Ανησυχία και προβληματισμός επικρατεί παγκόσμια το τελευταίο διάστημα, μετά τις πρωτοφανείς επιπτώσεις που έχει επιφέρει η πανδημία του COVID-19 στην ανθρωπότητα. Η πρωτόγνωρη αυτή κατάσταση αφενός μεν έχει αλλάξει τις συνθήκες της καθημερινής διαβίωσης των ανθρώπων, αφετέρου δε οριοθετεί νέους κανόνες στην επαναδραστηριοποίηση και γενικότερα στον τρόπο ζωής για την συνέχεια. Δεν θα μπορούσε να παραμείνει ανεπηρέαστος ο αθλητισμός, ως παγκόσμιο κοινωνικό φαινόμενο και δημόσιο αγαθό. Ήδη μεγάλες διοργανώσεις (Ολυμπιακοί Αγώνες, Euro) έχουν αναβληθεί, ενώ έχει παγώσει κάθε αθλητική δραστηριότητα σε εθνικό επίπεδο, στην συντριπτική πλειοψηφία των κρατών παγκοσμίως. Κάνοντας μια προσέγγιση και εξετάζοντας τα σημερινά δεδομένα σχετικά με τις επιπτώσεις και την δυνατότητα επανεκκίνησης, δημιουργείται έντονος προβληματισμός. Μετά από μια μακράς διάρκειας, απότομη (μάλλον βίαιη) διακοπή της αθλητικής δραστηριότητας, οι αθλητές έχουν υποστεί σημαντικές επιπτώσεις τόσο στην σωματική τους ικανότητα και λειτουργία όσο και στην ψυχολογία τους. Ο εγκλεισμός επέφερε αλλαγές τόσο στο κινητικό τους πρότυπο όσο και στις καθημερινές τους συνήθειες (διατροφή, ύπνος), στοιχεία πολύ σημαντικά και προαπαιτούμενα για την αθλητική δραστηριότητα υψηλού επιπέδου. Κεφαλαιώδους σημασίας θεωρείται η αποχή από τις προπονήσεις στον φυσικό χώρο των αθλητών, το γήπεδο. Η υποτυπώδης, ανεπαρκής ποιοτικά και ποσοτικά αλλά κυρίως μη ειδική για το άθλημα προπόνηση που ατομικά ο κάθε αθλητής προσπαθεί να πραγματοποιήσει στον χώρο του σπιτιού του, δε μπορεί να αξιολογηθεί ως ικανή να διατηρήσει την φυσική κατάσταση σε αγωνιστικά επίπεδα. Ήδη το διάστημα που έχει παρέλθει θεωρείται αρκετά μεγάλο και οι προσαρμογές του οργανισμού στην προπόνηση έχουν χαθεί. Πρακτικά οι αθλητές θεωρούνται απροπόνητοι για υψηλού επιπέδου ανταγωνισμό και η αγωνιστική επαναδραστηριοποίησή τους απαιτεί την εκ του μηδενός κατάλληλη προετοιμασία τους. Πιθανή πρώιμη (δίχως επαρκή προετοιμασία) επανέναρξη αγωνιστικών υποχρεώσεων με επαναλαμβανόμενα παιχνίδια κάθε 3-4 ημέρες, ελλοχεύει σοβαρό κίνδυνο πληθώρας μυοσκελετικών κακώσεων στους αθλητές. Η απουσία δε κάποιων παικτών λόγω τραυματισμού και η ανάγκη συνεχούς αγωνιστικής παρουσίας των υπολοίπων δίχως ανάπαυση (rotation), δημιουργεί έναν ακόμα παράγοντα κινδύνου για πολλαπλούς τραυματισμούς (φαινόμενο ντόμινο). Στους χαρακτηριστικούς εξωγενείς παράγοντες κινδύνου για πρόκληση τραυματισμού πρέπει να συνυπολογίσουμε τις καιρικές συνθήκες, κάτω από τις οποίες θα πρέπει να αγωνιστούν οι αθλητές, οι οποίες σαφώς και θεωρούνται μη ευνοϊκές. Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε το κύριο αίτιο όλων αυτών των προβλημάτων, την ιογενή λοίμωξη από τον COVID-19. Είναι σημαντικό να στοιχειοθετηθεί επαρκώς μέσω των επιδημιολογικών δεικτών το ασφαλές, για όλους τους εμπλεκόμενους, περιβάλλον για αθλητισμό. Ορισμένα από τα μέτρα που προτείνονται στα πλαίσια της πρόληψης, προκειμένου να επαναρχίσουν άμεσα τα ποδοσφαιρικά πρωταθλήματα (μάσκες στους παίκτες, έλεγχος επαφών, απολύμανση…. μπάλας και γηπέδου! κ.α.), προκαλούν μόνο μειδίαμα (εκτός και αν συζητάμε για κάτι διαφορετικό από το ποδόσφαιρο που ξέρουμε…). Είναι σαφές ότι μη λελογισμένες και επιστημονικά μη τεκμηριωμένες αποφάσεις, ενδέχεται να δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα στους αθλητές, διακυβεύοντας ακόμα και την επόμενη αγωνιστική περίοδο, ίσως και την καριέρα τους. Για όλους εμάς τους εμπλεκόμενους, σαφής και επιδιωκόμενος στόχος είναι η επανέναρξη των αθλητικών δραστηριοτήτων. Αυτό όμως πρέπει να γίνει σε ένα πλαίσιο ασφάλειας και με μείζον κριτήριο τον άνθρωπο…
Δρ Κυριάκος Ν. Κακαβελάκης
Ορθοπαιδικός Χειρουργός
Επικεφαλής Ιατρικού Επιτελείου Απόλλωνα Λεμεσού FC
Εδώ μπορείτε να δείτε όλο το περιοδικό.
https://issuu.com/apollonlimassolfc/docs/apollon138/40
