Επάγγελμα προπονητής

Η φράση που χρησιμοποιούν συχνά οι προπονητές για την «μονιμότητα» του επαγγέλματος τους είναι πως είναι μια δουλειά, στην οποία είσαι πάντα με την βαλίτσα στο χέρι. Διάσταση στην οποία φαίνεται να δίνει μορφή η ομάδα μας.

Κανένας προπονητής δεν ένιωσε ποτέ την ασφάλεια του αισθήματος της μονιμότητας στον Απόλλωνα, από την αρχή του ποδοσφαιρικού τμήματος μέχρι το παρόν. Οι επίσημοι διάδοχοι που απαριθμούνται από το 1955, ως και σήμερα, 2013, φτάνουν τους 43.

(Με κάποιους ακόμα οι οποίοι δεν αναφέρονται, καθώς δεν πρόλαβαν να επιδείξουν έργο. Δειγματικά εξ αυτών, αναφέρουμε τον προικισμένο μεν τεχνικά αλλά ιδιόρρυθμο Νίκο Αλέφαντο ο οποίος κατάφερε μόνο να κάνει μιας μικρής διάρκειας επίσκεψη στο προπονητικό κέντρο προετοιμασίας της ομάδας της Γιουγκοσλαβίας χωρίς ποτέ να αναλάβει τυπικά.

Κάτι παρόμοιο είχε γίνει και με τον Γκίντερ Μέγκστον το 2000, ο οποίος προτού τελειώσουν τα μπάνια του καλοκαιριού πήρε τη βαλίτσα του για νέους καλύτερους προορισμούς κατά πως είπε. Την περίοδο 1994-1995, πέρασμα μετά τον Ντίτελμ Φέρνερ, έκαναν και οι Σέρβοι Ράντοβιτς και Ζιβαντίνοβιτς καθώς και οι Κύπριοι Μίνος Κακουλλής και Θράσος Κονιότης. Περί το 2002 πέρασμα από τον πάγκο έκανε και ο παλιός παίκτης της ομάδας Σταύρος Στυλιανού, ο οποίος παρέδωσε τα ηνία στον -εκ της ΑΕΚ Αθηνών- Τόνυ Σαβέβσκι. Μπορεί το 2005-2006 να παρουσιάστηκε μια εκπληκτική ομάδα η οποία τροπαιοφόρησε με πρωτάθλημα αήττητη, εικόνα όμως που δεν αντιπροσωπεύει το τι είχε γίνει την χρονιά που προηγήθηκε. 2004, μια χρονιά κατά την οποία οι προπονητές μπαινόβγαιναν με συχνότητα πελατών σε περίπτερο. Μια ποδοσφαιρική σεζόν, 4 προπονητές. Μετά την αποπομπή του Σούλη Παπαδόπουλου, και μεταξύ του Γιαννάκη Γιαγκουδάκη, πέρασμα έκανε και ο Νένατ Στάροβλαχ ο οποίος παραιτήθηκε μετά από περίπου ένα μήνα μέσα σε πανικό και αναστάτωση για το ανεξέλεγκτο της κατάστασης που βρήκε, όπως είχε δηλώσει).

Ρεκόρ συνεχιζόμενων σεζόν στον πλαϊνό πάγκο του γηπέδου και της ηγεσίας των αποδυτηρίων, φαίνεται να έχει ο τρίτος χρονικά στη σειρά των προπονητών της ομάδας. Αργύρης Γαβαλάς. Έξι χρόνια αδιάλειπτης προπονητικής παρουσίας. (1956-1962.)

Ακολουθεί ένας Γερμανός προπονητής ο οποίος χρήζει ιδιαίτερης μνείας ,ο Ντίτιλμ Φέρνερ, ο οποίος παρέλαβε την ομάδα το 1990 και την παρέδωσε στον Φιλανδό Μάρτιν Κουούζελα το 1995. Τρία χρόνια αργότερα (στα μέσα της περιόδου 1998 και μετά την διακοπή συνεργασίας με τον Ρουμάνο Ντιμίτριου) επανέρχεται στον προπονητικό πάγκο όπου και παραμένει μέχρι το 2000. Κατά τις θητείες του (και με πλήρως Γερμανική σφραγίδα καθότι και τα διοικητικά ηνία τα είχε η Γερμανική Εταιρεία Columbia με τον κ.Σιέλερ) ο Γερμανός προπονητής συνέδεσε το όνομα του με τρεις εκ των δέκα τίτλων που κοσμούν την τροπαιοθήκη του Απόλλωνα.

Πιο κάτω παραθέτονται όλοι οι προπονητές και η εθνικότητα αυτών (με απολογισμό κάποιων ιδιαίτερων χρόνων), από το έτος που ο Απόλλωνας προάχθηκε στην Α’ κατηγορία (πλην κάποιων περαστικών, εκ των οποίων μερικοί αναφέρθηκαν πιο πάνω) :

1955 – 1956: Αντωνάκης Φουρλάς – Πανίκος Αραδιπιώτης (Κύπρος-Κύπρος)

1956 – 1962: Αργύρης Γαβαλάς (Κύπρος)

1962 – 1963: Βαγγέλης Πάνας (Ελλάδα)

1963 – 1964: Μάριος Αγαθαγγέλου (Κύπρος)

1964 – 1967: Γιάννους Ζολνάι (Ουγγαρία) 1964-65 Συμμετοχή σε Τελικό Κυπέλλου/ 1965-66 Κύπελλο/ 1966-67 Κύπελλο/ 1966 Συμμετοχή σε Super Cup / 1966 Συμμετοχή στο Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης

1967 – 1969: Πανίκος Κρυστάλλης (Κύπρος) 1967 Συμμετοχή σε Super Cup/ 1967 Συμμετοχή στο Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης

1969 – 1970: Αλεξάντερ Πέτροβιτς (Γιουγκοσλαβία)

1970 – 1973: Βλαδιμίρ Στούνλερ (Τσεχία)

1973 – 1974: Όσκαρ Χόλντ (Αγγλία)

1974 – 1975: Αντρέας Λοίζου “Μαύρος” (Κύπρος)

1975 – 1977: Πανίκος Ιακώβου (Κύπρος)

1977 – 1980: Βλαντιμίρ Στούνλερ (Τσεχία)

1980 – 1983: Ζτένεκ Κρέιτσι (Τσεχία) 1981-82 Συμμετοχή σε Τελικό Κυπέλλου / 1982 Συμμετοχή σε Super Cup/ 1982 Συμμετοχή στο Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης (Ιστορικός αγώνας έναντι στην Μπαρτσελόνα των Σούστερ και Μαραντόνα, στον επαναληπτικό μάλιστα ο Απόλλωνας εξήλθε με το ισόπαλο 1-11983 – 1984: Όσκαρ Χόλντ (Αγγλία)

1984 – 1985: Άλαν Ντιξ (Αγγλία) 1984 Πρώτη εμφάνιση στο Κύπελλο Ουέφα (εξαιρετικές εμφανίσεις ενάντια στην Μποχέμιανς)

1985 – 1986: Γιόσεφ Ζάτινα (Τσεχία) Κυπελλο

1986 – 1987: Έγκον Πίχατσεκ (Γερμανία/Πολωνία) Συμμετοχή σε Τελικό Κυπέλλου/ 1986 Συμμετοχή σε Super Cup

1987 – 1988: Γιόχαν Σιάρμαν – Βλαντιμίρ Στούνλερ (Αυστρία – Τσεχία)

1988 – 1990: Βλάντισλαβ Έγκελ (Πολωνία) 1988-89 Χαρακτηρίζεται η ομάδα θαύμα του πρωταθλήματος και σε όλα τα έντυπα της εποχής τιτλοφορείται ο Απόλλωνας ως Ηθικός Πρωταθλητής, με το Πρωτάθλημα να χάνεται στα χαρτιά, καθώς η Επιτροπή διαιτησίας και η Πειθαρχική επιτροπή του έδινε ηθικά την δικαίωση αλλά ουδέποτε του επέστρεψε τους στερούντες βαθμούς.

1990 – 1995: Ντίτελμ Φέρνερ (Γερμανία) 1990-91 Πρωτάθλημα / 1991-92 Κύπελλο/ 1992-93 Συμμετοχή σε Τελικό Κυπέλλου/ 1994-95 Πρωτάθλημα/ 1994-95 Συμμετοχή σε Τελικό Κυπέλλου/ 1991 Συμμετοχή σε Super Cup/ 1992 Συμμετοχή σε Super Cup/ 1994 Συμμετοχή σε Super Cup (Το 1991 ξεχωρίζει η νίκη επί της Κράιοβα με 3-0 στο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης και η πρόκριση στον επόμενο γύρο. Ξεχωρίζει και η νίκη επί της Σιόν στο κύπελλο Ουέφα. το 1994 / 1992 Συμμετοχή στο Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης. 1993 παίρνουμε την πρόκριση στο Κύπελλο Ουέφα με γκολς των Τσεποβιτς, Κρισμάρεβιτς, Σπόλιαριτς, επί της Βατς. Εξαιρετικές εμφανίσεις με την Ίντερ την ίδια χρονιά στον επόμενο γύρο της διοργάνωσης )

1994-1995: Μίλαν Ζιβατίνοβιτς

1995 – 1996: Μάρτιν Κουούζελα (Φιλανδία)

1996 – 1998: Μομσίλο Βούκοτιτς (Σερβία) 1997-98 Συμμετοχή σε Τελικό Κυπέλλου / 1997 Συμμετοχή σε Κύπελλο Ουέφα

1998 – 1999: Ντουμίτριου Ντιμιτρίου – Ντίτελμ Φέρνερ (Ρουμανία – Γερμανία) Συμμετοχή σε Super Cup (1998 γίνεται η πρώτη Κυπριακή ομάδα που περνά στους 16 του θεσμού Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης)

1999 – 2000: Ντίτελμ Φέρνερ (Γερμανία)

2000 – 2001: Αντρέας Μουσκάλλης (Κύπρος) Κύπελλο

2001 – 2002: Ρόνι Γουίλαν – Τόνυ Σαβέβσκι (Ουαλία – Σκόπια) Συμμετοχή σε Super Cup/ Συμμετοχή στο Κύπελλο Ουέφα

2002 – 2003: Ντούσαν Μιτόσεβιτς (Σερβία)

2003 – 2004: Ήλιε Ντουμιτρέσκου – Ρολφ Φρίνγκερ (Ρουμανία – Αυστρία)

2004 – 2005: Σούλης Παπαδόπουλος – Γιαννάκης Γιαγκουδάκης – Μπερτ Γολτερ Στάγκε (Ελλάδα – Κύπρος – Γερμανία)

2005 – 2006: Μπερτ Γολτερ Στάγκε (Γερμανία) Πρωτάθλημα (Μόνοι αήττητοι σε όλη την Ευρώπη, κάτι το οποίο καθρέπτιζε και βραβείο αρίστων αθλητών που απονεμήθηκε στην ομάδα την επόμενη χρονιά)

2006 – 2007: Μπερτ Γολτερ Στάγκε – Βαμ Ντερ Λεμ (Γερμανία – Ολλανδία) Κατάκτηση Super Cup/ Κακή εκπροσώπηση στο Champions League με την Κορκ Σίτυ

2007 – 2008: Σίνισα Γκόκιτς – Γιόσι Μιζράχι (Σερβία – Ισραήλ)

2008 – 2009: Τόσα Σάμπουριτς – Τόμας Φον Χέιζεν (Σερβία – Γερμανία)

2009 – 2010: Τόμας Φον Χέιζεν – Σλόμποταν “Μπόπαν” Κρισμάρεβιτς (Γερμανία – Σερβία) Κύπελλο

2010 – 2011: Σλόμποταν “Μπόπαν” Κρισμάρεβιτς – Αντρέας Μιχαηλίδης ( Σερβία – Κύπρος) Συμμετοχή σε Τελικό Κυπέλλου / Συμμετοχή σε Super Cup/ Συμμετοχή στο Europa League

2011 – 2012: Ντιτιέρ Ολέ Νικόλ – Μιχάι Στοϊκίτσα ( Γαλλία – Ρουμανία)

2012 – 2013: Τζόρτζ Μπέρλυ – Νικόδημος Παπαβασιλείου – Χριστάκης Χριστοφόρου ( Σκωτία – Κύπρος – Κύπρος) Κύπελλο

2013-2014: Χριστάκης Χριστοφόρου (Κύπρος) Πρόκριση σε ομίλους Γιουρόπα Λιγκ

2014-2015: Χριστάκης Χριστόφορου -Ιοάν Αντόνε-Τον Κάανεν (Κύπρος-Ρουμανία-Ολλανδία) Πρόκριση σε ομίλους Γιουρόπα Λιγκ

2015-2016: Πέδρο Εμάνουελ