Ο Νικολά Ντιγκινί μίλησε στο SDNA και βάζει με τον δικό του τρόπο τον επίλογο της διετούς παρουσίας του στον Άρη. Τι είπε για το ενδιαφέρον της λεμεσιανής ομάδας από τον Γενάρη.
Αναλυτικά:
Πέτυχες το πρώτο γκολ του Άρη στη Λαμία πριν από δυο γκολ και το τελευταίο σου στον ημιτελικό με την ΑΕΚ που παραλίγο να στείλει την ομάδα στον τελικό. Αισθάνεσαι σαν να άνοιξε και να έκλεισε ένας κύκλος;
«Είμαι χαρούμενος που πέτυχα το πρώτο γκολ του Άρη μετά από τέσσερα δύσκολα χρόνια. Η αλήθεια είναι ότι θα προτιμούσα το τελευταίο μου γκολ με τον Άρη να ήταν στον τελικό. Δυστυχώς η ιστορία γράφτηκε διαφορετικά και μένει ένα μικρό παράπονο αλλά νιώθω μια ικανοποίηση που άνοιξα και έκλεισα την παρουσία μου στον Άρη με γκολ».
Πριν από δυο χρόνια ο Άρης προέκυψε ξαφνικά. Ήσουν έτοιμος να υπογράψεις στο Ισραήλ και πήρες το αεροπλάνο για Θεσσαλονίκη. Ήταν τελικά τότε η σωστή επιλογή;
«Ναι αισθάνομαι ότι έκανα τη σωστή επιλογή γιατί πέτυχα πολλά πράγματα. Υπέγραψα στον Άρη ένα μικρότερο συμβόλαιο από αυτό που θα έπαιρνα στο Ισραήλ αλλά επέλεξα τον Άρη και είμαι χαρούμενος για αυτό».
Το αποχαιρετιστήριο μήνυμα σου στους οπαδούς του Άρη ήταν πολύ συγκινητικό. Φάνηκε σαν να βγαίνει μέσα από την καρδιά σου.
«Το συναίσθημα που μου βγήκε ήταν κάτι πολύ εύκολο. Κάθε μέρα στον δρόμο μας σταματούσε ο κόσμος και μας μιλούσε για την ομάδα. Μας έδειχναν τέτοιο πάθος που καταλάβαινες πολύ γρήγορα τι σημαίνει ο Άρης. Το ίδιο συνέβαινε και στο γήπεδο».
Ο πρώτος σου χρόνος ήταν εντυπωσιακός. Προσαρμόστηκες γρήγορα και αμέσως έγινες βασικός και αναντικατάστατος. Έπαιξε ρόλο ότι ήξερες το ελληνικό πρωτάθλημα;
«Όντως ήταν μια καλή χρονιά. Φυσικά βοήθησε ότι ήξερα το πρωτάθλημα αλλά είχα και την εμπιστοσύνη του προπονητή παίζοντας τα περισσότερα παιχνίδια πίσω από τον επιθετικό. Κάθε σεζόν είναι διαφορετική. Θα μπορούσα και φέτος να έχω ανάλογη χρονιά αφού ήδη μέχρι τον Νοέμβριο είχα πέντε γκολ παρά το γεγονός ότι έπαιζα αριστερό εξτρέμ αλλά στο ποδόσφαιρο πάντα υπάρχουν κάποιοι επιπλέον λόγοι που επηρεάζουν την απόδοσή σου και ξαφνικά βρέθηκα να μην παίζω».
Δούλεψες με τρεις προπονητές και έναν υπηρεσιακό. Ποιος πιστεύεις ότι ήταν ο πιο επιδραστικός στο παιχνίδι σου?
«Δεν πιστεύω ότι έχει να κάνει με το ποιος προπονητής ήταν ο πιο επιδραστικός αλλά ποιος με εμπιστεύτηκε περισσότερο και αυτός ήταν ο κ. Παντελίδης. Του άρεσε το στυλ παιχνιδιού μου και πίστευε ότι ήταν ένα στυλ που ταίριαζε στην ομάδα».
Φέτος είχες πολλά σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή σου σε σημείο να χάσεις τη θέση σου στο βασικό σχήμα. Τι συνέβη, υπήρχε κάποιος ιδιαίτερος λόγος;
«Είναι αλήθεια αυτό αλλά αισθάνομαι ότι δεν ευθύνομαι αποκλειστικά εγώ για αυτό. Τη στιγμή που ο προπονητής με άφησε στον πάγκο είχα ήδη πέντε γκολ, τα περισσότερα από κάθε άλλο επιθετικό εκείνη τη χρονική στιγμή στην ομάδα. Επομένως είναι πολύ δύσκολο να το εξηγήσω. Πως γίνεται με δυο μέτριες εμφανίσεις να ξεχνάς 14 πολύ καλούς μήνες. Αυτό είναι όμως το ποδόσφαιρο και αν το σκεφτείς και ερχόμενος από τον πάγκο πέτυχα άλλα τρία γκολ κάτι που δεν πέτυχε κανείς άλλος που ήταν στην ίδια θέση με μένα».
Είναι αλήθεια ότι τον Ιανουάριο έφτασες μια ανάσα από την αποχώρησή σου; Υπήρξε και τότε ενδιαφέρον από τον Απόλλωνα Λεμεσού την ομάδα στην οποία τελικά κατέληξες.
«Είναι όντως αλήθεια ότι υπήρχε ενδιαφέρον τόσο από τον Απόλλωνα όσο και από κάποιες άλλες ομάδες γιατί έβλεπα ότι ξαφνικά δεν με είχε τόση ανάγκη η ομάδα. Επομένως αν κάποιος δεν θέλει να μείνεις πρέπει να φύγεις».
Συμφωνείς ότι βάσει της ποιότητας της ομάδας θα μπορούσε να είχε τερματίσει πιο ψηλά;
«Είναι αλήθεια ότι θα μπορούσαμε να είχαμε πετύχει περισσότερα αλλά πρέπει να ταιριάξουν πολλά πράγματα μαζί για να κάνεις μια καλή σεζόν και μας έλλειπαν κάποια από αυτά».
Αν είχατε αποκλείσει την Μόλντε πιστεύεις ότι η χρονιά θα είχε εξελιχθεί διαφορετικά;
«Αν περνούσαμε την Μόλντε θα έπρεπε ακόμη να αποκλείσουμε και την Παρτιζάν για να μπούμε στους ομίλους. Αυτό σίγουρα θα άλλαζε τα πάντα».
Ποια ήταν η καλύτερη και ποια η χειρότερη στιγμή στον Άρη;
«Οι καλύτερες ήταν δυο γκολ. Το πρώτο στη Λαμία και αυτό κόντρα στην Μόλντε. Οι χειρότερες οι αποκλεισμοί πέρσι από τον Εργοτέλη στο κύπελλο και από την Μόλντε».
Τι είναι αυτό που θα σου λείψει την επόμενη χρονιά από την ζωή στη Θεσσαλονίκη;
«Θα μου λείψει σίγουρα ο κόσμος».
