Δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι της ομάδας μας στο ΓΣΠ και θα επιχειρήσουμε να δώσουμε ξανά τα επικίνδυνα σημεία του αντιπάλου.
Στο πρώτο παιχνίδι μιλήσαμε για Εφραίμ,Βάντερ και Μοράις,αλλά και για την τριάδα των αμυντικών μέσων που θα έβαζε ο αντίπαλος προπονητής στην μεσαία γραμμή.Απάντηση λοιπόν σε αυτά ήταν η χρησιμοποίηση του de-active 4-4-2 από τον προπονητή μας. Ο κόουτς λοιπόν έδωσε την μπάλα στον αντίπαλο και έκλεισε τις πλάγιες γραμμές αφήνοντας τους μη δημιουργικούς χαφ του ΑΠΟΕΛ να φτιάχνουν παιχνίδι με αποτέλεσμα τα κλεψίματα και τη γρήγορη μεταφορά του παιχνιδίου από την άμυνα στην επίθεση.Κάτι που χάθηκε στο δεύτερο με τις αναγκαστικές αλλαγές των δύο επιθετικών.
Όσο αφορά τα πρόσωπα στην τριάδα των πιο επικίνδυνων ποδοσφαιριστών θα αφήσω μόνο τον Εφραίμ,αφαιρώντας τον Βάντερ που θα τον αντικαταστήσει ο Γιαννιώτας και τον Μοράις αφού θεωρώ τον Στίλιτς βασικό και πιο σημαντικό για αυτούς στο συγκεκριμένο παιχνίδι.Με αυτούς τους δύο λοιπόν ο αντίπαλος προπονητής θα προσπαθήσει να αλλάξει τα «κόζια». Ο Γιαννιώτας είναι στο στυλ του Βάντερ αλλά παρουσιάζεται πιο ομαδικός αλλά και πιο ουσιαστικός ποδοσφαιριστής,ενώ ο Στίλιτς διαθέτει πάσα-θάνατο.
Τώρα η αντιμετώπιση από τον προπονητή μας πιστεύω θα είναι διαφορετική.Όχι κατά ανάγκη στο σύστημα αλλά στην προσέγγιση.Ίσως και να μην δούμε το 4-4-2 ή το 4-1-4-1 αλλά το 4-4-1-1 με Βασιλείου στο αριστερό άκρο της μεσαίας γραμμής και Παπουλή στον άξονα πίσω από τον επιθετικό ή Μέζσκα στην θέση αυτή και Παπουλή ως συνήθως στα αριστερά.
Όλα αυτά στην δικό μας πάντοτε ποδοσφαιρικό μυαλό.Όπως και να έχει ας προετοιμαστούμε για ακόμη μια πολύ δυνατή παρτίδα σκάκι που θα τελειώσει στα 180 ή στα 210 λεπτά..ακόμη και στα πέναλτι.
