Κόντρα σε μία ομάδα σαφώς πιο έτοιμη αλλά και σαφώς χαμηλότερης δυναμικότητας η ομάδα μας, πέραν του πρώτου 20λέπτου που δημιούργησε κάποιες προϋποθέσεις για γκολ, δεν επέδειξε χαρακτήρα μεγάλης ομάδας. Όταν έμεινε πίσω στο σκορ προσπαθούσε σπασμωδικά χωρίς ουσία και αποτέλεσμα να παραβιάσει την εστία της Σιάμροκ.
Δείξαμε αδυναμίες σε όλες μας τις γραμμές, καθόλου ηρεμία στην άμυνα, το κέντρο μας ήταν σε κακή μέρα τόσο ανασταλτικά, όσο και οργανωτικά. Στο τέλος της ημέρας φανήκαμε και τυχεροί που δεν δεχτήκαμε και τρίτο γκολ που θα καθιστούσε την αποστολή μας για πρόκριση στον επαναληπτικό απίστευτα δύσκολη.
Η διάθεση δεν έλειψε, οι εκλάμψεις ορισμένων ποδοσφαιριστών δεν έλειψαν, όμως οι οργανωμένες επιθέσεις ήταν είδος προς εξαφάνιση. Απόλυτα εξαρτημένη από τη δεξιά πτέρυγα με Πέδρο και Γιαννιώτα, είχαμε ένα μονοδιάστατο και προβλεπτό τρόπο ανάπτυξης που από ένα σημείο και μετά ήταν «βούτυρο στο ψωμί» για τους Ιρλανδούς.
Το σκορ του πρώτου αγώνα είναι αυτονόητο ότι ανατρέπεται όμως θα πρέπει να αλλάξουν πολλά πράγματα σε διάφορά επίπεδα για να έχουμε πιθανότητες να προκριθούμε στους ομίλους του Europa League για πέμπτη φορά στην ιστορία μας!
