O ΠΑΝΣΥΦΙ Απόλλωνας – Θύρα 1 τοποθετείται σε σχέση με το νομοσχέδιο για πάταξη της βίας, που κατατέθηκε πριν μερικές μέρες στη Βουλή και όχι μόνο:
Αναλυτικά: “Απολλωνίστες, ως Πανελλήνιος Σύνδεσμος Φιλάθλων Απόλλων 1982 – Θύρα Ένα, θέλουμε να τοποθετηθούμε σε ότι αφορά τα τελευταία γεγονότα σχετικά με μέτρα, τιμωρίες, νόμους και όλα τα σχετικά.
Διαβάσαμε με πολλή υπομονή τα λεγόμενα του υπουργού και τα όσα γράφονται περι του θέματος και αφού θεωρούμε ότι για ακόμα μια φορά η νοημοσύνη μας σαν οργανωμένο σύνολο υποτιμάται, θα ασχοληθούμε εκτενώς θέτοντας ερωτήματα και σχολιάζοντας με τη σειρά μας όλο αυτό το φαύλο κύκλο που υπάρχει εδώ και χρόνια.
Καταρχήν και πριν σχολιάσουμε τα μέτρα συγκεκριμένα θα αναφερθούμε στην δική μας οπτική γωνία και για το παράλληλο σύμπαν του οπαδικού κινήματος και των οργανωμένων οπαδών γενικότερα. Αναφερόμαστε σε ένα παράλληλο σύμπαν γιατί μόνο έτσι μπορεί να χαρακτηριστεί.
Ο κόσμος που ζείτε κύριε υπουργέ, κύριε Κουτσοκούμνη και υπόλοιποι, απέχει πολύ από την ζωή του μέσου πολίτη και δη του οργανωμένου αλλά και απλού οπαδού. Γι’ αυτό ίσως να μην κατανοείτε τίποτα άλλο από τη δική σας άποψη. Το τι συμβαίνει πραγματικά και το τι θέλετε να επιβάλετε ότι συμβαίνει, έχουν ένα τεράστιο χάσμα μεταξύ τους.
Μας λέτε εσείς και άλλοι όμοιοι σας, με την στήριξη των πλείστων δημοσιογράφων, ότι για να έχει επιτυχία αυτό το πακέτο μέτρων πρέπει να υπάρχει συλλογικό πνεύμα συνεργασίας και ενεργός εμπλοκή όλων των αρμόδιων φορέων οπως ΚΟΠ, ΚΟΑ, σωματεία, αστυνομία και των ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΩΝ ΦΙΛΑΘΛΩΝ και ότι πράξεις και ενέργειες αυτών των φορέων κρίνονται αλληλένδετες έτσι ώστε να διεκπεραιωθεί το “σχέδιο” σας με ειλικρίνεια και υπευθυνότητα.
Εδώ ερχόμαστε στο πιο κομβικό από τα σημεία στα οποία θιγόμαστε ως νοήμονα όντα και ως οπαδοί πιο συγκεκριμένα.
Μιλάτε για συλλογικό πνεύμα συνεργασίας, για υπευθυνότητα και ειλικρίνεια όταν εδώ και τόσα χρόνια σαν σύνολο οι οργανωμένοι οπαδοί αλλά και απλοί φίλαθλοι έχουν αηδιάσει από την απουσία όλων αυτών από μέρους της ΚΟΠ, του ΚΟΑ, της αστυνομίας αλλά και όλων ανεξαιρέτως των Σωματείων! Εξάλλου πως μπορείτε να ζητάτε συνεργασία από εμάς την στιγμή που ποτέ και κανένας σας δεν ζήτησε την δικιά μας άποψη, την δικιά μας γνώμη;
Εμείς κύριε υπουργέ δεν είμαστε ούτε οργανισμός, ούτε κερδοφόρα επιχείρηση και σίγουρα δεν είμαστε αστυνομικοί. Εμείς είμαστε οι θεατές και οι “καταναλωτές” του ”προϊόντος”, έτσι όπως ΕΣΕΙΣ όλοι καταντήσατε το ποδόσφαιρο και γενικά τον αθλητισμό. Ένα “προϊόν”, το οποίο όμως αιμοραγεί εδώ και χρόνια και που οι μόνοι που ενδιαφέρονται πραγματικά και με πλήρη ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ γι’ αυτό είναι οι οπαδοί.
Αλήθεια, πώς να εμπιστευτούμε τον ΚΟΑ ο οποίος έχει αφήσει ολόκληρη Λεμεσό άστεγη και με προκλητικό τρόπο τόσα χρόνια εμπαίζετε ο κόσμος της σαν πολίτες δεύτερης κατηγορίας; Πώς να εμπιστευτούμε ΚΟΠ, ΚΟΚ, κλπ όταν μεταξύ άλλων το δεύτερο σε δημοτικότητα άθλημα η καλαθόσφαιρα έχει δολοφονηθεί εν ψυχρώ καθαρά από αυτούς τους φορείς, οταν ξεκίνησαν οι απαγορεύσεις μετακινήσεων και η “συγκεκριμένη μεταχείρηση” κάποιων παραγόντων, ανεξαρτήτως χρώματος, με αποτέλεσμα να βαράνε διάλυση ιστορικές ομάδες όπως ο Αχιλλέας;
Με τα σωματεία είναι διαφορετικό γιατί υπάρχουν διάφορα παραδείγματα αλλά ακόμα και σε αυτήν την περίπτωση η εμπιστοσύνη έχει κλωνιστεί οταν σε κοινή βάση, όλοι μαζί ομόφωνα, ψήφισαν νόμους που καταδικάζουν τις ίδιες τις ομάδες!
Προστίματα με πολλά μηδενικά στο τέλος, αγώνες με κλειστές τις πόρτες για τον κόσμο, κλειστές κερκίδες και διαζώματα. Όλα αυτά για τους παράλογους νόμους που οι ίδιοι ψήφισαν και οι οποίοι εφαρμόζονται όπως και όποτε κρίνουν τα ,αναμφισβήτητα πλέον, αναξιόπιστα κέντρα αποφάσεων.
Τρανό παράδειγμα ο τρόπος που τελείωσε το περσινό πρωτάθλημα και έκανε όλο το φίλαθλο κοινό να αηδιάσει ανεπανάληπτα. Ούτε καν μπορούν να διαμαρτυρηθούν τα Σωματεία όταν τους επιβάλλονται παράλογες ποινές όπως για παράδειγμα για λίγο χαρτοπόλεμο ή για αστεράκια (του περιπτέρου) σε χέρια ανήλικων παιδιών που λογαριάζονται για “επικίνδυνα αντικείμενα”. Δεν μπορούν γιατί τα ίδια έδωσαν αυτό το δικαίωμα.
Τέλος, πως να εμπιστευτούμε έναν από τους μεγαλύτερους διαχρονικά ηθικούς αυτουργούς σχεδόν κάθε πράξης βίας σε αθλητικούς χώρους αλλά και εν ψυχρώ εκτελεστές του αθλήματος, την αστυνομία; Ακόμη πιο συγκεκριμένα τους ουλαμούς που τοποθετούνται σε γήπεδα όπως η Μ.Μ.Α.Δ , Ε.Α.Ο και φυσικά η αντιτρομοκρατική μονάδα.
Πως να εμπιστευτούμε ένστολους κουκουλοφόρους με πλήρη εξάρτηση που απειλούν, βρίζουν και με τη στάση τους προκαλούν ένταση και την αντίδραση του κόσμου; Πώς να κάτσουμε στο ίδιο τραπέζι με όντα που “κάνοντας την δουλειά τους”, χτυπούν στο πρόσωπο και άλλα ζωτικά σημεία με ρόπαλο σιδερένιο (παράνομο) η καουτσούκ, αδιαφορώντας για το τι μπορεί να προκαλέσουν; Υπάρχουν αμέτρητα παραδείγματα που υποδεικνύουν ανεξέλεγκτη αστυνομική βία αλλά σε αυτό το σημείο θα αναφερθούμε μόνο στον αδερφό μας που έχασε το μάτι του για πάντα πέρυσι στο χιονισμένο Γ.Σ.Π.
Σε Ευρωπαϊκό παιχνίδι παρακαλώ, με αντίπαλο την Λέγκια Βαρσοβίας, όταν αναίτια και με βάναυσο τρόπο δέχτηκε άγριο ξυλοδαρμό με ρόπαλα απο 6-7 περίπου ένστολους, κάτι που μετά οδήγησε σε επεισόδια μεγάλης έκτασης. Το περιστατικό εκείνο αποκρύφθηκε πλήρως και μόνο σε τοπικό κανάλι της Λεμεσού και οπαδικές ιστοσελίδες παγκόσμιας εμβέλειας προβλήθηκε, σε αντίθεση με φέτος που όταν έγινε μεταξύ οπαδών και έχασε το μάτι του φίλαθλος από πέτρα προβλήθηκε ως πρώτο θέμα από όλα τα κανάλια ανεξαιρέτως, με εκατοντάδες άρθρα σε όλων των ειδών ιστοσελίδες για την “γηπεδική βία” όπως την αποκαλείται. Αυτό ακριβώς εννοούμε όταν λέμε “παράλληλο σύμπαν”!
Το γήπεδο κύριοι είναι καθρέφτης της κάθε κοινωνίας και όταν εσείς επιλέγετε να ακολουθήσετε “μοντέλα” από χώρες με εκατομμύρια κόσμο σε ένα νησί με μόνο μερικές εκατοντάδες χιλιάδες, σημαίνει πως κάτι δεν λογαριάζετε σωστά. Όταν δεν λαμβάνετε υπόψη τις τεράστιες διαφορές σε δομικό επίπεδο και νοοτροπία, όταν δεν αντιλαμβάνεστε οτι το αποτέλεσμα θα είναι απλά άδεια γήπεδα εκκλησίες … αυτό πάει να πει ότι έχει χαθεί η μπάλα προ πολλού.
Κλείνοντας την παράγραφο με την δική μας ματιά να αναφερθούμε σε όλη αυτή την παρωδία με την φράση “Θατσερικά μέτρα” όπου ο κάθε ένας βλέπει τον κύριο υπουργό ως σιδηρά κυρία και υμνεί την γυναίκα αυτή. Μια γυναίκα η οποία δίχασε ανεπανόρθωτα την χώρα της σε κοινωνικό επίπεδο αλλά και που μεταξύ άλλων έπαιξε μεγάλο ρόλο στον θάνατο δεκάδων οπαδών της Liverpool στην τραγωδία του Hillsborough τόσο με την ευρύτερη πολιτική της για το ποδόσφαιρο όσο και με την στάση που επέβαλε στην αστυνομία.
Μια αστυνομία που εντελώς τυχαία τότε έχασε 2.500 σημειωματάρια αστυνομικών κάτι που ξεσκέπασε επιτροπή που επίλυσε την υπόθεση 23 χρόνια μετά και μόνο όταν πέθανε η Θάτσερ για να μην υπάρξουν αντιδράσεις. Όλοι εσείς που αναπαράγεται την εν λόγω καραμέλα εάν θέλετε για την Κύπρο μια άλλη εκδοχή της Θάτσερ, σας διαβεβαιώνουμε πως τα αποτελέσματα πάλι παρόμοια θα είναι.
Το νομοσχέδιο είναι πολυσύνθετο και γενικότερα τα μέτρα είναι πολλά, αρκετά από αυτά έχουν διάφορα συνοδευτικά και είναι φτιαγμένα από ανθρώπους που επιθυμούν όχι μόνο γήπεδα φυλακές αλλά και κοινωνίες γενικά. Η όλη μοντερνοποίηση του αθλητισμού και του ποδοσφαίρου ειδικότερα έχει και αρνητικά αποτελέσματα, και αυτό δεν ξεκίνησε ούτε χθες ούτε σήμερα αλλά εδώ και χρόνια, χρόνια που εμείς σαν ΘΥΡΑ ΕΝΑ φωνάζαμε και καλούσαμε και άλλους να φωνάξουν μαζί μας για να μην μπει ταφόπλακα στο οπαδικό κίνημα!
Σταθήκαμε στο πλάι της ομάδας μας αλλά ΠΑΝΤΟΤΕ με αξιοπρέπεια ως προς το τι αντιπροσωπεύουμε σαν οπαδοί χωρίς να κάνουμε “εκπτώσεις” ανάλογα με τους νόμους! Τέτοιου είδους εισηγήσεις υπήρξαν και στο παρελθόν, είτε για κάρτα οπαδού είτε άλλα παρόμοια μέτρα και γενικά το κλίμα διαμορφώνετε εδώ και χρόνια. Άλλες φορές επιδεικτικά κι άλλες φορές υπόγεια.
Επιδεικτικά όταν έρχεται η Scotland Yard και άλλοι φορείς ειδικών στα θέματα “βίας” να εκπαιδεύσουν την Μ.Μ.Α.Δ. με πλάνα σε όλα τα κανάλια από τις “πρόβες μάχης” αλλά και υπόγεια με παράλογες συλλήψεις, προσαγωγές, σχέδια των εκάστοτε αξιωματικών που καταλήγουν σε φιάσκα με αποτέλεσμα πολλές φορές επεισόδια η ταραχή γενικότερα και άλλα πολλά.
Ξεκινώντας να πούμε ότι η πολιτεία πέραν της προσωπικής πλήρης καταγραφής του κάθε ενός ξεχωριστά μέσω της κάρτας οπαδού ζητά και καταγραφή των ονομάτων και στοιχείων των μελών των συνδέσμων, ζητά να υπάρχει μια θέση και μόνο για τον κάθε ένα στο γήπεδο (αρίθμηση θέσεων) και όποιος το παραβλέψει θα του απαγορεύετε η είσοδος για περίοδο μέχρι και 5 χρόνων αφου θα είναι καταγεγραμμένος.
Επίσης όποιος παραβλέψει το ότι βρίσκετε σε κερκίδα καθήμενων και σταθεί, επίσης θα του απαγορεύετε η είσοδος σε αθλητικούς χώρους. Να πούμε ότι το δικαίωμα της έκδοσης της κάρτας αυτής θα έχει ως απαραίτητη προϋπόθεση το λευκό ποινικό μητρώο κάτι που είναι εντελώς αντισυνταγματικό και που στοχοποιεί και στιγματίζει απο μόνο του.
Όλα αυτά συνθέτουν ένα σημαντικό κόματι που είναι η κατάργηση κάθε ιδιωτικότητας του φιλάθλου και οπαδού και ο πλήρης έλεγχος της μάζας έτσι ώστε το άθλημα να γίνει καθαρά προϊον και ο κόσμος απλός καταναλωτής. Αυτό επιζητεί η κάρτα οπαδού και τα μέτρα γενικότερα και αν δείτε οτι στην Ιταλία που η οπαδική κουλτούρα γεννήθηκε στη μορφή που την ξέρουμε σήμερα, όταν επιβλήθηκαν ανάλογες καταστάσεις τα γήπεδα έγιναν μουντά, η προσέλευση φιλάθλων μειώθηκε δραματικά και δεν γέμιζαν σχεδόν ποτέ.
Γενικά το οπαδικό κίνημα αφού περιθωριοποιήθηκε, περιόρισε την δράση του σε διαμαρτυρίες εκτός γηπέδων με αποτέλεσμα πρόσφατα να αρθούν πάρα πολλά απο τα μέτρα. Τώρα πλέον και βλέποντας πάλι ζωντάνια και κόσμο στις κερκίδες, μπορούμε να πούμε ότι ακόμα και σε μια χώρα με εκατομμύρια κόσμο ενα τέτοιο σχέδιο απέτυχε παταγωδώς!
Ένα άλλο κομμάτι που χρίζει αναφοράς είναι ένα παράλληλο αποτέλεσμα του νομοσχεδίου και της ”άλλης” βίας που έχει να κάνει με το ποιός βγαίνει άμεσα κερδισμένος πέραν των καρεκλοκένταυρων του ποδοσφαίρου. Βλέποντας σφαιρικά το όλο θέμα το σίγουρο είναι ότι εάν όλα αυτά τα χουντικά μέτρα μπουν σε εφαρμογή πολύς κόσμος θα βρεθεί στον καναπέ και γενικά οπουδήποτε μακρυά από τα γήπεδα. Ο κερδισμένος στην περίπτωση αυτή θα είναι το λόμπι των καναλαρχών και των μεγάλων κεφαλιών των media.
Η ήδη πανάκριβη καλωδιακή τηλεόραση τρίβει τα χέρια αφού θα είναι η πρώτη που θα κερδίσει απο τον κόσμο που θα κόψει το γήπεδο. Μια καλωδιακή που ήδη χρυσαφίζει απο τα τηλεοπτικά δικαιώματα και τις ακριβές συνδρομές βλέπει κι άλλους πιθανούς πελάτες να εξαρτώνται από αυτή και τα πανάκριβα πακέτα της για να προβάλει ένα μέτριο εως κακό θέαμα.
Καταλήγουμε δηλαδή στο ότι από αυτά τα μέτρα επιβάλλετε για όλους όσους τα προωθούν να βγουν πολλοί φορείς κερδισμένοι, φορείς αλληλένδετοι μεταξύ τους με μετοχές και συμφέροντα. Οι μόνοι που δεν βγαίνουν κερδισμένοι πάντως είναι τα σωματεία και αθλητισμός και αυτό είναι οφθαλμοφανές! Οι εξελίξεις τρέχουν, οι ιθύνοντες παίζουν με τις λέξεις αλλά εμείς δεν δεχόμαστε να παίξουν μαζί μας!
Δεν ανεχόμαστε την απαίσια ”ηθική” του ψέματος και της παραπληροφόρησης που έχουν ως αποτέλεσμα την στοχοποίηση των οργανωμένων οπαδών και της ελεύθερης σκέψης γενικότερα. Θα αντισταθούμε στην ευθανασία του όποιου ρομαντισμού έχει απομείνει στον αθλητισμό και του ποδόσφαιρου όπως κάναμε πάντα και καλούμε εκ νέου και άλλους να πορευθούν μαζί μας σε κοινό μέτωπο ο κάθε ένας από το πόστο του!
Δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να υψώσουμε τις φωνές μας ενάντια σε κάθε τι που φιμώνει και θέλει να μοντερνοποιήσει πέραν των άλλων και την μοναδική αγνή πλευρά του ποδοσφαίρου που έχει απομείνει και που είναι ο κόσμος”.
ΠΑΝ.ΣΥ.ΦΙ. ΑΠΟΛΛΩΝ 1982 – ΘΥΡΑ ΕΝΑ
{loadposition belowcontent}
