Έπειτα από εφτά διαδοχικές νίκες στο πρωτάθλημα, η ομάδα μας κάνει στροφή για τον δεύτερο τη τάξει θεσμό δίνοντας το πρώτο της αγώνα. Σαφώς και οι ποδοσφαιριστές προτίθενται να υπερασπιστούν τον τίτλο του κυπελλούχου στην προσπάθεια για το back to back. Πρώτη και τελευταία φορά που έγινε κάτι τέτοιο ήταν πριν ακριβώς πενήντα χρόνια. Ο αντίπαλος θεωρητικά είναι εύκολος. Αλλά…
Τα συμπεράσματα που προκύπτουν από την δύσκολη νίκη κόντρα στην Αναγέννηση Δερύνειας για το πρωτάθλημα, είναι πως τίποτα δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο. Δεν χαρίζονται σε καμία περίπτωση προκρίσεις, ούτε βαθμοί, εκτός βέβαια εάν διοργανώνεται τρελό πάρτι σε Κίνα, Μαλαισία κ.ο.κ. Η αλήθεια είναι, πως άπαντες γνωρίζουν καλά, ότι δεν πρόκειται ο Απόλλωνας να συναντήσει τα εφτά πουλάκια κάθονται της προπερασμένης αγωνιστικής, αλλά θα βρεθεί αντιμέτωπος με τους «λεοντόκαρδους» της περασμένης.
Ας μην κρυβόμαστε. Ο κόσμος το χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι. Μην πιάσουμε και την… «αταχτούλα, το κρυφτό και την χαρά» γιατί τότε το αστείο απογειώνεται. Για ανατολή μεριά. Όπως και να ‘χει στον σημερινό αγώνα (01/02), παρόλο που είναι για το Κύπελλο, οι «κυανόλευκοι» θα βρουν μπροστά τους μονομάχους, πολεμιστές, παθιασμένοι για οτιδήποτε πρόσκειται στο «αντί» εκτός από ποδόσφαιρο, στην αξιοθαύμαστη τους υπερπροσπάθεια να σκοτωθούν για την φανέλα.
Δεν χρειάζεται να γραφτεί κάτι περαιτέρω. Η πρόκριση δύναται να κριθεί από τον πρώτο κιόλας αγώνα, αν οι ποδοσφαιριστές δεν υποτιμήσουν και μπουν φουριόζοι στο παιχνίδι. Να μην πιστέψουν ούτε δεύτερο οι αντίπαλοι πως είναι ικανοί έστω, να δυσκολέψουν. Ο Κυπελλούχος να δείξει τα «δόντια» του.
