Διαχρονικά τα παιχνίδια της ομάδας μας με αντίπαλο την Ομόνοια στο Τσιρειο στάδιο, πρόσφεραν μεγάλο θέαμα, πολλά γκολ, απερίγραπτο κοντράστ συναισθημάτων αλλά και φοβερό σασπένς.
Ποιο να πρωτοθυμηθεί κανείς. Το αλησμόνητο ντέρμπι τίτλου της περιόδου 1988-89, όταν «κάποιοι» ετσιθελικά μας στέρησαν τη νίκη, τον αγώνα της πρεμιέρας την ποδοσφαιρική περίοδο 1992-93, όταν μετά από επεισοδιακό παιχνίδι εξήλθαμε ισόπαλοι 4-4, ή το σόου του αείμνηστου Ζουμπάρεφ την περίοδο 2000-01, που μέχρι το 30′ της αναμέτρησης κερδίζαμε την επίδοξη πρωταθλήτρια με 4-0 σε ένα παιχνίδι που επικρατήσαμε τελικά 4-3!
Υπάρχουν κι αλλά πολλά όπως το ισόπαλο 2-2 την περίοδο 2001-2002 στο ουδέτερο Μακάριο στάδιο, αλλά και άγονο 0-0 της περιόδου 2005-2006 που λίγο έλειψε να μας στερήσει τον τίτλο. Όμως το πιο επιβλητικό, το πιο ανεπανάληπτο παιχνίδι κόντρα στον μεγάλο αυτό αντίπαλο, διεξήχθη στην πρεμιέρα της περιόδου 1991-92. Ένας από τους ωραιότερους αγώνες εκείνης της δεκαετίας, με την ομάδα μας να κερδίζει με το εντυπωσιακό 5-2, μια νίκη που είναι μέχρι σήμερα η μεγαλύτερη σε έκταση που σημειώσαμε κόντρα στους «πράσινους» της Λευκωσίας. Ας γυρίσουμε και πάλι τον χρόνο πίσω και ας θυμηθούμε εκείνη την επική αναμέτρηση.
Η πιο ονειρική…πρεμιέρα
Σάββατο, 5 Οκτωβρίου του 1991 και η αυλαία εκείνου του ποδοσφαιρικού μαραθωνίου άνοιγε με ένα σπουδαίο ντέρμπι. Η ομάδα μας, που την προηγουμένη σεζόν αναδείχθηκε πρωταθλήτρια, αντιμετώπιζε εντός έδρας την κυπελλούχο Ομόνοια.
Το Τσίρειο στάδιο θα γεμίσει ασφυκτικά από πολύ νωρίς, παρότι τα πάνω διαζώματα και των δύο κερκίδων παρέμειναν κλειστά λόγω βελτιωτικών έργων! Ο Θρύλος που τρεις μέρες προηγουμένως είχε αποκλείσει την Κραϊόβα στο θεσμό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης, μπήκε με ενθουσιασμό και κατάφερε να αναλάβει την πρωτοβουλία των κινήσεων. Πριν καν συμπληρωθεί το πρώτο δεκάλεπτο της αναμέτρησης, η ομάδα μας κατάφερε να ανοίξει το σκορ με τον Γ. Ιωσηφίδη, έπειτα από κεφαλιά «ψαράκι» για να διπλασιάσει τα τέρματα της στο 38′ με κεφαλιά του Πτακ. Ωστόσο με την έναρξη της επανάληψης, η Ομόνοια αντεπιτέθηκε και μπόρεσε μέσα σε ένα δεκαπεντάλεπτο να φέρει το παιχνίδι στα ίσα χάρις τα γκολ των Χριστοφή και Τζούριακ. Με τον Τουτιτς να κάνει πράγματα και θαύματα στο χώρο του κέντρου και με τον Γιαγκουδάκη να αποχωρεί τραυματίας πολλοί θυμήθηκαν τον παιχνίδι της πρεμιέρας την περίοδο 1989-90, όταν η ομάδα μας κέρδιζε με 2-0 στο ημίχρονο αλλά τελικά έχασε από το «τριφύλλι» με 2-3!
Όμως με στόμφα Ευρωπαϊκή, οι «κυανόλευκοι» ποδοσφαιριστές αντέδρασαν, κατατροπώνοντας στην συνέχεια την ομάδα της Λευκωσίας! Ο Πτακ με ένα φοβερό σουτ έδωσε και πάλι το προβάδισμα στην ομάδα μας για να έρθει λίγα λεπτά αργότερα ο Χαραλάμπους με μια εκπληκτική επέλαση να σημειώσει το 4-2. Το κερασάκι στην τούρτα, ήρθε από τον Πεσίροβιτς, με σουτ έξω από την μεγάλη περιοχή μέσα σε αποθέωση. Ήταν μια νίκη ανεπανάληπτη που επιβεβαίωνε με το καλύτερο δυνατό τρόπο ότι η ομάδα μας δεν ήταν «πυροτέχνημα» αλλά αντιθέτως η ανερχόμενη δύναμη του Κυπριακού ποδοσφαίρου.
{youtube}P8sdYkmpRbw{/youtube}
* Τα βιντεογραφήματα είναι επεξεργασμένα από τον φίλο, συνεργάτη και αγνό υποστηρικτή της ομάδας μας, Κώστα Κωνσταντινίδη και τον ευχαριστούμε θερμά, που μας παρέχει το αρχείο του. Για θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι!
