Η ομάδα «φωνάζει» ότι νοσεί στον αμυντικό μηχανισμό!

Όταν στους τελευταίους οκτώ φετινούς σου αγώνες έχεις σε όλους  ανεξαιρέτως δεχτεί γκολ και μάλιστα σύνολο 15, δηλαδή περίπου 2 γκολ ανά αγώνα και πέραν τούτου σου έχουν δημιουργήσει σε όλους σχεδόν τους αγώνες αρκετές προϋποθέσεις και φάσεις για γκολ, τότε πάει να πει ότι κάτι δεν πάει καλά στον αμυντικό μηχανισμό της ομάδας!

Αυτό εν μέρει μπορεί να εξηγηθεί αφού υπάρχουν ποδοσφαιριστές και στην ουσία τα 3/5 στην αμυντική γραμμή, πρώτη φορά αγωνίζονται μαζί και δεν υπάρχει η απαραίτητη «χημεία», όπως Μολ, Αγγίρε, Σάλαι, Σελίμοβιτς.

Πέραν όμως της αμυντικής γραμμής μεσοαμυντικά, ο Μάρκοβιτς είναι ανύπαρκτος και σκιά του καλού του εαυτού, ενώ ο Σακέττι ο οποίος αγωνίστηκε σε κάποιους ευρωπαϊκούς αγώνες δεν είναι το γνωστό «σκυλί» των προηγούμενων ετών που αποτελούσε το «σινικό τείχος» μπροστά από την αμυντική μας γραμμή.

Επιπλέον ο Παπουλής «φωνάζει» ότι δεν μπορεί όχι μόνο να αγωνίζεται στα άκρα που απαιτεί πολλά τρεξίματα, αλλά ούτε καν βασικός, ενώ ο Μαγκλίτσα ο ποδοσφαιριστής που ασκούσε ασφυχτική πίεση στα στόπερ των αντιπάλων και από τον οποίο ξεκινούσε η άμυνα της ομάδας μας δεν υπάρχει πια στο ρόστερ και ούτε καν άλλος που μπορεί να κάνει την δουλειά που έκανε!

Οι επιθέσεις φέρνουν κόσμο, ενώ οι συμπαγείς άμυνες και οι δυνατοί αμυντικοί μηχανισμοί δίνουν πρωταθλήματα. Ας το έχουν αυτό υπόψη τους  οι καθ’ ύλην αρμόδιοι στον Απόλλωνα γιατί η ομάδα δεν θα μπορεί πάντοτε να φέρνει «τούμπα» τα παιγνίδια και να σκοράρει 3 γκολ!