Υπό την Προεδρία του, ο Απόλλωνας έζησε σπουδαία χρόνια με τεράστιες επιτυχίες. Ανέλαβε το 1992 όταν δεν υπήρχε κάποιος άλλος να βγει μπροστά και μέχρι το 1998 που αποχώρησε, η ομάδα μας είχε μεγάλες στιγμές με μεγαλύτερη την κατάκτηση του πρωταθλήματος το 1994.
Ο λόγος για τον Ντίμη Κίρζη ο οποίος μίλησε στο «ΑΠΟΛΛΩΝ ΛΕΜΕΣΟΣ», αποκαλύπτοντας ιστορίες από τα χρόνια στα οποία ήταν στην Προεδρία της ομάδας μας καθώς και για το πως βλέπει το γιο του, Νίκο Κίρζη, στο ίδιο πόστο στον Απόλλωνα τώρα.
«Ο Πάμπος Γεωργιάδης ήθελε κάποιον να έχει διάδοχο στην Προεδρία του Απόλλωνα και θεωρούσε ότι ήμουν ο καταλληλότερος για αυτό. Μου το πρότεινε και εγώ δέχθηκα. Οι άλλοι δεν αναλάμβαναν και έτσι ανέλαβα εγώ», ανέφερε για το πως βρέθηκε στην Προεδρία της ομάδας.
Αναφορικά με τον Νίκο Κίρζη, αναφέρει ότι κάνει καλύτερη δουλειά από τη δουλειά που έκανε ο ίδιος. «Ο Νίκος γεννήθηκε για να γίνει Πρόεδρος του Απόλλωνα. Ήθελε να γίνει Πρόεδρος της ομάδας όταν κανένας άλλος δεν πλησίαζε τον Απόλλωνα. Τα πέτυχε όλα σε Κύπρο και Ευρώπη».
Αναφέρθηκε επίσης και στην ίδρυση της Εταιρείας και το λόγο πίσω από αυτό. «Είχαμε πει ότι δεν μπορούμε να αντέξουμε πλέον αυτή την κατάσταση που υπήρχε και πως έπρεπε να ιδρυθεί μία Εταιρεία για να αναλάβει τις ευθύνες, έπρεπε να γίνουν πιο επαγγελματικά τα πράγματα. Δεν βρίσκαμε άτομα να αναλάβουν τον Απόλλωνα τότε».
Ο κ. Ντίμης Κίρζης θυμήθηκε και περιστατικά που σημάδεψαν όχι μόνο την Προεδρία του στον Απόλλωνα, αλλά και την ζωή του. Ένα από τα πρόσωπα στα οποία αναφέρθηκε ήταν και ο Κίκης Κωνσταντίνου, με τον οποίο υπήρχε μεγάλη κόντρα τη δεκαετία του ‘90. «Ο Κίκης έγινε στην πορεία πολύ καλός μου φίλος. Πριν είχαμε μία μεγάλη κόντρα. Όταν έπαθα το εγκεφαλικό και ήμουν στην κλινική, ήρθε ο Κίκης κλαμένος και δώστου φιλιά. Μετά από εκείνο το περιστατικό, πίναμε ουίσκι μαζί πάνω στις κερκίδες (γέλια)».
Μεταξύ των όσων μοιράστηκε μιλώντας στο «ΑΠΟΛΛΩΝ ΛΕΜΕΣΟΣ», ήταν και η ιστορία με τον Κρισμάρεβιτς και το πως αποχώρησε από τον Απόλλωνα. «Ήρθε ο Κρισμάρεβιτς και μου είχε πει «γιατί τα ράδια μιλάνε μόνο για τον Μιλένκο και όχι για μένα;». Του απάντησα ότι εγώ δεν μιλάω με τα μέσα ενημέρωσης. «Όχι, μιλάς και τους λες μόνο για τον Μιλένκο» μου λέει. Σηκώθηκε και έφυγε. Ήταν καλός παίκτης αλλά τι να έκανα;».
Ο αείμνηστος Πάμπος Γεωργιάδης ήθελε κάποιον να έχει διάδοχο στην Προεδρία του Απόλλωνα και θεωρούσε ότι ήμουν ο καταλληλότερος για αυτό. Μου το πρότεινε και εγώ δέχθηκα. Οι άλλοι δεν αναλάμβαναν και έτσι ανέλαβα εγώ.
Πως μπήκε ο Απόλλωνας στην ζωή σας;
Το παλιό μου σπίτι είχε ταράτσα η οποία έβλεπε απευθείας στο ΓΣΟ. Δεν είχα μπει στο γήπεδο, παρακολουθούσα με άλλους τα παιχνίδια από την ταράτσα, έρχονταν και άλλοι και γέμιζε με εμάς που βλέπαμε τα παιχνίδια. Έβλεπα και παιχνίδια αλλά και τις προπονήσεις. Μετά το διαχωρισμό που έγινε τότε, αρκετός κόσμος έγινε με τον Απόλλωνα.
Διοικητικά πως ήρθε η Προεδρία στον Απόλλωνα; Ο Πάμπος Γεωργιάδης ήθελε κάποιον να έχει διάδοχο στην Προεδρία του Απόλλωνα και θεωρούσε ότι ήμουν ο καταλληλότερος για αυτό. Μου το πρότεινε και εγώ δέχθηκα. Οι άλλοι δεν αναλάμβαναν και έτσι ανέλαβα εγώ. Υπό την Προεδρία μου πήραμε ένα πρωτάθλημα και ένα κύπελλο. Η πιο αξέχαστη στιγμή που είχα στην Προεδρία της ομάδας ήταν το πρωτάθλημα του 1994. Τότε όταν κατακτάς το πρωτάθλημα, όλος ο κόσμος θέλει να μείνεις στην Προεδρία (γέλια).
Βάλατε λεφτά από την τσέπη σας για την ομάδα;
Εγώ και η Columbia (γέλια).
Η ίδρυση της Εταιρείας πως προέκυψε;
Είχαμε πει ότι δεν μπορούμε να αντέξουμε πλέον αυτή την κατάσταση που υπήρχε και πως έπρεπε να ιδρυθεί μία Εταιρεία για να αναλάβει τις ευθύνες, έπρεπε να γίνουν πιο επαγγελματικά τα πράγματα. Δεν βρίσκαμε άτομα να αναλάβουν τον Απόλλωνα τότε.
Ποιος ήταν για σας ο καλύτερος παίκτης που ήρθε στην ομάδα υπό την Προεδρία σας;
Όταν ήμουν Πρόεδρος, φέραμε Σέρβους που έκαναν τη διαφορά. Τον Σπόλιαριτς, τον Κρισμάρεβιτς και τον Τσέποβιτς. Η αλήθεια πήγαμε στην Σερβία για να φέρουμε άλλον παίκτη και στο τέλος φέραμε τον Σπόλιαριτς (γέλια). Αγαπημένος μου Κύπριος παίκτης ήταν ο Άγγελος Τσολάκης, είναι ένας πολύ τίμιος άνθρωπος.
Η μεγάλη μου αδυναμία και αυτός που κρατούσε όλη την ομάδα, ήταν ο Δημήτρης Ιωάννου. Ήταν ένα πραγματικό τανκ. Ήθελε περισσότερα λεφτά και δεν μπορούσαμε να του τα δώσουμε, έτσι ήθελε να φύγει. Τον δώσαμε για 80 χιλιάδες λίρες αλλά δεν μας τα έδωσαν απευθείας, ύστερα μας τα έδωσαν.
Αγαπημένο παίκτη είχατε τότε;
Η μεγάλη μου αδυναμία και αυτός που κρατούσε όλη την ομάδα, ήταν ο Δημήτρης Ιωάννου. Ήταν ένα πραγματικό τανκ.
Όμως πωλήσατε τον Ιωάννου στην Ανόρθωση.
Ήθελε περισσότερα λεφτά και δεν μπορούσαμε να του τα δώσουμε, έτσι ήθελε να φύγει. Τον δώσαμε για 80 χιλιάδες λίρες αλλά δεν μας τα έδωσαν απευθείας, ύστερα μας τα έδωσαν (γέλια). Ο Κίκης Κωνσταντίνου έγινε στην πορεία πολύ καλός μου φίλος. Πριν είχαμε μία μεγάλη κόντρα. Όταν έπαθα το εγκεφαλικό και ήμουν στην κλινική, ήρθε ο Κίκης κλαμένος και δώστου φιλιά. Μετά από εκείνο το περιστατικό, πίναμε ουίσκι μαζί πάνω στις κερκίδες (γέλια).
Η Ανόρθωση τότε επί Κίκη Κωνσταντίνου με τον οποίο είχατε μεγάλη κόντρα.
Ο Κίκης έγινε στην πορεία πολύ καλός μου φίλος. Πριν είχαμε μία μεγάλη κόντρα. Όταν έπαθα το εγκεφαλικό και ήμουν στην κλινική, ήρθε ο Κίκης κλαμένος και δώστου φιλιά. Μετά από εκείνο το περιστατικό, πίναμε ουίσκι μαζί πάνω στις κερκίδες (γέλια).
Αν δεν ερχόταν το εγκεφαλικό το 1998, θα συνεχίζατε στην Προεδρία του Απόλλωνα;
Όχι, δεν θα συνέχιζα. Ήμουν πολύ απογοητευμένος τότε. Ο κόσμος με αγαπάει, δεν έχω πρόβλημα με τον κόσμο. Ο γιος μου είναι καλύτερος από εμένα (γέλια). Κάνει καλύτερη δουλειά. Ο Νίκος γεννήθηκε για να γίνει Πρόεδρος του Απόλλωνα.
ΝΤΙΜΗΣ ΚΙΡΖΗΣ: “Ο ΝΊΚΟΣ ΉΘΕΛΕ ΝΑ ΓΊΝΕΙ ΠΡΌΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΟΜΆΔΑΣ ΌΤΑΝ ΚΑΝΈΝΑΣ ΆΛΛΟΣ ΔΕΝ ΠΛΗΣΊΑΖΕ ΤΟΝ ΑΠΌΛΛΩΝΑ. ΤΑ ΠΈΤΥΧΕ ΌΛΑ ΣΕ ΚΎΠΡΟ ΚΑΙ ΕΥΡΏΠΗ”.
Πως βλέπετε τον γιο σας, Νίκο Κίρζη, στην Προεδρία του Απόλλωνα;
Ο γιος μου είναι καλύτερος από εμένα (γέλια). Κάνει καλύτερη δουλειά. Ο Νίκος γεννήθηκε για να γίνει Πρόεδρος του Απόλλωνα. Από τότε που ήταν μικρός είχε μανία με το ποδόσφαιρο. Θυμάμαι μία ιστορία όταν ήταν γύρω στα 18 του. Παρακολουθούσαμε έναν παίκτη που αγωνιζόταν στο Βέλγιο και ένας ατζέντης μας έδειξε διάφορα βίντεο από εκείνον τον παίκτη και κάποιον άλλον. Ο Νίκος είδε όλα τα βίντεο και επέλεξε τον ένα από τους δύο. Με πήρε τηλέφωνο ο ατζέντης και μου λέει ‘να σου ζήσει ο γιος σου, δεν έχω δει ξανά κάτι τέτοιο’. Αλλά εκείνος ο παίκτης ήθελε περισσότερα χρήματα και δεν ήρθε (γέλια). Ο Νίκος ήθελε να γίνει Πρόεδρος της ομάδας όταν κανένας άλλος δεν πλησίαζε τον Απόλλωνα. Τα πέτυχε όλα σε Κύπρο και Ευρώπη.
Γνωρίζετε από πρώτο χέρι πόσο μεγάλη είναι η πίεση είναι στην Προεδρία μίας ομάδας. Δεν ανησυχήσατε για το γιο σας όταν αναλάμβανε την Προεδρία;
Αυτό που μπορώ να πω, είναι ότι ο Νίκος αντέχει περισσότερο από εμένα. Φέτος κάναμε το λάθος, όχι εγώ (γέλια), στο θέμα του προπονητή με την πρόσληψη Γκούλα. Εγώ το κατάλαβα από το δεύτερο παιχνίδι. Είπα του Νίκου «διώξε τον» αλλά μου είπε ότι θα τον κρατήσει.
Παρακολουθείτε τον Απόλλωνα τώρα;
Πάω στο γήπεδο όταν δεν υπάρχει κρύο. Φέτος κάναμε το λάθος, όχι εγώ (γέλια), στο θέμα του προπονητή με την πρόσληψη Γκούλα. Εγώ το κατάλαβα από το δεύτερο παιχνίδι. Είπα του Νίκου «διώξε τον» αλλά μου είπε ότι θα τον κρατήσει.
Είχες καλές σχέσεις με τους παίκτες; Θυμάσαι κάποιο περιστατικό;
Ήρθε ο Κρισμάρεβιτς και μου είχε πει «γιατί τα ράδια μιλάνε μόνο για τον Μιλένκο και όχι για μένα;». Του απάντησα ότι εγώ δεν μιλάω με τα μέσα ενημέρωσης. «Όχι, μιλάς και τους λες μόνο για τον Μιλένκο» μου λέει. Σηκώθηκε και έφυγε. Ήταν καλός παίκτης αλλά τι να έκανα. Κατέβαινα στα αποδυτήρια και μιλούσα των παικτών όταν χρειαζόταν. Στη δουλειά του προπονητή ουδέποτε είχα επέμβει, εκείνος έπαιρνε τις αποφάσεις.
Για ποιο πράγμα είστε πιο περήφανος από όσα κάνατε στον Απόλλωνα;
Είμαι περήφανος που κατά τη διάρκεια της θητείας μου ο Απόλλωνας κατάφερε να κατακτήσει τίτλους και να μεγαλώσει ως σύλλογος. Το πρωτάθλημα του 1994 ήταν η κορυφαία στιγμή μου, γιατί μας έδωσε χαρά και περηφάνια. Αλλά δεν είναι μόνο οι τίτλοι. Είμαι περήφανος που ο Απόλλωνας έκανε βήματα μπροστά σε όλα τα επίπεδα, οργανωτικά, οικονομικά και αγωνιστικά. Όταν αφήνεις κάτι πίσω σου καλύτερο απ’ ό,τι το βρήκες, αυτό είναι η μεγαλύτερη ικανοποίηση.
Τι σημαίνει για εσάς ο Απόλλωνας;
Ο Απόλλωνας είναι ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου. Δεν είναι απλώς μια ομάδα, είναι οικογένεια. Είναι χαρές, είναι λύπες, είναι πάθος. Όταν βλέπω τον κόσμο της ομάδας, τις σημαίες, τα χρώματα, όταν ακούω τον ύμνο, νιώθω περήφανος που υπηρέτησα αυτόν τον σύλλογο. Και θα τον υπηρετώ πάντα, από όποιο πόστο και αν βρίσκομαι. Ο Απόλλωνας είναι συναίσθημα και αγάπη που δεν σβήνει.
«Ο ΑΠΌΛΛΩΝΑΣ ΕΊΝΑΙ ΈΝΑ ΜΕΓΆΛΟ ΚΟΜΜΆΤΙ ΤΗΣ ΖΩΉΣ ΜΟΥ. ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΑΠΛΏΣ ΜΙΑ ΟΜΆΔΑ, ΕΊΝΑΙ ΟΙΚΟΓΈΝΕΙΑ. ΕΊΝΑΙ ΧΑΡΈΣ, ΕΊΝΑΙ ΛΎΠΕΣ, ΕΊΝΑΙ ΠΆΘΟΣ. ΌΤΑΝ ΒΛΈΠΩ ΤΟΝ ΚΌΣΜΟ ΤΗΣ ΟΜΆΔΑΣ, ΤΙΣ ΣΗΜΑΊΕΣ, ΤΑ ΧΡΏΜΑΤΑ, ΌΤΑΝ ΑΚΟΎΩ ΤΟΝ ΎΜΝΟ, ΝΙΏΘΩ ΠΕΡΉΦΑΝΟΣ ΠΟΥ ΥΠΗΡΈΤΗΣΑ ΑΥΤΌΝ ΤΟΝ ΣΎΛΛΟΓΟ. ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΝ ΥΠΗΡΕΤΏΠΆΝΤΑ, ΑΠΌΌΠΟΙΟ ΠΌΣΤΟ ΚΑΙ ΑΝ ΒΡΊΣΚΟΜΑΙ. Ο ΑΠΌΛΛΩΝΑΣ ΕΊΝΑΙ ΣΥΝΑΊΣΘΗΜΑ ΚΑΙ ΑΓΆΠΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΒΉΝΕΙ».
ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
-Τα γενέθλιά μου είναι στις 10 Φεβρουαρίου. Η γιαγιά μου ήθελε να με βγάλει Δημητροχαράλαμπο και είχαν ένσταση και ο πατέρας μου και η μητέρα μου. Στο τέλος πήρα το όνομα του παππού μου (γέλια).
-Το «Ντίμης» μου έμεινε από τότε που ήμουν μικρός. Εγώ ήμουν ο πρώτος, ύστερα ήρθαν και άλλοι (γέλια).
– Μετά το εγκεφαλικό, ύστερα από κάποια χρόνια ήρθε ο καρκίνος. Ζω με έναν πνεύμονα πλέον. Αν και κάπνιζα αρκετό τσιγάρο, ο ιατρός που μου είπε ότι δεν ήταν από το τσιγάρο ο καρκίνος. Πήγα στην Αγγλία για επέμβαση. Μου είπαν ότι έπρεπε να κάνω και χημειοθεραπεία και πως αν το έκανα, μετά από κάποια χρόνια ίσως θα χάσω την ακοή μου. Τους απάντησα, παρά να πεθάνω καλύτερα να χάσω την ακοή μου.
