίες είχες αντιμετωπίσει στη ζωή εδώ;
«Ένα από τα θέματα ήταν η οδήγηση, μου πήρε περίπου ένα δίμηνο μέχρι να μάθω να οδηγάω καλά, ενώ με δυσκόλεψε λίγο στην αρχή το θέμα της γλώσσας, μερικές φορές δεν καταλάβαινα καλά. Σε γενικές γραμμές όμως η προσαρμογή δεν ήταν τόσο δύσκολη, δεν είχα έρθει σε κάποια ξένη χώρα. Από εκεί και πέρα, σίγουρα βοήθησε το ότι στην ομάδα τότε βρίσκονταν άλλοι δύο Ελληνες, ο Σουάνης και ο Θεοδωρίδης».
Όταν ήρθες στον Απόλλωνα, ήταν μία ομάδα χωρίς κάποια ευρωπαϊκή διάκριση. Έξι χρόνια μετά, μετρά τρεις αξιοπρεπέστατες παρουσίες στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ. Πώς επετεύχθη αυτή η μετάβαση;
«Όταν έφτασα στην ομάδα, ήμασταν πολλοί νέοι παίκτες, έπρεπε να χτιστεί από την αρχή. Η σεζόν 2012/13 ήταν δύσκολη, αλλάξαμε τρεις προπονητές, όμως η κατάκτηση του Κυπέλλου στο τέλος μας έδωσε ώθηση. Την επόμενη χρονιά παίξαμε στα προκριματικά του Γιουρόπα Λιγκ, αποκλείσαμε τη Νις και μπήκαμε για πρώτη φορά στους ομίλους. Έκτοτε άρχισε η… ανηφόρα! Χρόνο με τον χρόνο είμαστε καλύτεροι και η ομάδα βελτιώνεται σταδιακά σε όλους τους τομείς. Η δουλειά που γίνεται στο σύγχρονο προπονητικό κέντρο είναι συλλογική και αυτό φαίνεται στο γήπεδο».
Φέτος, ο Απόλλων δείχνει ικανός να κατακτήσει τον τίτλο. Τι συμβαίνει που δεν συνέβαινε άλλες χρονιές και πώς βιώνετε την κατάσταση στην ομάδα;
«Καταρχάς έχει μείνει ο βασικός κορμός από πέρυσι, ενώ ο προπονητής, ο κ. Σωφρόνης Αυγουστή ξέρει καλά την ομάδα. Έχουμε αυτοπεποίθηση κι εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, χάσαμε ένα πρωτάθλημα, χάσαμε δύο, τώρα νιώθουμε πως έχει έρθει η ώρα μας. Όλοι στο νησί παραδέχονται πως αποδίδουμε το ομορφότερο ποδόσφαιρο. Έρχονται οπαδοί άλλων ομάδων για να μας παρακολουθήσουν. Στο ματς με την ΑΕΚ δεν ήμασταν αυτοί που έπρεπε, όμως καλούμαστε να ανασυνταχθούμε άμεσα γιατί έχουμε έξι τελικούς ακόμα μπροστά μας. Στα πλέι οφ όλα τα ματς είναι ντέρμπι, τα συναισθήματα μπορούν να εναλλαχθούν πολύ γρήγορα σε κάθε αγωνιστική».
Παρακολουθείς ελληνικό ποδόσφαιρο;
«Παρακολουθώ και στενοχωριέμαι να βλέπω να υπάρχουν συνεχείς αναβολές και γενικώς προβλήματα. Φέτος το πρωτάθλημα είναι ανταγωνιστικό, η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ ανέβηκαν επίπεδο, ο Ολυμπιακός είναι διαχρονικά ψηλά, ο Ατρόμητος παρουσιάστηκε πολύ δυνατός. Τα όσα συμβαίνουν δεν τιμούν κανέναν, είναι κρίμα. Αρκετοί συμπαίκτες του με ρωτούν τι συμβαίνει, τους κάνει εντύπωση. Εμείς μπορεί να μην το καταλαβαίνουμε, όμως κάποιες ομάδες μας έχουν… όνομα στο εξωτερικό».
Έχεις σκεφτεί να επιστρέψεις κάποια στιγμή για να παίξεις ποδόσφαιρο στην Ελλάδα;
«Ποτέ δεν λέω «ποτέ» σε τίποτα. Αυτήν την στιγμή ωστόσο έχω συμβόλαιο με τον Απόλλωνα, εγώ και η οικογένειά μου είμαστε ευτυχισμένοι εδώ. Δεν σκέφτομαι την ζωή μου μακριά από την Κύπρο προς το παρόν».
Υπάρχει πιθανότητα να σε δούμε με τη φανέλα της εθνικής Κύπρου;
«Έχει υπάρξει μία κίνηση από τους ανθρώπους της Ομοσπονδίας, με έχουν ρωτήσει εάν θα ήθελα να εκπροσωπήσω την Κύπρο. Για εμένα είναι μεγάλη τιμή έστω και η σκέψη που είχαν. Από εκεί και πέρα δεν έχει εξασφαλιστεί κάτι, έγινε ουσιαστικά μία πρώτη επαφή. Εάν εντέλει κάποια στιγμή με επιλέξουν, εγώ οφείλω να δώσω την αγάπη που εισέπραξα από τον κόσμο όλον αυτόν τον καιρό. Εάν κληθώ λοιπόν, θα είμαι εκεί όταν χρειαστεί. Για εμένα η Κύπρος είναι η οικογένειά μου. Έχω ζήσει εδώ τις μεγαλύτερες ποδοσφαιρικές μου στιγμές, το παιδί μου έχει μεγαλώσει εδώ».
