Λίγες μέρες πριν την ρεβάνς με την Αμπερντίν θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε όσο μπορούμε την αναμέτρηση με την ομώνυμη ομάδα αφού τον πρώτο αγώνα τον είδαμε δύο τρεις φορές για να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα αφού η «θέαση» δεν ήταν και τόσο καλή από το κανάλι των Σκωτσέζων και οι «δικοί» μας του ημικρατικού έκαναν την πάπια και δεν μετέδωσαν τον αγώνα.
Ξεκινώντας από την άμυνα είναι φανερό πως το αμυντικό δίδυμο χρειάζεται παιχνίδια για να δέσει καλύτερα αφού στο πρώτο γκολ φέρει ευθύνη. Σε αυτό το κομμάτι συνεργασίας θα βοηθούσε και η περισσότερη καθοδήγηση από τον Μπρούνο Βάλε που φέρει κι αυτός μερική ευθύνη στο πρώτο γκολ και πολύ περισσότερη στο δεύτερο. Ίσως η έλλειψη υγιείς ανταγωνισμού για την θέση με το νούμερο 1 να μην του κάνει καλό.
Το πρώτο ημίχρονο πίσω ήταν και η μεσαία γραμμή που δεν μπορούσε να κρατήσει μπάλα, έτσι οι της Αμπερντίν ανανέωναν συνεχώς επιθέσεις. Ακόμη ένα που μου έκανε αρνητική εντύπωση ήταν το άγχος και οι συνεχείς λάθος επιλογές του Μάγκλιτσα.
Όλα αυτά στο πρώτο ημίχρονο αφού στο δεύτερο ο Απόλλωνας ήταν άλλη ομάδα αφού με την αλλαγή του Σωφρόνη τα «κόζια» άλλαξαν κι αν ο Σακέττι ήταν πιο «έξυπνος» και δεν «έτρωγε το τυράκι» ίσως το τελικό αποτέλεσμα να ήταν ανάποδο.
Εν κατακλείδι η ομάδα μας δέχτηκε μια αναστρέψιμη ήττα αλλά συνάμα πέτυχε μια θεωρητική νίκη αφού το τεχνικό τιμ έδειξε πως στο δεύτερο ημίχρονο έδειξε πως έχει βρει το κουμπί τον Σκωτσέζων που θα έρθουν φυσικά με αλλιώτικο πλάνο στην Κύπρο.Σίγουρα με αυτά που είδαμε η ομάδα μας μπορεί να προκριθεί.
Υ.Γ:Ο γράφων απολογείται που δεν “βγήκε” το άρθρο με την ανάλυση με το τέλος του αγώνα αφού και εμείς πέσαμε θύμα της μεροληπτικής αντιμετώπισης του ημικρατικού οργανισμού σύμφωνα με την διοίκηση της Αμπερντίν.
