Στις 14 Απριλίου του 1954 η Λεμεσός μας, γαλουχημένη από τα Ελληνικά ιδεώδη και τους ακατάπαυστους αγώνες για την Ένωση με την υπόλοιπη πατρίδα μας, εκκολάπτει από τα σπλάχνα της τον Αθλητικό Μουσικό Όμιλο ΑΠΟΛΛΩΝΑ Λεμεσού.
Έναν σύλλογο που έμελλε να μετουσιώσει τις προσδοκίες και τα όνειρα των Λεμεσιανών σε πραγματικότητα. Έναν Σύλλογο που δεν περιορίστηκε μόνο στο να προσδίδει υπερηφάνεια στους πιστούς οπαδούς του, αλλά και στον υπόλοιπο φίλαθλο κοινό του νησιού, με τα αξιοζήλευτα θρυλικά ευρωπαϊκά επιτεύγματα του.
Εν συναρτήσει με τον μεγάλο διαγωνισμό ανάδειξης κορυφαίας ενδεκάδας των 60 χρόνων που διοργανώνει η «Η Εταιρεία Απόλλων Ποδόσφαιρο Λτδ)», η ιστοσελίδα μας, αναλαμβάνει την παρουσίαση και των 48 υποψήφιων ποδοσφαιριστών.
Το μικρό αυτό αφιέρωμα θα χωριστεί σε 4 μέρη αρχής γενομένης από τους «άσσους» της γαλανόλευκης εστίας.
Τερματοφύλακες
Γιαννάκης Παπαϊωάννου (1966-1974)
Φόρεσε την κυανόλευκη φανέλα το 1966 και στην πρώτη του θητεία ευτύχησε να πανηγυρίσει τον δεύτερο τίτλο της ομάδας. Ο Απόλλωνας μας στην τρίτη διαδοχική παρουσία του σε τελικό Κυπέλλου, κατορθώνει να επικρατήσει της Αλκής με 1-0. Η απόδοση του ήταν καταλυτική για την έκβαση του αγώνα, αφού κατάφερε να κρατήσει ανέπαφη την εστία του θρύλου. Συμμετείχε στον επαναληπτικό αγώνα με την Στάνταρ Λιέγης για τον θεσμό του Κυπέλλου Κυπελλούχων στις 28/9/1966 καθώς επίσης και στον επαναληπτικό με την Βάσα Βουδαπέστης για τον ίδιο θεσμό στις 23/9/1967. Ο ήρωας έφεδρος ανθυπολοχαγός Γιαννάκης Παπαϊωάννου, έπεσε μαχόμενος υπερασπιζόμενος την ιδιαίτερη του πατρίδα, κατά την βάρβαρη τουρκική εισβολή.
Σταύρος Λάμπρου (1973-1983)
Αγωνίστηκε στον τελικό Κυπέλλου ενάντια στην Ομόνοια Λευκωσίας, στις 29 Μαΐου του 1982. Ο πρώτος αγώνας μετά κι από την ολοκλήρωση της ημίωρης παράτασης, εξήλθε ισόπαλος 2-2. Βάσει της προκήρυξης διεξήχθη νέος τελικός, όπου η ομάδα μας ηττήθηκε με 4-1. Ο θρύλος μας, παρότι δεν στέφθηκε κυπελλούχος, αγωνίστηκε στον αντίστοιχο ευρωπαϊκό θεσμό, λόγω του ότι η ομάδα της Λευκωσίας είχε κατακτήσει και το πρωτάθλημα. Ο Σταύρος Λάμπρου κλήθηκε να αντιμετωπίσει τους Σουστέρ και Μαραντόνα της πανίσχυρης Μπαρτσελόνα στην Βαρκελώνη (15/09/1982). Στα πρώτα 35′ λεπτά η ομάδα μας στάθηκε καλά χωρίς να δεχτεί τέρμα, αλλά εν τέλει γνώρισε την αναμενόμενη συντριβή με 8-0.
Θράσος Κονιώτης (1982-1989)
Στις 23 Ιουνίου του 1986 ο Απόλλωνας αντιμετωπίζει για πρώτη φορά τον ΑΠΟΕΛ σε τελικό κυπέλλου. Η συνεισφορά του δεδομένη, αφού εξουδετέρωσε κάθε προσπάθεια των ποδοσφαιριστών της Λευκωσίας. Ο θρύλος επικράτησε με 2-0 και πανηγύρισε το τρίτο του τρόπαιο μετά από 19 χρόνια. Την επόμενη χρονιά η ομάδα μας έφτασε και πάλι μέχρι τον τελικό, όπου έχασε από την συμπολίτισσα ΑΕΛ με 0-1. Οι ευρωπαϊκές στιγμές που έζησε με την γαλανόλευκη φανέλα αρκετές. Κάποιες από αυτές αξιοζήλευτες, όπως η αλησμόνητη ισοπαλία (1-1) με την Μπαρστελόνα στον επαναληπτικό αγώνα που διεξήχθη στις 30/9/1982 καθώς επίσης και η πρώτη ευρωπαϊκή νίκη μας επί της Μάλμοε (1/10/1986). Αξίζει να αναφερθεί, πως ως προπονητής οδήγησε τον Απόλλωνα μας στον ένατο τελικό στην ιστορία του, χάνοντας όμως από τον ΑΠΟΕΛ με 4-2.
Μιχάλης Χριστοφή (1989-1997)
Τερματοφύλακας του οποίου η παρουσία, είναι συνυφασμένη με τα δύο πρώτα Πρωταθλήματα του ποδοσφαιρικού μας τμήματος. Οι χρονικοί περίοδοι 1990-91 και 1993-94 γράφονται με χρυσά γράμματα στην ιστορία του συλλόγου μας, με σημαντικό μερίδιο ευθύνης να αναλογεί στον φύλακα άγγελο της ομάδας μας: δεύτερη καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος. Ενδιάμεσα η Απολλωνάρα μας προχωρεί στην κατάκτηση του Κυπέλλου εις βάρος της Ομόνοιας με 1-0 (1991-92) ενώ το 1992-93 δεν κατορθώνει να κάνει το «back to back» και ηττάται από τον ΑΠΟΕΛ με 4-1. Οι ευρωπαϊκές παρουσίες του Μιχάλη Χριστοφή πάμπολλες. Εξ αυτών σας παραθέτουμε τις πιο λαμπρές: Στις 2/10/1991, για τον θεσμό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, η ομαδάρα μας ανατρέπει στον επαναληπτικό τα εις βάρος της δεδομένα (ήττα 2-0) και παίρνει την πρώτη της πρόκριση, επικρατώντας της Κραϊόβα με το εντυπωσιακό 3-0. Η δεύτερη τεράστια ανατροπή-πρόκριση (4-0) έγινε στις 29/9/1993, κόντρα στην Βατς για τον θεσμό Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Στα αξιοσημείωτα καταγράφονται οι ισοπαλίες με Ρεαλ Σαραγόσα και Ιντερ για τον ίδιο θεσμό με 1-1 και 3-3 αντίστοιχα. Επιπρόσθετα, θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρουμε τον επαναληπτικό αγώνα με την Σιόν το 1994, πάλι για το κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Η απίστευτη ανατροπή πρόκρισή εξανεμίστηκε στα τελευταία δευτερόλεπτα του αγώνα. Από τους πλείστους ποδοσφαιρόφιλους θεωρείται μέχρι και σήμερα, το καλύτερο παιχνίδι που έκανε ποτέ κυπριακή ομάδα στα σαλόνια της Ευρώπης.
Γιώργος Νικολάου (1992-1997)
Ποδοσφαιριστής του οποίου η μεταγραφή, από τον Άρη Λεμεσού στον Απόλλωνα μας, θορύβησε με την παραδοξότητα που εξετελέσθη. Μεταπήδησε κυριολεκτικά από το βοηθητικό του συμπολίτη, καταχειροκροτούμενος κι αφού χαιρέτησε έναν – έναν τους νέους του συμπαίχτες εντάχθηκε στο δυναμικό της ομάδας. Κατέκτησε με τους κυανόλευκους το δεύτερο πρωτάθλημα του συλλόγου, έχοντας καταλυτική προσφορά στον β’ μέρος της κούρσας του πρωταθλήματος (δεύτερη καλύτερη άμυνα). Αποτέλεσε ανά διαστήματα προπονητής των τερματοφυλάκων του Απόλλωνος κι από το 2008 βρίσκεται ανελλιπώς στην θέση αυτή μέχρι σήμερα.
Σοφρώνης Αυγουστή (1998-2006, 2008-2009, 2010-2013)
Ο «κάττος» κατάκτησε με τον γαλανόλευκο Θεό μας ένα Κύπελλο στις 12 Μαΐου του 2001 αφού επικράτησε για δεύτερη φορά της Νέας Σαλαμίνας με 1-0. Οδήγησε στην κυριολεξία τον Απόλλωνα στον μεγάλο τελικό, αφού στα ημιτελικά εξουδετέρωσε την Ομόνοια Λευκωσίας στην διαδικασία των πέναλτι, αποσοβώντας 3 φορές τον κίνδυνο να παραβιαστεί η εστία του. Πέραν των εγχώριων επιτυχιών, ο συγκεκριμένος τερματοφύλακας συνέδεσε το όνομα του με την μεγαλύτερη επιτυχία κυπριακής ομάδας μέχρι την δεδομένη χρονική στιγμή. Στις 1/10/1998 το ποδοσφαιρικό μας τμήμα καλείται να υπερβάλει εαυτό, διατηρώντας το στενό προβάδισμα που εξασφάλισε στον πρώτο αγώνα με την Τσεχική Γιάπλονετς (2-1) ούτως ώστε να κάνει το μεγάλο βήμα προς τις 16 καλύτερες ομάδες της Ευρώπης. Ο αγώνας εν τέλει οδηγείται στην διαδικασία των πέναλτι, αφού και με το πέρας της ημίωρης παράτασης το αποτέλεσμα βρίσκει την Τσεχική ομάδα νικήτρια με 2-1. Εκεί αναλαμβάνει η μεγάλη κλάση του Σοφρώνη που αποκρούει το ένα χτύπημα μετά το άλλο ( τρία στο σύνολο) στέλνοντας τους χιλιάδες οπαδούς του θρύλου μας σ’ ένα ξέφρενο παραλήρημα. Ο «κάττος» πανηγύρισε επίσης και την πρόκριση στον επόμενο γύρο του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ το 2001 επί των Τιράνων Αλβανίας. Σήμερα εκτελεί χρέη προπονητή των U-21 του Απόλλωνα μας.
Άλες Σβαλόφσκι (2005-2012)
Ο Τσέχος γίγαντας εντάχθηκε στο δυναμικό της ομάδας μας το 2005. Οι συστάσεις που διείπαν το όνομα του ήταν καλές, ωστόσο στην συνέχεια απεδείχθησαν ανακριβείς. Επρόκειτο για την καλύτερη ξένη μεταγραφή τερματοφύλακα στον σύλλογο μας και κατ’ επέκταση του Κυπριακού ποδοσφαίρου. Δεν θα ήταν διόλου υπερβολή να υποστηρίζαμε, πως ο Άλες Σβαλόφσκι αποτέλεσε το άνδηρο της αήττητης κατάκτησης του πρωταθλήματος την περίοδο 2005-06. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που όταν αναπολούν τις στιγμές του τρίτου πρωταθλήματος της ομάδας μας, έρχονται στην μνήμη τους οι σωτήριες εντυπωσιακές επεμβάσεις του τότε «άσσου» του θρύλου. Ευτύχησε να πανηγυρίσει το έκτο κύπελλο στην ιστορία μας, στις 15 Μαΐου του 2010 απέναντι στον ΑΠΟΕΛ. Αγωνίστηκε επίσης στον χαμένο τελικό κόντρα στην Ομόνοια την επόμενη χρόνια όπου η ανάδειξη του νέου κυπελλούχου κρίθηκε στην διαδικασία των πέναλτι.
*Θα ακολουθήσουν αλλά τρία μέρη με τους αμυντικούς, τους μέσους και τους επιθετικούς
*Σας παραθέτουμε τον σύνδεσμο, όπου μπορείτε να μεταβείτε και να λάβετε μέρος στον διαγωνισμό:http://www.apollon.com.cy/apollongame.php
Μαζί σου ως τα εκατό… -1-
{loadposition belowcontent}
