«Στόχος μου, να παίξω στην πρώτη ομάδα…»

Αγωνίζεται στο χώρο του κέντρου και πολλές φορές πίσω από τον επιθετικό κορυφής. Είναι αυτό που λέμε στην ποδοσφαιρική διάλεκτο, το καθαρό οκτάρι αλλά μπορεί και να παίξει ως δεκάρι. Ο λόγος για τον Χρίστο Ζήνωνος, ένα δεκαοκτάχρονο ποδοσφαιριστή της εφηβικής μας ομάδα των U21.

Ο Χρίστος, έχει αγωνιστεί φέτος σε 21 παιχνίδια της ομάδας από τα οποία τα 16 στη βασική ενδεκάδα και 5 ως αλλαγή. Έχει πετύχει μέχρι στιγμής και τρία γκολ.

Πάμε λοιπόν να τον γνωρίσουμε…

Χρίστο, πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι με το ποδόσφαιρο;

Ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο στην ηλικία των εφτά χρόνων. Κάναμε τότε προπόνηση σε χώμα στο γήπεδο του 3^ου Λυκείου. Αφού διακρίθηκα εκεί προχώρησα στους επίλεκτους και ακολούθως πέρασα με σειρά από όλες τις μικρές ομάδες. Με την ομάδα των U13 πήραμε το πρωτάθλημα χωρίς να χάσουμε βαθμό, μετά έπαιξα στην ομάδα των U15 και στη συνέχεια στους U17 όπου κατακτήσαμε και το πρωτάθλημα. Εδώ και δύο χρόνια είμαι στην εφηβική ομάδα με την οποία πέρσι κατακτήσαμε το Κύπελλο και φέτος παλεύουμε για το πρωτάθλημα.

Ποιοι είναι οι προσωπικοί σου στόχοι;

Στόχος μου είναι κάποια στιγμή να αγωνιστώ στην πρώτη ομάδα του Απόλλωνα, κάτι για το οποίο προπονούμαι και αγωνίζομαι καθημερινά για να το πετύχω. Είμαι απόλυτα προσηλωμένος σ΄αυτόν μου τον στόχο και γι αυτό παλεύω συνέχεια.

Πως είναι να αγωνίζεται κάποιος στον Απόλλωνα;

Είναι ένα υπέροχο συναίσθημα. Είμαστε μια οικογένεια που προσπαθούμε να πετύχουμε τους στόχους της ομάδας που είναι η διάκριση. Μεταξύ μας υπάρχει πολύ καλή σχέση και το κλίμα είναι άψογο. Αυτό πιστώνεται στους προπονητές μας, που από μικροί στις ακαδημίες του Απόλλωνα μας έμαθαν να λειτουργούμε έτσι.

Χρίστο μπορείς να θυμηθείς κάποια στιγμή που σημάδεψε την μέχρι τώρα καριέρα σου;

Ναι, το Καλοκαίρι του 2013 πήγα για δοκιμαστικά στην Αγγλία και συγκεκριμένα στην ομάδα της ΚΠΡ. Στα δοκιμαστικά, τα πήγα περίφημα και ήμουν πολύ κοντά στο να πάρω και υποτροφία στο σχολείο της συγκεκριμένης ομάδας. Όμως λίγο πριν πάω ξανά για το τελικό δοκιμαστικό, σ΄ένα αγώνα με την ΑΕΛ στο βοηθητικό του Τσιρείου, τραυματίστηκα και χρειάστηκα επέμβαση στους χιαστούς, έτσι έχασα αυτή την ευκαιρία. Παρόλο που τελικά στάθηκα άτυχος, ήταν η κορυφαία στιγμή της καριέρας μου γιατί πρόλαβα και γνώρισα ένα διαφορετικό στυλ ποδοσφαίρου, πολύ πιο εξελιγμένο σε όλα τα επίπεδα μέσα σε επαγγελματικά πρότυπα.

Κλείνοντας, θα θέλαμε να στείλεις ένα μήνυμα στον κόσμο του Απόλλωνα;

Ο κόσμος του Απόλλωνα είναι τέλειος και σε κάθε παιχνίδι βρίσκεται στο πλευρό της ομάδας. Να συνεχίσει έτσι, γιατί χωρίς τον κόσμο του ο Απόλλωνας δεν θα ήταν εδώ που βρίσκεται. Πέρσι σ΄ένα παιχνίδι μας, ήρθαν να μας παρακολουθήσουν και ήταν υπέροχο συναίσθημα.