ΚΙ ΕΤΣΙ ΜΕΙΝΑΜΕ ΠΑΙΔΙΑ

Φοβού…την «κόμπρα»!

Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το πως μπορεί ένας ποδοσφαιριστής να διαφοροποιήσει τα δεδομένα οποιοδήποτε λεπτό κι αν εισέλθει στον αγωνιστικό χώρο. Ο Απόλλωνας αποκτά έναν αέρα δαιμονισμένο, που σαρώνει τα πάντα στο διάβα του.

Ο Αμπραχάμ Γκιέ είναι άλλης κλάσης ποδοσφαιριστής. Σαφώς και δεν περιορίζεται η πολύτιμη συνεισφορά του στο υπέροχο τέρμα που σημείωσε ανοίγοντας το σκορ.

Ο Ιβοριανός από το πρώτο δευτερόλεπτο που πέρασε ως αλλαγή αντικαθιστώντας τον Μάγκλιτσα στο εξηκοστό ένατο λεπτό, βάλθηκε να ταλαιπωρήσει την αντίπαλη άμυνα.

Παίζοντας άψογα με την πλάτη, κέρδισε αρκετά φάουλ διατηρώντας την κατοχή της μπάλας για τον θρύλο και συνέτεινε στην αμυντική λειτουργία δίνοντας σημαντικές ανάσες. Μοίρασε ακόμη και παιχνίδι ξεμπλοκάροντας τη μέχρι τότε «βραχυκυκλωμένη» επιθετική γραμμή. Με τις τοποθετήσεις του τα ρήγματα στα μετόπισθεν της συμπολίτιδας δεν άργησαν να φανούν και μέσα σ’ ένα δίλεπτο η ομάδα μας κατόρθωσε να πάρει γερό προβάδισμα ενόψει της ρεβάνς.

Η αλήθεια είναι πως η «Κόμπρα» έχει λείψει πολύ στον Απόλλωνα. Ενδεχομένως κάποιοι αγώνες να είχαν διαφορετική κατάληξη αν στην φαρέτρα των επιλογών βρισκόταν ο χαρισματικός επιθετικός. Ευχή όλων είναι να ‘χει ανάλογη συνέχεια βοηθώντας τον θρύλο μας και στους δύο εγχώριους θεσμούς. Ευχή όλων είναι να σείεται η δυτική και τα πέταλα σε κάθε αναμέτρηση φωνάζοντας ρυθμικά το όνομα του: ΓΚΙΕ! ΓΚΙΕ! ΓΚΙΕ!

To Top