Παιχτούρα μιας άλλης εποχής!

Από τους Θρυλικότερους ποδοσφαιριστές της «κυανόλευκης» ιστορίας. Ο Πανίκος Γιολίτης μιας παιχτούρα της τότε εποχής έγραψε με «χρυσά» γράμματα το όνομα του στην βίβλο της ομάδας.

Παρόντας και σκόρερ στον τελικό του 1966 κόντρα στη Νέα Σαλαμίνα, απόντας στο τελικό ένα χρόνο αργότερα με την Αλκή λόγω τραυματισμού, τίμησε την Θρυλική φανέλα για 15 συναπτά έτη και δικαίως συγκαταλέγεται μέσα στους σπουδαιότερους μας ποδοσφαιριστές.

Το www.apollon365.news εντόπισε τον σπουδαίο επιτελικό χαφ της τότε εποχής και μαζί του είχε μια ενδιαφέρουσα «κυανόλευκη» συνομιλία!

Που γεννηθήκατε και μεγαλώσατε;

«Γεννήθηκα στον Πάνω Αμίαντο και στα 10 μου ήρθα Λεμεσό…»

Πως ξεκινήσατε στον Απόλλωνα;

«Στον Απόλλωνα πήγα μόνος μου το 1962. Ξεκίνησα με την εφηβική ομάδα με προπονητή τον Αργύρη Γαβαλά μετά ήρθε ένας ελλαδίτης και μετά ο Ζόλναϊ. Θυμάμαι ξεκίνησα μαζί με τον Δήμο Καβάζη με τον οποίο είμαι και πολύ καλός φίλος».

Σε ποιά θέση αγωνιζόσασταν;

«Ήμουν χάφ με τον αριθμό 10 στην πλάτη μου».

Ποιό ήταν το καλύτερο γκόλ που σημειώσατε στην καριέρα σας;

«Το γκόλ στον τελικό με την Σαλαμίνα θυμάμαι δέχτηκα πάσα από τον Κρυστάλλη και πλάσαρα τον τερματοφύλακα της Σαλαμίνας Βαρνάβα που για μένα είναι ο καλύτερος τερματοφύλακας όλων τον εποχών. Ήταν κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ αφού μετά τον πρώτο μας τίτλο ο Απόλλωνας άρχισε να προβάλλετε και απέκτησε κάποια αίγλη».

Ποιός αντίπαλος ποδοσφαιριστής σας δυσκόλευε;

«Ο Νίκος Χαραλάμπους της Ομόνοιας».

Ποιό παιχνίδι θα σας μείνει αξέχαστο;

«Το πρώτο Κύπελλο της ομάδας μας στον τελικό με την Σαλαμίνα».

Ποιό θεωρείτε ότι ήταν το μεγαλύτερο σας πλεονέκτημα αλλά και το μεγαλύτερο μειονέκτημα που είχατε όταν αγωνιζόσασταν;

«Ήμουν τεχνίτης αλλά δεν ήμουν γρήγορος».

Με ποιό αντίπαλο ποδοσφαιριστή εκείνη την εποχή θα θέλατε να ήσασταν συμπαίκτης;

«Με τον Νίκο Χαραλάμπους της Ομόνοιας».

Ποιά ήταν η καλύτερη και ποιά η χειρότερη ποδοσφαιρική στιγμή της καριέρας σας;

«Καλύτερη ήταν η κατάκτηση του πρώτου Κυπέλλου και χειρότερη ήταν η απώλεια του πρώτου τίτλου Κυπέλλου με την Ομόνοια».

Υπήρξε στιγμή που να μετανιώσατε που ασχοληθήκατε με το ποδόσφαιρο;

«Όχι γιατί αγαπώ το ποδόσφαιρο».

Παρακολουθείτε τον Απόλλωνα;

«Φυσικά πάω στο γήπεδο σε όλα τα παιχνίδια».

Πως σας αντιμετωπίζει ο κόσμος που σας συναντά στον δρόμο;

«Όσοι με ξέρουν με εκτιμούν και με αγαπούν».

Ποιό είναι το χόμπι σας;

«Πάντα και για πάντα το ποδόσφαιρο…».

Θα θέλατε να συγκρίνετε το ποδόσφαιρο της τότε εποχής με το σημερινό;

«Τώρα το ποδόσφαιρο είναι πιο επαγγελματικό αλλά η τεχνική των ποδοσφαιριστών εκείνης της εποχής ήταν καλύτερη».

Ποιός ήταν ο κορυφαίος κύπριος ποδοσφαιριστής που είδαν τα μάτια σας;

«Ο Πανίκος Κρυστάλλης ήταν ο κορυφαίος για μένα αλλά θέλω να αναφέρω και μερικούς άλλους όπως οι Παυλάκης Βασιλείου της ΈΠΑ, ο Νίκος Χαραλάμπους της Ομόνοιας , ο Λοίζος Μαυρουδής της ΑΕΛ, ο Άντρος Χριστοδούλου της ομάδας μας και ο Στάθης Αλωνεύτης του ΑΠΟΕΛ».

Ποιόν ποδοσφαιριστή θαυμάζατε όταν ήσασταν μικρός;

«Τον Πανίκο Κρυστάλλη με τον οποίο είχα και την τύχη να ήμουν και συμπαίκτης».

Πόσους τίτλους πανηγυρίσατε με τον Απόλλωνα;

«Πανηγύρισα δύο τίτλους Κυπέλλων στους τελικούς με την Σαλαμίνα και την Αλκή».

Πότε σταματήσατε το ποδόσφαιρο;

«Σταμάτησα το 1977…».

Ποιός είναι ο κορυφαίος προπονητής του Απόλλωνα για σας;

«Ο Γιάννους Ζόλναϊ! Ένας δάσκαλος του ποδoσφαίρου».

Ποιά η άποψη σας που για το ότι δεν αγωνίζονται πλέον αρκετοί Κύπριοι παίκτες;

«Πιστεύω είναι η κακή προετοιμασία που γίνεται στους νεαρούς παίκτες θυμάμαι ότι εγώ έκανα την πρώτη ακαδημία στην Κύπρο το 1982 τότε έφερα ξένο προπονητή τον Στούνλερ και κάναμε στους νεαρούς 2 φορές την μέρα προπόνηση το καλοκαίρι το ίδιο και τις γιορτές και τα αποτελέσματα φάνηκαν μερικά χρόνια μετά βγάλαμε μεγάλους παίκτες όπως οι Γιαννάκης Γιαγκουδάκης, Μάριος Χαραλάμπους, Άγγελος Τσολάκης, Άντρος Χριστοδούλου, Νίκος Νικολάου που ήταν στην Ανόρθωση και πολλούς άλλους. Επίσης να σου αναφέρω ότι στα μέσα της δεκαετίας του 90′ ξαναεπέστρεψα στην ακαδημία και έφερα αρκετούς προπονητές όπως Σταύρο Στυλιανού, Χριστάκη Γιολίτη, Δήμο Καβάζη και τον Χριστάκη Χριστοφόρου. Παρότι δε ήταν ποτέ ποδοσφαιριστής της ομάδας μας ήξερα τις γνώσεις του περί ποδόσφαιρου και εγώ του είπα έλα στον Απόλλωνα και τον έφερα. Ήταν κι ένας Γιουγκοσλάβος ονόματι Ράντοβιτς ο οποίος έκανε εξαντλητικές προπονήσεις στους νεαρούς και όλοι διαμαρτύρονταν αλλά με την σωστή δουλειά που έγινε βγάλαμε παίκτες όπως ο τωρινός αρχηγός της ΑΕΛ Μάριος Νικολάου, Άθως Σολωμού, Κωνσταντίνος Μακρίδης , Χρήστος Μαραγκός , Γιώργος Μερκής και πολλούς άλλους ! Σήμερα τι γίνεται; Κάθονται οι παίκτες τρεις μήνες το καλοκαίρι το ίδιο τις γιορτές και σας ρωτάω πέστε μου σήμερα πόσα ταλέντα έχουμε»;

Το Σωματείο του Απόλλωνα είναι κοντά στους παλαίμαχους ποδοσφαιριστές;

«Ναι. Κυρίως όμως ο πρόεδρος των παλαιμάχων Μάριος Γεωργίου κάνει πολύ καλή δουλειά και είναι κοντά μας σε ότι χρειαστούμε».

Ποιό μήνυμα θέλετε να στείλετε στους οπαδούς του Απόλλωνα;

«Να μείνουν όλοι κοντά στην ομάδα, ο Απόλλωνας είναι Απόλλωνας μπορεί να αλλάξεις κόμμα, η γυναίκα, ομάδα όμως είναι δύσκολο να αλλάξεις! Tο πιο βασικό για μένα είναι h ομάδες της πόλης να κάνουν ποδοσφαιρική έδρα με την κερκίδα να είναι κοντά στο γήπεδο χωρίς στίβο ώστε όταν παίζουν με τις μεγάλες ομάδες να είναι φαβορί για την νίκη και όταν παίζουν με τις μικρές οι πιθανότητες να χάσουν θα είναι μηδαμινές. Εάν δεν κάνουν έδρα δεν πρόκειται να πρωταγωνιστούν για αρκετά χρόνια στο κυπριακό ποδόσφαιρο».

Θερμότατες ευχαριστίες στον αγνό υποστηρικτή της ομάδας μας Πανίκο Κυριάκου για τον εντοπισμό του παλαιμάχου ποδοσφαιριστή, την βοήθεια του στην συνέντευξη, αλλά και την συλλογή σπάνιου φωτογραφικού υλικού.

{loadposition belowcontent}