ΚΙ ΕΤΣΙ ΜΕΙΝΑΜΕ ΠΑΙΔΙΑ
Στο σπίτι μας, στην έδρα μας, στην πόλη που μας γαλούχησε!
Η μεγάλη μέρα έφτασε. Από το εύστοχο κτύπημα πέναλτι του Μεζγκά που μας έστειλε για μια ακόμη φορά σε τελικό κυπέλλου, η Λεμεσός πάλλεται σε ρυθμούς ξέφρενους, γιορτινούς.
Τούτος ο τίτλος δεν θα περάσει μόνο από την ψυχή και την θέληση των ποδοσφαιριστών. Τούτος ο τίτλος θα κριθεί και στην ώθηση που μόνο ο «κυανόλευκος» κόσμος δύναται να προσδώσει. Φωνή και πάθος γιατί το θέλουμε. Ενθουσιασμός και στήριξη, γιατί αγαπούμε. Από το πρώτο δεύτερο μέχρι και το τελικό σφύριγμα.
Ο γράφων, δεν θα αναλωθεί σε στατιστικές αναλύσεις των προηγούμενων χρόνων. Διόλου δεν ενδιαφέρει. Ο,τι γράφτηκε, γράφτηκε. Ο,τι έγινε, έγινε. Ανεξαρτήτως κατάληξης. Ανεξαρτήτως προϊστορίας. Τούτοι που καρπούς των κόπων δρέπουν, καταθέτουν όλο τους το είναι προκειμένου να υπερνικηθεί κάθε λογής εμπόδιο. Η νοοτροπία νικητή καθορίζει.
Στο σπίτι μας. Στην έδρα μας. Στην πόλη που μας γαλούχησε. Για την αγαπημένη Λεμεσό και την ιστορία του Απόλλωνα μας. Τούτο το τρόπαιο ήρθε για να μείνει!
ΑΠΟΛΛΩΝ ΘΡΥΛΟΣ ΚΥΠΕΛΛΟ ΑΔΕΛΦΙΑ