Δύο συναπτές νίκες που σημειώνονται στην εκπνοή του αγώνα. Με την ψυχή στο στόμα. Δύο αγώνες όμως που ουδεμία σχέση έχουν μεταξύ τους, όχι μόνο για τη διακύμανση του σκορ αλλά και για την καλύτερη σε γενικές γραμμές απόδοση των ποδοσφαιριστών. Ωστόσο, η παιδαριώδη αμυντική συμπεριφορά επέτρεψε στην προσφυγική ομάδα να σκοράρει δύο τέρματα κόντρα στην ροή του παιχνιδιού.
Παρότι η ομάδα μας μπήκε πολύ καλά μ’ επιθετικές διαθέσεις, χάνοντας ορισμένες ευκαιρίες, με την πιο κλασική αυτή του Μάριου Στυλιανού, δέχθηκε την ψυχρολουσία από τον αντίπαλο επηρεάζοντας εμφανώς την μετέπειτα εμφάνιση μέχρι την λήξη του πρώτου ημιχρόνου. Σημαντική παράμετρος της ανατροπής, ήταν οπωσδήποτε η απόκρουση της αγωνιστικής από τον Μπρούνο Βάλε, που αποσόβησε τα χειρότερα ενώ το σκορ ήταν 0-2.
Στο δεύτερο ημίχρονο ο Απόλλωνας έκανε μια αντεπίθεση διάρκειας, πραγματοποιώντας μια σπουδαία ανατροπή αποφεύγοντας μια ήττα που θα στοίχιζε μιας και το κλίμα θα ήταν δυσάρεστο μέχρι την επανέναρξη του πρωταθλήματος σε δύο εβδομάδες. Οι “κυανόλευκοι” μπήκαν στην επανάληψη μ’έναν και μοναδικό σκοπό: να φέρουν τα κάτω πάνω παλεύοντας το κάθε δεύτερο ως και το τελευταίο. Χάθηκαν ξεκάθαρες ευκαιρίες με τον τερματοφύλακα του Εθνικού Άχνας να κάνει σπουδαίες επεμβάσεις.
Με την ευκαιρία της διακοπής, άπαντες στο Κολόσσι οφείλουν να δουλέψουν τα τρωτά σημεία που δεν περιορίζονται μόνον στην άμυνα και στις τελικές πάσες αλλά στη γενικότερη προσέγγιση των αγώνων, ιδίως αυτών που ο Θρύλος χρίζεται φαβορί. Τέτοιο καρδιοκτύπι να το ζούμε στα μεγάλα παιχνίδια κι όχι με τις ομάδες που παλεύουν από τη μέση και κάτω. Δουλειά και μόνο δουλειά.
