Με τη σημαία ψηλά ΠΕΡΗΦΑΝΑ και ΔΥΝΑΤΑ, λέει ένα σύνθημα. Ένα σύνθημα που θα μπορούσε κάλλιστα να περιγράφει και τον αρχηγό της ομάδας μας Γιώργο Μερκή.
Ο Γιώργος γεννήθηκε στη Λεμεσό στις 30 Ιουνίου του 1984 και μεγάλωσε στην Αγία Φύλα. Σήμερα, μετά από 29 χρόνια και πάνω από 200 συμμετοχές με το σήμα του Απόλλωνα στο στήθος, ο Γιώργος, ένα παιδί γέννημα-θρέμα του Απόλλωνα, μέσα από σκληρή δουλειά και απαράμιλλη αφοσίωση, έχει με το σπαθί του καταφέρει να καθιερωθεί ως η έμψυχη σημαία του Απόλλωνα.
Ήταν σαν να ήταν από πάντα εκεί. Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο από την ηλικία των έξι ετών στις ακαδημίες, έπειτα μέλος της επαγγελματικής ομάδας από τα δεκαεπτά του, παίρνοντας φανέλα βασικού σε ηλικία είκοσι ετών το 2001/2002, ο Μερκής πέρασε από χίλια μύρια κύματα μέχρι να φτάσει στο σημείο που βρίσκεται αυτή τη στιγμή!
Οι απαιτήσεις της Δυτικής κερκίδας ήταν, είναι και θα είναι πάντα υψηλές και ως φυσικό επακόλουθο ο κόσμος δεν δίστασε ποτέ να αποδοκιμάσει τον οποιονδήποτε, ακόμη και όταν επρόκειτο για ένα από το δικά του παιδιά. Ο δρόμος του ποδοσφαίρου δεν είναι στρωμένος από ροδοπέταλα κι έτσι και αυτός με τη σειρά του έπρεπε να περάσει από το στάδιο της αμφισβήτησης, των αρνητικών σχολιασμών, του χλευασμού, της αδικίας και της πτώσης του ηθικού μέχρι να καταφέρει να κλείσει τα στόματα. Ο χαρακτήρας του Γιώργου ευτυχώς είναι τέτοιος που όσο τον πιέζεις τόσο σφίγγει το δόντια! Σαν γνήσιος Απολλωνίστας, Ούτε ΚΟΛΟΝΕΙ ούτε ΛΥΓΙΖΕΙ! Συνέχισε τη σκληρή δουλειά και δικαιώθηκε.
Μια Θρυλική «κυανόλευκη» σημαία!
Πρωτάθλημα 2005/2006. Αν και μικρός στην ηλικία και χωρίς πολλές εμπειρίες, ο Γιώργος όποτε κλήθηκε να αγωνιστεί έδωσε όλη του την ψυχή κάνοντας ότι καλύτερο μπορούσε, συμβάλλοντας και αυτός με τη σειρά του στην κατάκτηση του επικού Πρωταθλήματος. Μια επιτυχία που.. θα έπαιζε το δικό της ρόλο στη μετέπειτα πορεία του ποδοσφαιριστή μας.
Πρωταθλητής το 2005-2006
Πρώτη φορά διεθνής με την Αρμενία. Το ταλέντο συνδυάστηκε με την σκληρή δουλειά και με την μια καλή εμφάνιση πάνω στην άλλη κατάφερε να τραβήξει τα βλέμματα των εκάστοτε προπονητών της Εθνικής. Ντεμπούτο λοιπόν την πρώτη Μαρτίου του 2006 σε φιλικό με την Αρμενία και έκτοτε έχει καθιερωθεί ως βασικός στην άμυνα του Εθνικού αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος.
Αμυντικός ναι, αλλά! Μπορεί να είναι αμυντικός, ωστόσο ο Γιώργος έχει καταφέρει να σκοράρει απέναντι σε όλες τις μεγάλες ομάδες, καθώς και σε ένα μεγάλο αριθμό μικρομεσαίων, με το παρθενικό του γκολ να σημειώνεται στις 22/01/2005 απέναντι στην Αλκή. Το σημαντικότερο ωστόσο γκολ της καριέρας του ήταν στις 15/05/2010 στον τελικό Κυπέλλου κόντρα στον ΑΠΟΕΛ, όταν ο αρχηγός του Απόλλωνα φρόντισε να αποκαταστήσει την τάξη μετά την ισοφάριση του σκορ από τους αντιπάλους και να χρίσει τον Απόλλωνα Κυπελλούχο καθώς με κεφαλιά έκανε τα τέρματα της ομάδας μας δύο και τα Κύπελλα έξι!
Το πρώτο του γκολ! Ήταν 22/01/2005 κόντρα στην Αλκή στο ντεμπούτο το Στάνγκε στο πάγκο της ομάδας μας!
Στα δύσκολα… Απολλωνάρα. Η ομάδα έχει περάσει μεγάλα σκαμπανεβάσματα τα τελευταία χρόνια, με αποκορύφωμα την περίοδο της αποχώρησης της χρόνιου χορηγού μας Columbia, την μη ανάληψη των ηνίων της εταιρίας από κανένα μέτοχο, τα χρέη να αυξάνονται και τους ποδοσφαιριστές να μένουν απλήρωτοι και να αντιδρούν μη υπογράφοντας για τα κριτήρια. Το τέλος ευτυχώς ήταν αίσιο με μπροστάρη τον Γιώργο ο οποίος όχι μόνο πήρε την πρωτοβουλία να υπογράψει αλλά έπεισε και τους συμποδοσφαιριστές του να ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο.
Η… κόντρα με τον κόσμο. Κάθε ιστορία αγάπης περνάει και από μια φουρτούνα. Κάποτε είχε δηλώσει πως όντας επαγγελματίας θα έπαιζε σε άλλη Κυπριακή ομάδα. Βέβαια αυτό είχε γίνει το 2009/2010, όταν είχε χάσει αρκετά παιχνίδια, ενώ είχε δημιουργηθεί και μια κόντρα με τον κόσμο. Ευτυχώς για μας αλλά και για τον ίδιο άρπαξε την ευκαιρία που βρήκε λόγω διάφορων τραυματισμών, έπαιξε καλά, σκόραρε στον Τελικό και πλέων η κατάσταση είχε αλλάξει, με τη σχέση Μερκή και Απόλλωνα να συνεχίζει ακάθεκτη την πορεία της!
Κυπελλούχος κόντρα στον ΑΠΟΕΛ την περίοδο 2009-2010
Μεταγραφολογία. Και πια ομάδα δεν θα ήθελε τον Μερκή στο δυναμικό της; Η απάντηση, καμιά. Προσπάθησαν, ξαναπροσπάθησαν, ξανα-ξαναπροσπάθησαν… ματαίως. Ουκ εν τοις χρημασι ο αγων. Απολλωνίστας σε σημείο φανατισμού, δεν το κούνησε εκατοστό από την ομάδα της καρδιάς του για κανένα μισθό και για καμιά προοπτική ανέλιξης. Αυτά που θέλει να ζήσει, θα παλέψει και θα δώσει τον καλύτερό του εαυτό για να τα ζήσει με τον Απόλλωνα. Όπως και έκανε, με την σύγχρονη ιστορία να τον δικαιώνει, αλλά και να του ανοίγει την όρεξη και για περισσότερες διακρίσεις, καθώς όπως δήλωσε πλέων ο στόχος του είναι να παίξει στο Champions League. Κάτι που φυσικά του ευχόμαστε με όλη μας την καρδιά!
Η έκπληξη στο κλειστό. Ο Πρόεδρος του Απόλλωνα Νίκος Κίρζης, μετά το τέλος της παρουσίασης του περσινού ρόστερ, παίρνει τον λόγο και ανακοινώνει την ανανέωση του συμβολαίου του Μερκή μέχρι το 2016, δίνοντας αφορμή στους τρεις και πλέων χιλιάδες φίλους του Απόλλωνα που έδωσαν το παρών τους στο κλειστό να φωνάξουν ξανά και ξανά με όσα ντεσιμπέλ μπορούσαν να παράξουν οι φωνές τους “Μερκή αλάνι για πάντα στο λιμάνι”! Όποιος αξίζει να παίζει στον Απόλλωνα, θα παίζει στον Απόλλωνα είχε πει ο πρόεδρος κλείνοντας την ομιλία του και δεν υπάρχει κανείς που να αξίζει να παίζει στον Απόλλωνα περισσότερο από τον Γιώργο Μερκή.
Μια αξέχαστη ανάμνηση! Ήταν 17/4/2013 και ο διαιτητής μόλις έχει σφυρίξει τη λήξη του επαναληπτικού με την Άεκ στο ΓΣΖ. Η κατάμεστη κερκίδα που φιλοξενούσε τους οπαδούς του Απόλλωνα ξεσπά σε πανηγυρισμούς. Ο Απόλλωνας ήταν στον Τελικό. Λίγη ώρα μετά, ο Γιώργος εκστασιασμένος και σε ρόλο… οργανωτή δίνει το σύνθημα στους Φυγάδες. Με το 3, με το 2, με το 1, και όλη η κερκίδα αγκαλιασμένη ξεκινάει το “Ουσίες Ποτό και Ντουμάνι” με όση φωνή της είχε απομείνει. Κάτι που φαίνεται να του άρεσε καθώς έκτοτε το έχει κάνει ακόμη δύο φορές, μια στο λεωφορείο που μετέφερε τους Κυπελλούχους του εβδόμου και πιο γλυκού και ακόμη μια στην φετινή παρουσίαση στο κλειστό. Βλέπετε.. ο Γιώργος δεν είναι μόνο ένας από τους έντεκα στο γήπεδο. Είναι και ένας από τους χιλιάδες της κερκίδας.
Δίνοντας το σύνθημα στον αξέχαστο επαναληπτικό ημιτελικό με την ΑΕΚ!
Τίτλοι. Ο Γιώργος Μερκής με τη φανέλα του Απόλλωνα έχει καταφέρει μέχρι στιγμής να πανηγυρίσει τρία Κύπελλα (2001, 2010, 2013), ένα Πρωτάθλημα (2006) και μια ασπίδα την ίδια χρονιά.
Στην σύγχρονη εποχή του ποδοσφαίρου, όπου το μόνο που παίζει ρόλο είναι το νούμερο στην επιταγή, είναι εξαιρετικά σπάνιο να βρεις τέτοιου είδους ποδοσφαιριστές. Ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται για το έμβλημα στο στήθος, που πανηγυρίζουν διπλά τις επιτυχίες και λυπούνται τρίδιπλα στις αποτυχίες.
Για τέτοιας πάστας ποδοσφαιριστές ότι και να γράψεις είναι λίγο. Γιατί μια κόλλα χαρτί (ή αν προτιμάτε μια οθόνη ενός υπολογιστή) είναι εξαιρετικά μικρή για να αποτυπώσει όλα αυτά που είναι αναγκαία για να περιγράψουν στην εντέλεια ποδοσφαιριστές σημαίες όπως ο Φραντζέσκο Τότι της Ρώμα, ο Στίβεν Τζέραρντ της Λίβερπουλ, ο Γιώργος Μερκής του Απόλλωνα… Ο καθένας φυσικά στη δική του ποδοσφαιρική πραγματικότητα.
Κυπελλούχος στον τελικό της εικοσαετίας με αντίπαλο την συμπολίτισσα ΑΕΛ
Αν και θα χαιρόμασταν και εμείς μαζί του εάν έπαιρνε μια μεταγραφή για ένα πιο εξελιγμένο Πρωτάθλημα, ευχόμαστε μέσα από καρδιάς να τελειώσει την ποδοσφαιρική του καριέρα εκεί που την ξεκίνησε. Στην ομάδα της καρδιάς του. Στην ομάδα της καρδιάς μας. Στον Απόλλωνα Λεμεσού.
{youtube}LfKQSAn2GRo{/youtube}
Αυτό θα πει…Αρχηγός!
Υ.Γ. Ο Γιώργος Μερκής είναι υποψήφιος στην ανδρική κατηγορία για τον τίτλο του αθλητή της χρονιάς από την Ένωση Αθλητικογράφων Κύπρου.
ΜΕΡΚΗ ΑΛΑΝΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ – ΓΙΩΡΓΟ ΨΥΧΑΡΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΑΠΟΛΛΩΝΑΡΑ!
{loadposition belowcontent}
Με τη σημαία ψηλά ΠΕΡΗΦΑΝΑ και ΔΥΝΑΤΑ, λέει ένα σύνθημα. Ένα σύνθημα που θα μπορούσε κάλλιστα να περιγράφει και τον αρχηγό της ομάδας μας Γιώργο Μερκή.
Ο Γιώργος γεννήθηκε στη Λεμεσό στις 30 Ιουνίου του 1984 και μεγάλωσε στην Αγία Φύλα. Σήμερα, μετά από 29 χρόνια και πάνω από 200 συμμετοχές με το σήμα του Απόλλωνα στο στήθος, ο Γιώργος, ένα παιδί γέννημα-θρέμα του Απόλλωνα, μέσα από σκληρή δουλειά και απαράμιλλη αφοσίωση, έχει με το σπαθί του καταφέρει να καθιερωθεί ως η έμψυχη σημαία του Απόλλωνα.
Ήταν σαν να ήταν από πάντα εκεί. Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο από την ηλικία των έξι ετών στις ακαδημίες, έπειτα μέλος της επαγγελματικής ομάδας από τα δεκαεπτά του, παίρνοντας φανέλα βασικού σε ηλικία είκοσι ετών το 2001/2002, ο Μερκής πέρασε από χίλια μύρια κύματα μέχρι να φτάσει στο σημείο που βρίσκεται αυτή τη στιγμή!
Οι απαιτήσεις της Δυτικής κερκίδας ήταν, είναι και θα είναι πάντα υψηλές και ως φυσικό επακόλουθο ο κόσμος δεν δίστασε ποτέ να αποδοκιμάσει τον οποιονδήποτε, ακόμη και όταν επρόκειτο για ένα από το δικά του παιδιά. Ο δρόμος του ποδοσφαίρου δεν είναι στρωμένος από ροδοπέταλα κι έτσι και αυτός με τη σειρά του έπρεπε να περάσει από το στάδιο της αμφισβήτησης, των αρνητικών σχολιασμών, του χλευασμού, της αδικίας και της πτώσης του ηθικού μέχρι να καταφέρει να κλείσει τα στόματα. Ο χαρακτήρας του Γιώργου ευτυχώς είναι τέτοιος που όσο τον πιέζεις τόσο σφίγγει το δόντια! Σαν γνήσιος Απολλωνίστας, Ούτε ΚΟΛΟΝΕΙ ούτε ΛΥΓΙΖΕΙ! Συνέχισε τη σκληρή δουλειά και δικαιώθηκε.
Μια Θρυλική «κυανόλευκη» σημαία!
Πρωτάθλημα 2005/2006. Αν και μικρός στην ηλικία και χωρίς πολλές εμπειρίες, ο Γιώργος όποτε κλήθηκε να αγωνιστεί έδωσε όλη του την ψυχή κάνοντας ότι καλύτερο μπορούσε, συμβάλλοντας και αυτός με τη σειρά του στην κατάκτηση του επικού Πρωταθλήματος. Μια επιτυχία που.. θα έπαιζε το δικό της ρόλο στη μετέπειτα πορεία του ποδοσφαιριστή μας.
Πρωταθλητής το 2005-2006
Πρώτη φορά διεθνής με την Αρμενία. Το ταλέντο συνδυάστηκε με την σκληρή δουλειά και με την μια καλή εμφάνιση πάνω στην άλλη κατάφερε να τραβήξει τα βλέμματα των εκάστοτε προπονητών της Εθνικής. Ντεμπούτο λοιπόν την πρώτη Μαρτίου του 2006 σε φιλικό με την Αρμενία και έκτοτε έχει καθιερωθεί ως βασικός στην άμυνα του Εθνικού αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος.
Αμυντικός ναι, αλλά! Μπορεί να είναι αμυντικός, ωστόσο ο Γιώργος έχει καταφέρει να σκοράρει απέναντι σε όλες τις μεγάλες ομάδες, καθώς και σε ένα μεγάλο αριθμό μικρομεσαίων, με το παρθενικό του γκολ να σημειώνεται στις 22/01/2005 απέναντι στην Αλκή. Το σημαντικότερο ωστόσο γκολ της καριέρας του ήταν στις 15/05/2010 στον τελικό Κυπέλλου κόντρα στον ΑΠΟΕΛ, όταν ο αρχηγός του Απόλλωνα φρόντισε να αποκαταστήσει την τάξη μετά την ισοφάριση του σκορ από τους αντιπάλους και να χρίσει τον Απόλλωνα Κυπελλούχο καθώς με κεφαλιά έκανε τα τέρματα της ομάδας μας δύο και τα Κύπελλα έξι!
Το πρώτο του γκολ! Ήταν 22/01/2005 κόντρα στην Αλκή στο ντεμπούτο το Στάνγκε στο πάγκο της ομάδας μας!
Στα δύσκολα… Απολλωνάρα. Η ομάδα έχει περάσει μεγάλα σκαμπανεβάσματα τα τελευταία χρόνια, με αποκορύφωμα την περίοδο της αποχώρησης της χρόνιου χορηγού μας Columbia, την μη ανάληψη των ηνίων της εταιρίας από κανένα μέτοχο, τα χρέη να αυξάνονται και τους ποδοσφαιριστές να μένουν απλήρωτοι και να αντιδρούν μη υπογράφοντας για τα κριτήρια. Το τέλος ευτυχώς ήταν αίσιο με μπροστάρη τον Γιώργο ο οποίος όχι μόνο πήρε την πρωτοβουλία να υπογράψει αλλά έπεισε και τους συμποδοσφαιριστές του να ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο.
Η… κόντρα με τον κόσμο. Κάθε ιστορία αγάπης περνάει και από μια φουρτούνα. Κάποτε είχε δηλώσει πως όντας επαγγελματίας θα έπαιζε σε άλλη Κυπριακή ομάδα. Βέβαια αυτό είχε γίνει το 2009/2010, όταν είχε χάσει αρκετά παιχνίδια, ενώ είχε δημιουργηθεί και μια κόντρα με τον κόσμο. Ευτυχώς για μας αλλά και για τον ίδιο άρπαξε την ευκαιρία που βρήκε λόγω διάφορων τραυματισμών, έπαιξε καλά, σκόραρε στον Τελικό και πλέων η κατάσταση είχε αλλάξει, με τη σχέση Μερκή και Απόλλωνα να συνεχίζει ακάθεκτη την πορεία της!
Κυπελλούχος κόντρα στον ΑΠΟΕΛ την περίοδο 2009-2010
Μεταγραφολογία. Και πια ομάδα δεν θα ήθελε τον Μερκή στο δυναμικό της; Η απάντηση, καμιά. Προσπάθησαν, ξαναπροσπάθησαν, ξανα-ξαναπροσπάθησαν… ματαίως. Ουκ εν τοις χρημασι ο αγων. Απολλωνίστας σε σημείο φανατισμού, δεν το κούνησε εκατοστό από την ομάδα της καρδιάς του για κανένα μισθό και για καμιά προοπτική ανέλιξης. Αυτά που θέλει να ζήσει, θα παλέψει και θα δώσει τον καλύτερό του εαυτό για να τα ζήσει με τον Απόλλωνα. Όπως και έκανε, με την σύγχρονη ιστορία να τον δικαιώνει, αλλά και να του ανοίγει την όρεξη και για περισσότερες διακρίσεις, καθώς όπως δήλωσε πλέων ο στόχος του είναι να παίξει στο Champions League. Κάτι που φυσικά του ευχόμαστε με όλη μας την καρδιά!
Η έκπληξη στο κλειστό. Ο Πρόεδρος του Απόλλωνα Νίκος Κίρζης, μετά το τέλος της παρουσίασης του περσινού ρόστερ, παίρνει τον λόγο και ανακοινώνει την ανανέωση του συμβολαίου του Μερκή μέχρι το 2016, δίνοντας αφορμή στους τρεις και πλέων χιλιάδες φίλους του Απόλλωνα που έδωσαν το παρών τους στο κλειστό να φωνάξουν ξανά και ξανά με όσα ντεσιμπέλ μπορούσαν να παράξουν οι φωνές τους “Μερκή αλάνι για πάντα στο λιμάνι”! Όποιος αξίζει να παίζει στον Απόλλωνα, θα παίζει στον Απόλλωνα είχε πει ο πρόεδρος κλείνοντας την ομιλία του και δεν υπάρχει κανείς που να αξίζει να παίζει στον Απόλλωνα περισσότερο από τον Γιώργο Μερκή.
Μια αξέχαστη ανάμνηση! Ήταν 17/4/2013 και ο διαιτητής μόλις έχει σφυρίξει τη λήξη του επαναληπτικού με την Άεκ στο ΓΣΖ. Η κατάμεστη κερκίδα που φιλοξενούσε τους οπαδούς του Απόλλωνα ξεσπά σε πανηγυρισμούς. Ο Απόλλωνας ήταν στον Τελικό. Λίγη ώρα μετά, ο Γιώργος εκστασιασμένος και σε ρόλο… οργανωτή δίνει το σύνθημα στους Φυγάδες. Με το 3, με το 2, με το 1, και όλη η κερκίδα αγκαλιασμένη ξεκινάει το “Ουσίες Ποτό και Ντουμάνι” με όση φωνή της είχε απομείνει. Κάτι που φαίνεται να του άρεσε καθώς έκτοτε το έχει κάνει ακόμη δύο φορές, μια στο λεωφορείο που μετέφερε τους Κυπελλούχους του εβδόμου και πιο γλυκού και ακόμη μια στην φετινή παρουσίαση στο κλειστό. Βλέπετε.. ο Γιώργος δεν είναι μόνο ένας από τους έντεκα στο γήπεδο. Είναι και ένας από τους χιλιάδες της κερκίδας.
Δίνοντας το σύνθημα στον αξέχαστο επαναληπτικό ημιτελικό με την ΑΕΚ!
Τίτλοι. Ο Γιώργος Μερκής με τη φανέλα του Απόλλωνα έχει καταφέρει μέχρι στιγμής να πανηγυρίσει τρία Κύπελλα (2001, 2010, 2013), ένα Πρωτάθλημα (2006) και μια ασπίδα την ίδια χρονιά.
Στην σύγχρονη εποχή του ποδοσφαίρου, όπου το μόνο που παίζει ρόλο είναι το νούμερο στην επιταγή, είναι εξαιρετικά σπάνιο να βρεις τέτοιου είδους ποδοσφαιριστές. Ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται για το έμβλημα στο στήθος, που πανηγυρίζουν διπλά τις επιτυχίες και λυπούνται τρίδιπλα στις αποτυχίες.
Για τέτοιας πάστας ποδοσφαιριστές ότι και να γράψεις είναι λίγο. Γιατί μια κόλλα χαρτί (ή αν προτιμάτε μια οθόνη ενός υπολογιστή) είναι εξαιρετικά μικρή για να αποτυπώσει όλα αυτά που είναι αναγκαία για να περιγράψουν στην εντέλεια ποδοσφαιριστές σημαίες όπως ο Φραντζέσκο Τότι της Ρώμα, ο Στίβεν Τζέραρντ της Λίβερπουλ, ο Γιώργος Μερκής του Απόλλωνα… Ο καθένας φυσικά στη δική του ποδοσφαιρική πραγματικότητα.
Κυπελλούχος στον τελικό της εικοσαετίας με αντίπαλο την συμπολίτισσα ΑΕΛ
Αν και θα χαιρόμασταν και εμείς μαζί του εάν έπαιρνε μια μεταγραφή για ένα πιο εξελιγμένο Πρωτάθλημα, ευχόμαστε μέσα από καρδιάς να τελειώσει την ποδοσφαιρική του καριέρα εκεί που την ξεκίνησε. Στην ομάδα της καρδιάς του. Στην ομάδα της καρδιάς μας. Στον Απόλλωνα Λεμεσού.
Υ.Γ. Ο Γιώργος Μερκής είναι υποψήφιος στην ανδρική κατηγορία για τον τίτλο του αθλητή της χρονιάς από την Ένωση Αθλητικογράφων Κύπρου.
ΜΕΡΚΗ ΑΛΑΝΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ – ΓΙΩΡΓΟ ΨΥΧΑΡΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΑΠΟΛΛΩΝΑΡΑ!
{loadposition belowcontent}