Κόσμος γεμάτος περηφάνια!

Καταρχάς θέλω να δώσω τα συγχαρητήριά μου στον κόσμο του Απόλλωνα. Όχι μόνο για το sold out που έκανε δείχνοντας με τον πιο έμπρακτο τρόπο ότι εμπιστεύεται και στηρίζει την ομάδα ακόμη και σ’ αυτούς τους χαλεπούς οικονομικά καιρούς.

Όχι μόνο για την συμπεριφορά του μετά το τέλος του παιχνιδιού όπου φώναξε συνθήματα στήριξης προς τους ποδοσφαιριστές μας παρά την κακή τους εμφάνιση, αλλά και για τον παλμό που δημιούργησε τόσο πριν, όσο και κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, αδιαφορώντας της υπεροχής του αντιπάλου, ο οποίος έκανε αισθητή την παρουσία του από το 89′ και μετά, όταν όλα είχαν πλέων κριθεί. Απλά να τους ενημερώσω πως εκ του ασφαλούς οπαδισμός δεν λέγεται οπαδισμός.

Κατά δεύτερον, όταν μια ομάδα κάνει Πρωταθλητισμό, δεν έχει την ευχέρεια να ξεχωρίζει τα παιχνίδια σε κατηγορίες. Όλα τα παιχνίδια σημαίνουν ένα πράγμα και ένα πράγμα μόνο. Τρεις βαθμούς. Τους έχασες, προχωράς. Είτε με κακή είτε με καλή εμφάνιση, είτε με συνδιεκδικήτρια, είτε με μικρομεσαία, είτε με μια εκ των χαμηλών στρωμάτων της βαθμολογίας, προχωράς. Παιχνίδια ξεχωρίζουν μόνο αυτοί που δεν έχουν και πολλές δυνατότητες και το ξέρουν, και μια νίκη επάνω στον “αιώνιο” τους κρίνει την χρονιά τους επιτυχημένη.

Λοιπόν μάγκες, έτσι για να τελειώνουμε. Η βαθμολογία Πρωταθλήματος δείχνει κορυφή και το πρόγραμμα αγώνων δείχνει Europa League και Trabzonspor. Εκεί δηλαδή που σταματούν οι επιτυχίες των άλλων, ξεκινούν οι δικές μας!

Υ.Γ. Στο τέλος της χρονιάς, το μόνο που θα μείνει να θυμίζει αυτό το παιχνίδι… είναι το Κύπελλο που βρισκόταν στο μέσο των υπολοίπων. Αυτό που πήρα ΠΑΝΩ ΣΟΥ.

{loadposition belowcontent}