Η περίοδος 1998/99 ήταν μια δύσκολη χρονιά για την ομάδα μας καθώς χρόνο με το χρόνο είχαν αποχωρήσει για διάφορους λόγους όλοι σχεδόν οι παικταράδες της ομάδας μοντέλο που είχε κατακτήσει το πρωτάθλημα τέσσερα χρόνια πριν όπως Γιαγκουδάκης, Αντρελλής, Μιχάλης Χριστοφή, Πάμπος Χριστοφή, Δημήτρης Ιωάννου, Κρισμάρεβιτς, Τσέποβιτς, Τσολάκης, Γ. Ιωσηφίδης, Α. Σοφοκλέους!
Η διοίκηση, για πρώτη φορά, αποφάσισε να στηριχτεί στη ρουμάνικη σχολή αποκτώντας τον Ιον Σπουρλέα ως κεντρικό αμυντικό και τον Φλορίν Κιρστέα ως κεντρικό επιθετικό, οι οποίοι ήρθαν στην ομάδα μας με τις καλύτερες των συστάσεων.
Ειδικά, οι διοικούντες εναπόθεταν μεγάλες ελπίδες στον επιθετικό Κιρστέα για να δώσει λύσεις στο θέμα σκοραρίσματος αφού ο ποδοσφαιριστής που τραβούσε το «κουπί» και έβγαζε τα κάστανα από τη φωτιά μετά τη φυγή Τσέποβιτς και Κρισμάρεβιτς ήταν σχεδόν μόνιμα ο Μιλένκο Σπόλιαριτς!
Τελικά οι ελπίδες αποδείχτηκαν ψεύτικες αφού ο Ρουμάνος φορ σε 22 συμμετοχές στο θεσμό του πρωταθλήματος σκόραρε μόνο τέσσερα γκολ με το πρώτο του γκολ μάλιστα να σημειώνεται μόλις στην 19η αγωνιστική στον αγώνα κόντρα στο Δόξα στην νίκη μας με 5-2!
Η αλήθεια είναι ότι ο Κιρστέα δεν ήταν τόσο άσχημος ποδοσφαιριστής, αντίθετα είχε μερικά εξαιρετικά στοιχεία όπως δύναμη, ταχύτητα, ντρίπλα, δυνατό ευθύβολο σουτ, όμως ήταν «τσακωμένος» με το γκολ αφού την ευχέρεια στο σκοράρισμα δεν την είχε με τίποτα!
Δίκαια οι οπαδοί μας τον θυμούνται ως ένα από τους μεγαλύτερους χασογκόληδες που φόρεσαν τη φανέλα του θρύλου λόγω των κραυγαλέων ευκαιριών που έχανε αλλά και ως ένα από τους μεγαλύτερους γκαντέμηδες αφού ουκ ολίγες φορές το δοκάρι ήταν σύμμαχος των αντίπαλων τερματοφυλάκων!
