Συνεχίζουμε την περιδιάβαση μας πίσω στο χρόνο και στους λεγεωνάριους ποδοσφαιριστές, που φόρεσαν τη φανέλα της ομάδας μας κάνοντας αυτή τη φορά, αναφορά στη περίοδο 1992-1994 όπου συναντάμε έναν ποδοσφαιριστή, που το όνομα του ακόμη συζητιέται στα ποδοσφαιρικά στέκια, που δίδαξε μπάλα και πρόσφερε σε όλους όσους τον είδαν στιγμές ποδοσφαιρικής πανδαισίας.
Μαζί του δύο συμπατριώτες του από την πρώην ενωμένη Γιουγκοσλαβία. Ο ένας σοβαρός και μετρημένος, πραγματικός τζέντλεμαν όμως μέσα στο γήπεδο ένας αξεπέραστος Killer και ο άλλος φοβερός «ζογκλέρ» με ένα αριστερό πόδι και σπάσιμο της μέσης που λίγοι διέθεταν!
Περίοδος 1992-93
Ο «Μάγος» Μιλέγκο και ο «Killer» Σλάτζαν!
Το φινάλε της περιόδου 1991-92 και παρότι ολοκληρώθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για την ομάδας μας κατακτώντας το τρόπαιο στο θεσμό του Κυπέλλου θα σημάνει και το τέλος εποχής πρώτα για τον Πτάκ και μετέπειτα για τον Πεσίροβιτς με τη διοίκηση να ψάχνει αντικαταστατές ισαξίους ή και καλύτερους. Τον τελικό κόντρα στην Ομόνοια θα τον παρακολουθήσει ινκόγκνιτο ένας ψιλόλιγνος αμούστακος ποδοσφαιριστής από την καταπονημένη εκείνη την εποχή ενωμένη Γιουγκοσλαβία. Το όνομα αυτού Μιλέγκο Σπόλιαριτς, ο οποίος με το που πάτησε το πόδι του στο βοηθητικό γήπεδο για να κάνει την πρώτη του προπόνηση άρχισαν οι πάντες να παραμιλούν!
Φοβερή τεχνική κατάρτιση, αρίστη ντρίπλα, μεταβίβαση «μοιρογνωμόνιο», φαρμακερό σουτ, και τρομερές εκτελέσεις στημένων φάσεων, διέθετε στο ποδοσφαιρικό του «ρεπερτόριο» αυτός ο επιτελικός μέσος που μέχρι και ως σήμερα κανείς δεν μπόρεσε να του μοιάσει.Θα σκοράρει κόντρα στη Λίβερπουλ και στους δυο αγώνες για το Κύπελλο Κυπελλούχων ενώ στο θεσμό του πρωταθλήματος θα αρχίσει να «μαγεύει» κάνοντας το φίλαθλο κοινό της Κύπρου να αρχίσει να υποκλίνεται στη μεγάλη του αξία και ταλέντο.
Ωστόσο στο ρόστερ της ομάδα η δεύτερη θέση λεγεωνάριου ποδοσφαιριστή είχε μείνει κενή με την διοίκηση να ψάχνει ένα ικανό επιθετικό, που θα μπορούσε να διαδεχθεί επάξια τον Πεσίροβιτς. Ο Μιλέγκο θα προτείνει έναν συμπατριώτη του τονίζοντας μάλιστα πως είναι καλύτερος απ’ τον ίδιο και τότε οι ιθύνοντες της ομάδας θα πειστούν και θα φέρουν στη Κύπρο τον Γιουγκοσλάβο επιθετικό Σλάτζαν Τσέποβιτς. Αυτός με το καλημέρα θα δείξει δείγματα των σπουδαίων του ικανοτήτων κάνοντας πολλούς υποστηρικτές της ομάδας να ξεχάσουν πολύ γρήγορα τον «Σούγιο» μιας και ο νεοφερμένος Σλάτζαν έδειχνε να είναι πιο ολοκληρωμένος κάτι που αποδείχθηκε και στην συνέχεια.
Ο ένας σέρβιρε, ο άλλος εκτελούσε και η ομάδα μας αργά αλλά σταθερά όδευε προς την κατάκτηση του δευτέρου τίτλου πρωταθλήματος στην ιστορία του. Οι «κυανόλευκοι» ποδοσφαιριστές με ένα απίστευτο ντεμαράζ θα καταφέρουν να πιάσουν κορυφή μια αγωνιστική πριν το τέλος της περιόδου και χρειαζόντουσαν μόνο ένα βαθμό στο τελευταίο παιχνίδι στο Μακάριο στάδιο κόντρα στη δεύτερη Ομόνοια για να στεφθούν πρωταθλητές. Αυτός ο βαθμός δεν θα έρθει ποτέ και έτσι ο Θρύλος θα μείνει στη δεύτερη θέση ενώ ο Τσέποβιτς απ’ την πρώτη του κιόλας χρονιά πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος σημειώνοντας 25 τέρματα.
Ανάλογη πορεία θα υπάρξει και στο θεσμό του Κυπέλλου με τον Απόλλωνα να ρίχνει στο καναβάτσο κατά σειρά την Ομόνοια με εκείνο το αλησμόνητο τέρμα του αρχηγού Γιαγκουδάκη, τον Πεζοπορικό και τον Ολυμπιακό ωστόσο στο τελικό με αντίπαλο το ΑΠΟΕΛ οι «κυανόλευκοι» θα πέσουν αμαχητί χάνοντας με 4-1!
Όμως η απώλεια των δυο τίτλων θα πεισμώσει περισσότερο την στρατιά του Ντίτλ Φέρνερ η οποία θα επιστρέψει δριμύτερη της αμέσως επόμενη χρονιά!
Περίοδος 1993-94
Προστίθεται και ο διεθνής Μπόμπαν!
Το καλοκαίρι λοιπόν του 1993 δίπλα στο φοβερό και τρομερό δίδυμο Μιλέγκο Σπόλιαριτς και Σλάτζαν Τσέποβιτς θα προστεθεί ακόμη ένας ομοεθνής τουw ονόματι Σλόμποταν Κρισμάρεβιτς, ο οποίος θα φτάσει στη Κύπρο με τις καλύτερες των περγαμηνών που δεν θα αργήσει να τις φανερώσει Ήταν μάλιστα μέσα στο ρόστερ της Εθνικής Γιουγκοσλαβίας που δεν ταξιδέψε ποτέ στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Σουηδίας το 1992 λόγω αποκλεισμού των Σέρβων από την ΟΥΕΦΑ!
Η ομάδα μας και η Ανόρθωση, όπως και την περίοδο 1990-91 έτσι και σ’ αυτήν του 1993-94, θα «κονταροχτυπηθούν» με στόχο το τίτλο αφήνοντας μάλιστα πολύ πίσω τους δυο «αιωνίους» της Λευκωσίας κατά τη διάρκεια της σαιζόν.
Η Ανόρθωση, φαινόταν πιο σταθερή και θα πάρει απ’ τη αρχή μια καλή διαφορά, κάνοντας πολλούς να πιστέψουν ότι έφτασε η ώρα να πανηγυρίζει μετά από μακρινό 1963 το τίτλο της πρωταθλήτριας. Όμως ο Θρύλος με τους τρεις Σέρβους σημαιοφόρους καραδοκούσε και με τη πάροδο του χρόνου ολοένα και ανέβαζε στροφές ενώ εκμεταλλευόμενος κάποια αναπάντεχα στραβοπατήματα της Ανο κατάφερε να βρεθεί σε απόσταση αναπνοής. Οι τελευταίες αγωνιστικές πραγματικά ήταν κάτι περισσότερο από συγκλονιστικές μιας και ο Απόλλωνας νικώντας τη μεγάλη αντίπαλο του με 2-0 στο παιγνίδι της χρονιάς στα πλαίσια της 22ης αγωνιστικής, βρέθηκε στη πρώτη θέση και όλα πια εξαρτιόντουσαν από τα πόδια των ποδοσφαιριστών του Ντίντελμ Φέρνερ.
Στην τελευταία αγωνιστική όμως οι «κυανόλευκοι» ποδοσφαιριστές θα υποδεχτούν τη Ομόνοια στην οποία η ομάδα της Αμμοχώστου εναποθέτει της ελπίδες της για τη κατάκτηση του τίτλου αφού και με ισοπαλία στο Τσίρειο στάδιο θα μπορούσε να πανηγυρίσει το πολυπόθητο πρωτάθλημα μετά από τριάντα ολόκληρα χρόνια!
Του Μιλέγκο το ανάγνωσμα…
Ήταν 7 Μάιου εν έτη 1994 και το Τσίρειο στάδιο έβαζε τα γιορτινά του μιας και με νίκη κόντρα στη αδιάφορη Ομόνοια ο Απόλλωνας θα στεφόταν για δεύτερη φορά στη ποδοσφαιρική του ιστορία πρωταθλητής Κύπρου…
Από νωρίς το γήπεδο της Λεμεσού, θα γεμίζει ασφυκτικά, την ιδία ώρα, που στο «Αντώνης Παπαδόπουλος» η Κύρια αντιμετώπιζε τη καταδικασμένη με υποβιβασμό ΕΠΑ. Οι «κυανόλευκοι» ποδοσφαιριστές με το άγχος «ζωγραφισμένο» στο πρόσωπο τους δεν θα καταφέρουν με περάς του πρώτου σαρανταπενταλεπτου να απειλήσουν αισθητά τη εστία του Αντρέα Χαρίτου ενώ τα δεδομένα θα γίνουν ακόμη χειρότερα όταν ο Κιζιλασβίλι θα ανοίξει το σκορ για το «τριφύλλι» μέσα σε αποθέωση λίγα λεπτά πριν τη έναρξη της επανάληψης. Τότε η αρμάδα του Γερμανού τεχνικού θα ξυπνήσει απ’ το λήθαργο ξεκινώντας τη δική της αντεπίθεση. Οι ιαχές του κόσμου και το «Απόλλων Θρύλος Πρωτάθλημα» θα παροτρύνουν τους ποδοσφαιριστές και έτσι δεκαπέντε περίπου λεπτά πριν το τέλος ο Δημήτρης Ιωάννου θα φέρει το παιγνίδι στα ίσα.
Τα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης πραγματικά έκοβαν την ανάσα βγαλμένα μέσα από τις πιο απίθανες ιστορίες. Ο Απόλλωνας να πιέζει αισθητά η Ομόνοια να αντιστέκεται και στο «Αντώνης Παπαδόπουλος» χιλιάδες φίλοι της Ανόρθωσης έτοιμοι να κάνουν το γύρο του θριάμβου μιας και με συνοπτικές διαδικασίες η ομάδα τους διέλυσε το αντίπαλο της με 5-0. Όλα έδειχναν ότι ο τίτλος θα έκανε φτερά και θα πετούσε με προορισμό τη Λάρνακα μέχρι το 89ο λεπτό…
Σε εκείνο το χρονικό σημείο οι «κυανόλευκοι» ποδοσφαιριστές κέρδισαν φάουλ, λίγο έξω από τη περιοχή και αριστερά όπως επιτιθόντουσαν. Η μπάλα έμοιαζε με «ατομική βόμβα» και ο Μιλέγκο Σπόλιαριτς ανέλαβε τη ευθύνη της εκτέλεσης καρφώνοντας τη μπάλα στο πλεκτό του Κύπριου διεθνή πορτιέρο.
Το τι επακολούθησε δεν μπορεί κάνεις με λόγια να περιγράψει ενώ το άκουσμα του γκολ σκόρπισε τη απόλυτη απογοήτευση στους φίλους της Ανόρθωση που ήδη είχαν στίζει το δικό του πανηγύρι! Το τελικό σφύριγμα του διαιτητή βρήκε το Απόλλωνα πρωταθλητή για δεύτερη φορά στη ιστορία του ενώ εκείνο το βραδύ της 7ης του Μάη η Λεμεσός δεν κοιμήθηκε καθόλου… Ήταν ίσως ο πιο συναρπαστικός τίτλος στη ιστορία του Παγκυπρίου πρωταθλήματος που κρίθηκε ακριβώς στο παρά πέντε…
Παρακολούθησε ένα εξαιρετικό βιντεογράφημα της σπουδαίας τριανδρίας των Σέρβων, όταν μας οδήγησαν στον τίτλο της περιόδου 1993-94.
{youtube}FQIi7CD8q9o&feature{/youtube}
* Τα βιντεογραφήματα είναι επεξεργασμένα από τον φίλο, συνεργάτη και αγνό υποστηρικτή της ομάδας μας, Κώστα Κωνσταντινίδη και τον ευχαριστούμε θερμά, που μας παρέχει το αρχείο του.
{loadposition belowcontent}