4 Ιουνίου, 1992 στάδιο «Αντώνης Παπαδόπουλος» και για την ημιτελική φάση του Κυπέλλου η ομάδα μας αντιμετωπίζει την Ανόρθωση, μέσα σε μια ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα, στον επαναληπτικό αγώνα του 0-0 του Τσιρείου.
Το παιγνίδι ήταν κανονικά ορισμένο στις 30 Μαίου αλλά ο διαιτητής Χριστάκης Σκαπούλλης δεν σφύριξε ποτέ την έναρξη του αγώνα λόγω της περιβόητης περίπτωσης με τα παντελονάκια.
Να θυμίσουμε ότι τη μέρα εκείνη και οι δύο ομάδες κατήλθαν στο γήπεδο με άσπρα παντελονάκια και παρά το γεγονός ότι στο πρώτο παιγνίδι υπήρξε το ίδιο πρόβλημα με την ομάδα μας να συναινεί αλλάζοντας παντελονάκια για να μπορέσει να διεξαχθεί ο αγώνας κανονικά το ίδιο δεν έπραξε και η Ανόρθωση με αποτέλεσμα ο αγώνας να μην αρχίσει ποτέ. Μάλιστα οι παίκτες, παράγοντες και οπαδοί της Ανόρθωσης, θεωρώντας σίγουρη την νίκη τους στα χαρτιά, πανηγύρισαν έντονα την πρόκριση της ομάδας τους στον τελικό!
Για κακή τους τύχη όμως ο αγώνας διεξήχθηκε τελικά 4 μέρες αργότερα και η γεύση που τους άφησε ήταν πολύ πικρή. Το αποτέλεσμα ήταν στο 0-0 και το ρολόι σημάδευε το 53′. Κάτοχος της μπάλας, στο χώρο του κέντρου, έγινε ο Χρίστος Ιωσηφίδης ο οποίος με ωραία μπαλιά βρήκε τον Πτακ ο οποίος έπαιξε με τη μια τον Πεσίρεβιτς και ακολούθως με ταχύτητα πήρε θέση στην περιοχή. Ο Πεσίρεβιτς άδειασε τον προσωπικό του αντίπαλο, Καστάνα, και με σέντρα «πάρε-βάλε» τροφοδότησε τον Πτακ που με κεφαλιά ξετίναξε τα δίχτυα του Γκάβελη απλώνοντας την απόλυτη σιωπή στο «Αντώνης Παπαδόπουλος» και δίνοντας το έναυσμα για ξέφρενους πανηγυρισμούς από τους παίκτες και οπαδούς μας.
Αυτό το γκολ πανηγυρίστηκε από παίκτες, παράγοντες και οπαδούς μας όσο κανένα άλλο στο γήπεδο αυτό όχι μόνο γιατί μας έδινε την δυνατότητα να διεκδικήσουμε το τέταρτο Κύπελλο στην ιστορία μας, αλλά κυρίως για λόγους γοήτρου αφού είναι γνωστό ότι υπήρχε μεγάλη κόντρα και φανατισμός μεταξύ της ομάδας μας και της Ανόρθωσης την περίοδο εκείνη.
{youtube}pFlUx4ATyjc{/youtube}
*Φωτογραφιές απο το επετειακό βιβλίο για τα 60χρονα του Θρύλου!
