Είναι ο τερματοφύλακας της ομάδας των U16 και σε κάθε παιχνίδι δίνει τον καλύτερο του εαυτό για να κρατήσει το μηδέν. Στις πρώτες έξι αγωνιστικές δεν είχε δεχθεί γκολ, ενώ στην πρώτη ήττα της ομάδα δεν έπαιξε λόγω του ότι ήταν άρρωστος. Ο Δημήτρης Δρουσιώτης, λοιπόν έχει ως στόχος να μην αφήνει εύκολα τους αντιπάλους να του βάζουν γκολ και γι αυτό δουλεύει σκληρά.
Πάμε λοιπόν να τον γνωρίσουμε…
Δημήτρη, πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι με το Ποδόσφαιρο;
Ξεκίνησα στην ηλικία των 5 χρόνων και στην ιδιωτική Ακαδημία «Νίκκι Παπαβασιλείου» και παρέμεινα εκεί για τρία χρόνια. Ακολούθως πήγα στην ακαδημία του Μιλένκο Σπόλιαριτς, όπου έδειξε ενδιαφέρον για μένα η ομάδα της ΑΕΛ και μετακόμισα εκεί, όπου αγωνίστηκα για τέσσερα χρόνια. Εδώ και δύο χρόνια αγωνίζομαι στον Απόλλωνα μια ομάδα με ιστορία, αλλά και παράδοση στις ακαδημίες και στην ανάδειξη ποδοσφαιριστών και θα ήθελα να ευχαριστήσω γι αυτό τον κύριο Γιαννάκη Πιερή που με έπεισε να έρθω στην ακαδημία του Απόλλωνα.
Ποιοι είναι οι προσωπικοί σου στόχοι;
Στόχος μου είναι να βελτιώνομαι συνεχώς μέσα από τη σκληρή δουλειά στις προπονήσεις και χωρίς να θέλω να πω μεγάλες κουβέντες, αν δουλέψω σωστά θα πάρω αυτό που μου αξίζει και θα προχωρήσω πιο πάνω.
Είσαι ο βασικός τερματοφύλακας της ομάδας των U16. Ποιοι είναι οι στόχοι της ομάδας φέτος;
Στόχος της ομάδας μας φέτος είναι να κατακτήσουμε το πρωτάθλημα, δουλεύοντας σκληρά κάτω από τις οδηγίες και παραινέσεις του προπονητή μας του Φίλιππου Φιλίππου, αλλά και του προπονητή των τερματοφυλάκων της ακαδημίας που περνώ πολύ χρόνο μαζί του μαθαίνοντας μυστικά της θέσης του τερματοφύλακα έτσι ώστε να έχω καλές παρουσίες κάτω από τα δοκάρια και με μικρό παθητικό στα γκολ.
Είσαι μαθητής. Πως είναι να συνδυάζεις το σχολείο και το ποδόσφαιρο;
Η αλήθεια είναι ότι είναι δύσκολο να συνδυαστούν αυτά τα δύο, αλλά όταν υπάρχει θέληση για κάτι μπορείς να τα καταφέρεις και να ξεπεράσεις τις όποιες δυσκολίες.
Δημήτρη, κλείνοντας θα ήθελες να στείλεις ένα μήνυμα στον κόσμο του Απόλλωνα;
Ναι, θα τους έλεγα ότι καλό είναι να έρχονται να βλέπουν και τις μικρότερες ομάδες και να μας ενθαρρύνουν για το έργο που προσπαθούμε στον αγωνιστικό χώρο.