Τα πάντα όλα..!

Δεκαετίες τώρα τρέχει την ομάδα από πίσω, στα εύκολα, στα δύσκολα, κυρίως στα δύσκολα. Εντός έδρας, εκτός έδρας, εντός συνόρων, εκτός συνόρων.

Τα πάντα όλα για τον Απόλλωνα. Εκεί και χθες (7/5). Αναμενόμενο. Την όποια πίκρα της χρονιάς ένοιωσε, την μάζεψε, την ενδυνάμωσε επί εκατό και την διοχέτευσε μέσω της φωνής του. Αυτός ο «κυανόλευκος» κόσμος!

Αυτός που χθες ταρακούνησε τη Λεμεσό. Ξεκίνησε σε κλίμακα ντεσιμπέλ και τελείωσε σε κλίμακα ρίχτερ! Έτσι, γιατί μπορεί. Γιατί έπρεπε να μπορέσει. Γιατί όλη η Κύπρος έπρεπε να δει ποιος το άξιζε, γιατί όλη η Κύπρος έπρεπε να ράψει το στοματάκι της. Και το έραψε. Κόπηκαν κάποιες ραφές φυσικά, αλλά απλά και μόνο για να μπορέσουν κάποιοι να προφέρουν τη λέξη συγχαρητήρια. Ένα συγχαρητήρια που έδιναν από την αρχή της σεζόν. Ένα συγχαρητήρια που έδωσαν και ξανάδωσαν στη συνέχεια της. Ένα συγχαρητήρια που σταμάτησε ξαφνικά.

Όταν εμείς σταματήσαμε να πιστεύουμε ή δεν πιστέψαμε ποτέ στην κοπή της κορδέλας του μαραθωνίου. Και δεν εννοώ τους φιλάθλους, αυτοί ήταν οι μόνοι που υπενθύμιζαν τις δυνατότητες μας. Το κόψαμε λοιπόν εμείς, το κόψανε κι οι άλλοι. Και άρχισαν να δίνουν συγχαρητήρια αλλού.
Μα για να δώσεις τα συγχαρητήρια πρέπει ο άλλος να τα αξίζει. Χθες λοιπόν αποδείξαμε ποιοι τα άξιζαν, από την αρχή μέχρι το τέλος. Από την κορφή μέχρι τα νύχια. Από το τελευταίο χορταράκι του Τσιρείου ανατολικά μέχρι και το τελευταίο κάθισμα της κερκίδας δυτικά. Τα τρόπαια φυσικά μένουν, κι οι άνθρωποι τείνουν να ξεχνούν ιστορίες και καταστάσεις. Εμείς όμως; Εμείς δεν θα ξεχάσουμε ποτέ. Τη χρονιά θα τη θυμόμαστε ως τη χρονιά που σαν πρόλογό της γράψαμε ιστορία μα… στον επίλογο κάπου το μελάνι ξεθώριασε.

Ας είναι. Στις τελευταίες προτάσεις του έχουμε φροντίσει να υπενθυμίσουμε κάτι από πρόλογο. Και να υπενθυμίσουμε μαζί και όλη την Κύπρο το που θα πρέπει να δώσει τα συγχαρητήρια της στο τέλος. Ας πούνε τα τυπικά στον τροπαιούχο, μα δεν αξίζει να ασχοληθούν περισσότερο μαζί του. Το κυρίως θέμα της χρονιάς ήταν, είναι και θα είναι μέχρι την αρχή της νέας ο ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ. Αυτά μόνο και ας τελειώσουμε αυτό το κείμενο μεταφερόμενοι στην Δυτική του χθες.

Όπου το τέλος του αγώνα βρίσκει τον Απόλλωνα νικητή, κατατροπώνοντας μάλιστα σε βάθος την επίδοξη Πρωταθλήτρια ΑΕΛ, με το 0-1 να φαίνεται λίγο, τιποτένιο, μηδαμινό μπροστά στα 11 παλληκάρια μας που τρέχουν καταπάνω μας για τα όλε, με γέλια και με εκφράσεις προσώπου που δήλωναν ηθική ικανοποίηση. Και το άκουσαν αυτό που ήθελαν να ακούσουν. Αυτό που έπρεπε να ακούσουν. Αυτό που ήταν προορισμένοι να ακούσουν. Να τους, να τους, τους Πρωταθλητές. Να τους και τους δύο Πρωταθλητές. Τους μεν στο γήπεδο, τους δε στην κερκίδα.

ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΑΠΟΛΛΩΝ! 

{loadposition belowcontent}