Πριν ακριβώς μια εβδομάδα, ο Θρύλος οδήγησε στην αγωνιστική αποδόμηση και ψυχολογική συρρίκνωση τον βασικό αντίπαλο του για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Μέσα στο σπίτι του, σε δεκατέσσερα λεπτά μόλις.
Έχει γραφτεί πολλάκις τις τελευταίες μέρες, πως ο απογευματινός αγώνας (31/1) θα είναι μια διαφορετική κατάσταση. Ο γράφων δεν θα αναλωθεί περαιτέρω, μιας και γνωρίζει πως σ’ έναν αγώνα ποδοσφαίρου, μια συγκυρία, δύναται να προκαλέσει πολλαπλές παρενέργειες φέρνοντας τα πάντα τούμπα.
Ωστόσο, το 0-4 του Γ.Σ.Π, και μάλιστα με τον τρόπο που διαμορφώθηκε, φορτώνει περισσότερη πίεση τους δικούς μας ποδοσφαιριστές. Επωμίζονται μια ευθύνη μεγάλη, απέναντι στο φανατικό και γεμάτο προσδοκίες κοινό τους, που δεν θα αποδεκτεί άλλο αποτέλεσμα πέραν της νίκης έστω και με 0.5 – 0 που λένε.
Η διαχείριση δηλαδή ενός εκκωφαντικού διπλού, εν αντιθέσει με τον χειρισμό μιας βαριάς ήττας, είναι μια πολύ πιο σοβαρή υπόθεση. Ο ΑΠΟΕΛ Λευκωσίας μπορεί κάλλιστα να θολώσει τα νερά με μια καλή εμφάνιση, έστω και με το βαθμολογικό κέρδος που αποφέρει μια ισοπαλία. Άλλωστε στα μεγάλα παιχνίδια, όλα τα αποτελέσματα είναι πιθανά.
Ο Απόλλωνας όμως, στην δική του έδρα, κουβαλώντας το προανφερθέν 0-4 θα βρεθεί αντιμέτωπος με το DNA του αδίστακτου νικητή. Είναι σ’ αυτές τις προκλήσεις που οι πρωταθλητές εμφανίζουν τον πραγματικό τους χαρακτήρα. Ένα πράγμα είναι σίγουρο, το DNA του Σωφρόνη… put music.
