Η αποθέωση ενός Θρύλου και η UEFA MAFIA!

Share

Tweet

Share

Share

Email

Τι να γράψεις και τι να πεις. Κατέβηκες στην Ελβετία παλληκαράς, με τακτική, με πίστη, με φιλοδοξίες, έπαιξες μπάλα, σκόραρες εις διπλούν και έχασες με αποτέλεσμα 3-1.

Τα γιατί και τα πως ψάχτα στα πανό που γράφουν UEFA MAFIA!!! Τίποτε άλλο δεν υπάρχει να αναλύσεις για το πως κύλησε το παιχνίδι μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου.

Έξω απ’ αυτές όμως, στον πάγκο όπου βρισκόταν η αποστολή μας, ένας Αντόνε έκλεβε την παράσταση. Οδηγίες, φωνές προς πάσα κατεύθυνση, κτυπήματα στον πάγκο, παράπονα στον τέταρτο, εμψυχωτικά χειροκροτήματα, κάτι κινήσεις keep going. Έναν οπαδό του Θρύλου να έβαζες στην θέση του τα ίδια ακριβώς θα έκανε! Ωραίος ο Ρουμάνος, ωραίος σε όλα του!

Ένας «τρελός» που μέχρι τώρα φαίνεται να τα πηγαίνει καλά. Η ομάδα αποδίδει. Οι ποδοσφαιριστές αποδίδουν. Από μερικούς βέβαια είχαμε την απαίτηση να αποδίδουν, αλλά αυτό που έβγαλαν μερικοί άλλοι μέσα στο γήπεδο ήταν το κάτι άλλο. Ένας απ’ αυτούς, Φάρλευ Ρόσα. Άλλος; Λούκα Στογιάνοβιτς. Θετικό ντεμπούτο και από τον Φαμπρις Ολίνγκα επίσης. Γουίλερ; Κι αυτός. Παίκτες που βάθυναν το βάθος που νομίζαμε πως είχαμε.

Επιστρέφω πίσω. Φέρνω στο μυαλό μου την στιγμή που σκοράρει ο Φάρλευ Ρόσα και ο Απόλλωνας προηγείται στην Ζυρίχη με 0-1. Εκείνη τη στιγμή που μέσα σε μόνο ένα δευτερόλεπτο πετάχτηκες πάνω, φώναξες γκολ, σκέφτηκες πως μπορείς να αποδράσεις με αποτέλεσμα από την Ελβετία και φαντάστηκες αυτή την ομάδα στο εγχώριο πρωτάθλημα. Για το τελευταίο δεν ξέρω για σας, εγώ όμως το ‘κανα! Καθώς έβλεπα τους ποδοσφαιριστές μου να πανηγυρίζουν, πήγα πίσω και σκέφτηκα το παιχνίδι με τον ΑΠΟΕΛ, αν ίσως να τους φοβήθηκα περισσότερο απ’ ότι έπρεπε και πως αυτή την στιγμή θα έπρεπε να είμαι στην κορυφή της βαθμολογίας.

Χαμογέλασα. Γιατί αργά η γρήγορα, εκεί θα βρεθούμε. Όσο οι ποδοσφαιριστές έχουν τον τσαμπουκά, την θέληση, την πίστη και την όρεξη, όσο ο Αντόνε δεν δέχεται ούτε καν την υποψία δημιουργίας ευκαιρίας για γκολ να πάει χαμένη, όσο παίρνουν παιχνίδια πάνω τους και εξελίσσονται ποδοσφαιριστές σαν τον Ρόσα, τον Στογιάνοβιτς και τα άλλα τα παιδιά, όσο υπάρχει η ευκαιρία για περαιτέρω ενίσχυση το Γενάρη και όσο από τώρα και στο εξής θα υπάρχει και η βοήθεια του κόσμου και των οργανωμένων μας, τότε μόνο μόνοι μας μπορούμε να χάσουμε τον τίτλο φέτος.

Και μιλώντας για κόσμο και οργανωμένους, επειδή με αυτό θέλω να κλείσω, έχουν προσθέσει ακόμη μια συγκλονιστική παρουσία στο βιογραφικό τους. Το να βλέπεις από την τηλεόραση στην Κύπρο, τον Απόλλωνα να παίζει μπάλα στο εξωτερικό, με background αυτή τη γνωστή και ξεχωριστή χροιά που δημιουργούν οι φωνές των Απολλωνιστών όταν τραγουδούν για τον Θεό, είναι κάτι που ξεπερνάει τα όρια του συγκινητικού! Συγχαρητήρια σε όσους παρευρέθηκαν στη Ζυρίχη, πραγματικά!

{loadposition zirixi}