Δύσκολη νίκη για την ομάδα μας,που επανήλθε στις νίκες αλλά έδειξε πως χρειάζεται δουλειά.
Πάμε να δούμε πως ανταποκρίθηκαν οι ποδοσφαιριστές μας.
Δημήτρης Δημητρίου: Κράτησε την ομάδα όρθια σε δύο τετ α τετ στο 1-1 και έδειξε τον δρόμο για την νίκη.Είχε και άλλες καλές αποκρούσεις και δείχνει πως μπορεί να γεμίσει τα γάντια για αυτή την κρίσιμη θέση.Πάρα πολύ καλή εμφάνιση.
Ζοάο Πέδρο: Συγκλονιστικός ο Πέδρο,που έβγαλε αρκετές φάσεις και στο τέλος αγωνίστηκε και με μισό πόδι.Ελπίζουμε να μην είναι κάτι σοβαρό.
Ντιέγκο Αγκίρε: Επιστρατεύτηκε στην αρχή της χρονιάς λόγω έλλειψης.Είχε καλά παιχνίδια κυρίως επιθετικά.Αμυντικά ήταν σπάνια καλός και τώρα τελευταία σχεδόν καθόλου,κυρίως στα ντέρπι.Δεν πέτυχε το “πείραμα Πέδρο” και είναι ώρα να δοκιμάσει και στην φυσική του θέση,αυτή του αριστερού χαφ.Πρώτες επιλογές θεωρώ για το αριστερό άκρο της άμυνας πρέπει να είναι οι Βασιλείου,Νσούε ακόμη και ο Σάλαι.Ειδικά η ενέργεια του Αγκίρε,στην φάση που ζήτησε πέναλτι η Δόξα,να γυρίσει προς τα μέσα και όχι προς τα έξω θεωρώ πως διδάσκεται στην ηλικία U10 και δεν την μαθαίνεις τώρα.
Βαχίντ Σελίμοβιτς: Έκανε δυο τρία καλά κοψίματα,αλλά είχε πολλές λάθος τοποθετήσεις,ενώ σε πολλές φάσεις σταματούσε όταν του ξέφευγε ο παίκτης του.Νευρικός χωρίς λόγο και επιρρεπής στα λάθη από το παρακράτημα της μπάλας.
Αττίλα Σάλαι: Πολύ καλός στις προσωπικές μονομαχίες αλλά και αυτός με λάθος τοποθετήσεις.Στο τέλος βοήθησε αρκετά στο κράτημα της μπάλας και έπαιξε ψύχραιμα.
Χαράλαμπος Κυριάκου:Μέτριο παιχνίδι από τον Χάμπο που είχε αρκετές λάθος μεταβιβάσεις και έχασε αρκετές μονομαχίες.Σίγουρα μπορεί πολύ περισσότερα.
Ντζόρτζε Ντένιτς: Έχασε και αυτός πολλές μονομαχίες αλλά βοήθησε πιο πολύ οργανωτικά.Είχε κενά διαστήματα και είναι κάτι που πρέπει να διορθώσει.
Φώτης Παπουλής: Είχε ένα πολύ καλό πρώτο ημίχρονο και ένα δεύτερο μέτριο ειδικά μετά την απίστευτη χαμένη ευκαιρία.Όλα χάνονται αλλά είναι το δεύτερο τέτοιο σε σύντομο χρονικό διάστημα και ενώ έχει πετύχει γκολ ο ίδιος.Άλλη μια φορά αποδείχτηκε πως είναι πιο ποιοτικός και πιο αποδοτικός όταν αγωνίζεται πιο λίγο.
Φακούντο Περέυρα: Αγωνίστηκε στα άκρα και πήρε προσπάθειες συγκρίνοντας,στην συνέχεια πήγε στην μεσαία γραμμή και βοήθησε στο κράτημα της μπάλας και έσπασε την πίεση.Ανεβαίνει και δείχνει να βρίσκει τα πατήματα του.Ελπίζουμε να δώσει αυτά που ξέρει.
Γιάννης Γιαννιώτας: Αγωνίστηκε στα αριστερά και έδωσε το γκολ όταν η φάση τον έφερε δεξιά.Τα υπόλοιπα είναι θεωρίες.
Τσάρλισον Μπέντσοπ: Έβαλε δυο γκολ,ήταν κινητικός,άνοιξε χώρους και έδειξε ανεβασμένος.Τώρα ξεκινά το μεγάλο στοίχημα για αυτόν.
Εμίλιο Νσούε: Μπήκε και έκλεισε χώρους,έβγαλε πάθος και δύναμη και βοήθησε στην διατήρηση της νίκης.
Ιωάννης Πίττας: Έδωσε τα τρεξίματα που χρειάστηκε η ομάδα,κάλυψε τον τραυματία Πέδρο και βοήθησε πολύ ανασταλτικά.
Φλορεντίν Ματέι: Μπήκε για να κρατήσει μπάλα και να σπάσει τον ρυθμό.Το κατάφερε πολύ καλά και βοήθησε αυτό για να έρθει η νίκη.
Προπονητής:
Ξεκίνησε με 4-2-3-1 και μετά το 3-2 το γύρισε σε 3-4-2-1.Επιθετικά ήθελε τους πλάγιους με ανάποδο πόδι και ο μόνος που δεν δοκίμασε ήταν αυτός που το κάνει καλύτερα από τους 3.
Ο Παπουλής.Αντιθέτως οι άλλοι 2 βοήθησαν πιο πολύ όταν αγωνίστηκαν στην θέση τους ή έκαναν κάτι καλό όταν τους έβγαζε η φάση σε αυτή την θέση.Ναι είναι “σύγχρονο”(σημεία των καιρών”) να συγκλίνουν οι πλάγιοι και να ανεβαίνουν τα μπακ αλλά όταν έχεις και τον κατάλληλο ανασταλτικό μηχανισμό.Και την δεδομένη στιγμή η ομάδα μας υποφέρει από αυτό.
Ακόμη και με την ουραγό δέχτηκε αρκετές φάσεις και λόγω Δημητρίου δεν βρέθηκε πίσω στο σκορ.Θεωρώ πως εκτός από τον Πέδρο δεν μπορείς να βρεις την ίδια ποιότητα στο ρόστερ σαν επιθετικό μπακ.Οπότε η αριστερή πλευρά είναι καλύτερο να θωρακιστεί αμυντικά πρώτα.
Πολλές φάσεις δεχτήκαμε και από τον άξονα αφού Ντένιτς και Χάμπος δεν έκαναν αρκετή βρωμικη δουλειά,αλλά και οι δύο στόπερ δεν είχαν σωστές τοποθετήσεις.Και πάμε στο δεύτερο γκολ του αντιπάλου,που είναι το δεύτερο σε διάστημα λίγων ημερών που οι ποδοσφαιριστές μας μαρκάρουν με τα μάτια.Πανομοιότυπη φάση με το γκολ του Τάμαρι που σχολιάστηκε σαν γκολ ποιότητας αλλά αποδείχτηκε και χτες πως ήταν γκολ αδράνειας πριν την εκτέλεση του.
Δυστυχώς δεν είμαστε ο Απόλλωνας του 17/18 και η προσπάθεια να φτιάξουμε κάτι παρόμοιο με άλλα υλικά είναι δύσκολο έως ακατόρθωτο.Το πιο ώριμο είναι να διορθώσουμε την άμυνα και να παίξουμε ορθολογικά μπροστά κάνοντας βήμα βήμα αλλιώς θα χαθούν τα πάντα. Η άποψη μου είναι πως η επίθεση είναι θέμα δουλειάς και τέχνης,ενώ η άμυνα θέμα δουλειάς και πειθαρχίας.
Ο οπαδός δεν θέλει πίσω την ομάδα του 18.Θέλει να δει μια ομάδα με πλάνο που να ξέρει πως να κερδίζει. Λόγος πίεσης δεν υπάρχει και όποιος έχει ή την μεταφέρει στους συμπαίκτες του ή από το αποδυτήριο στο γήπεδο καλό είναι να ηρεμήσει και να δει τα λάθη του διορθώνοντας αυτά.
Αν είναι δυνατόν ομάδα που διαχειρίστηκε σκορ πρόκρισης σε ευρωπαικά,που έχασε τίτλους σε μονά παιχνίδια να μην σφυρηλατήθηκε στην πίεση και να δυσκολεύεται σε τέτοιες συνθήκες.
