Δεν καταφέραμε να εκμεταλλευτούμε το στραβοπάτημα του πρωτοπόρου της βαθμολογίας αλλά το γκολ της ισοφάρισης από τον Πίττα, μας αφήνει ακόμα ζωντανούς, δεν μας στερεί το συναίσθημα της ελπίδας και μας δίνει την ευκαιρία να το παλέψουμε μέχρι τέλους.
Απαιτείται ανασυγκρότηση και ψυχική ανάταση έτσι ώστε να συνεχίσουμε. Για την ώρα θα πρέπει να αφήσουμε λίγο τον μαραθώνιο του πρωταθλήματος και να επικεντρωθούμε στον πρώτο αγώνα του Κυπέλλου κόντρα στην ομάδα που δεν κερδίσαμε φέτος και πρέπει να γίνει η αρχή μεθαύριο(26/4). Κάποιοι νόμισαν ότι επειδή πήραν μια ισοπαλία ότι έγιναν και ηθικοί και θα πάρουν τον τίτλο της ομάδας ήθους του χρόνου!
Πάμε λοιπόν αδέλφια για την αγάπη μας τη μεγάλη από την Τετάρτη και συνεχίζουμε ως το τέλος και ότι βγει. Κάποιοι το πιστεύουμε ακόμα και όσο είμαστε ακόμα ζωντανοί θα το παλεύουμε. Αν κερδίσουμε το στόχο μας… θα φανεί στο χειροκρότημα!
