Ολοκληρώθηκε μια ακόμη μεταγραφική περίοδος για την ομάδα μας και μπορούμε να πούμε πως διορθώθηκε κάπως ο παντελώς λανθασμένος καλοκαιρινός σχεδιασμός.
Σίγουρα κάποια κενά, τόσο ποιοτικά ,όσο και ποσοτικά παραμένουν με το πρόβλημα να εντοπίζεται στον μεσοαμυντικό κομμάτι και κυρίως στους κεντρικούς αμυντικούς και στην θέση του αμυντικού μέσου ή αν θέλετε καλύτερα του μέσου που έχει ανασταλτικά χαρίσματα.
Ο προπονητής καλείται να βρει εκ των εσσό λύσεις και να διατηρήσει την ομάδα στην κορυφή. Δοκίμασε με αρκετούς τρόπους να διατηρήσει αποτελέσματα, γιατί μια ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό πρέπει να ξέρει να διαχειρίζεται και το αποτέλεσμα όταν δεν βρίσκεις 2ο γκολ αλλά δύσκολα το έκανε αφού η ομάδα μας, σπάνια κρατάει το μηδέν.
Δοκίμασε να δώσει την μπάλα και να περιμένει με την Πάφο και δέχτηκε γκολ στο 90,δοκίμασε να συνεχίσει την πίεση για το 2ο γκολ με Σαλαμίνα και δέχτηκε την ισοφάριση από απομάκρυνση του αντίπαλου τερματοφύλακα, ενώ το σκορ έπρεπε να ήταν 0-3.
Το μόνο που δεν είδαμε είναι με την κατοχή της μπάλας στο δικό μας μισό, όταν προηγείται, να αναγκάζει τον αντίπαλο να βγει ψηλά για να βρεθούν χώροι.
Σίγουρα και αυτό έχει τα ρίσκα του, όμως με την ποιότητα των ποδοσφαιριστών που αποκτήθηκαν αλλά και αυτών που υπήρχαν θεωρώ δεδομένο πως η ποιοτική κατοχή μπάλας θα είναι πλέον δεδομένη και το ξεδίπλωμα της ομάδας από πίσω, χωρίς να αναγκάζονται οι κεντρικοί αμυντικοί να βγαίνουν τόσο ψηλά θα είναι πιο εύκολο.
Επίσης η ομάδα για να εξελιχθεί πρέπει να μάθει να κερδίζει και τους αγώνες που κρίνονται στην κόψη του ξυραφιού, αλλά για να το κάνει πρέπει να αποκτήσει αυτοπεποίθηση μέσα από μεγάλες και καθαρές νίκες σε αγώνες “must win” και ένας τέτοιος αγώνας είναι το ερχόμενο Σάββατο.
