«Μα που ζούμε επιτέλους κύριοι, πως περιμένουμε σαν κράτος ή σαν κοινωνία να δούμε προκοπή…»

Share

Tweet

Share

Share

Email

Παρέμβαση από τους οργανωμένους μας οπαδούς στα «Δυτικά προάστια» είχαμε σήμερα(27/8) στα social media σχετικά με όσα ακούστηκαν σε δηλώσεις για την κατάσταση που επικρατεί στο Τσίρειο στάδιο.

Αναλυτικά:

Όποιος έτυχε να ακούσει σήμερα σε γνωστή ραδιοφωνική εκπομπή την συνομιλία που έγινε μεταξύ της δημοσιογράφου και του προέδρου του ΓΣΟ θα ήθελε απλά να πάρει φόρα τουλάχιστον απόστασης ενός χιλιομέτρου και να κτυπάει το κεφάλι του στον τοίχο.

Ήταν μια συζήτηση η οποία σου προκαλούσε κάτι μεταξύ γέλιου και κλάματος, όπου είχαμε επιτέλους μια σοβαρή δημοσιογράφο η οποία έθεσε πολύ σωστά και εύλογα ερωτήματα και έναν άνθρωπο τον οποίο άλλα τον ρωτούσες αλλά σου απαντούσε αλλά άκουγε άλλα καταλάβαινε.

Εκτός του ότι ψάξαμε και βρήκαμε ποιος είναι ο συγκεκριμένος άνθρωπος διαπιστώνει κανείς χωρίς να το ερευνήσει ιδιαίτερα μόνο από τον τρόπο ομιλίας του ότι πίσω από αυτή την τρεμάμενη φωνή ακούς έναν γεροντάκο τουλάχιστον 82 ετών(ηλικία ότι πρέπει για καριέρα) ο οποίος βρίσκεται στον προεδρικό θώκο του ΓΣΟ μόλις 13 μήνες.

Δεν έχουμε κάτι προσωπικό ούτε τον γνωρίζουμε τον άνθρωπο αλλά που πάμε κύριοι; Που βαδίζουμε σαν κράτος; Πως μπορεί ένας ολόκληρος λαός να ανέχεται αυτή τη κατάσταση που επικρατεί σε αυτή τη χώρα;

Είναι προφανές ότι ο άνθρωπος λόγω ηλικίας έχει απαρχαιωμένες σκέψεις και αντιλήψεις, όλα τα βλέπει καλά και άγια, δεν βλέπει τον λόγο που γίνεται τόσο θέμα με το Τσίρειο.

Και εσύ σαν ένας σύγχρονος άνθρωπος που γεννήθηκες μεταξύ των δεκαετιών 80-90 που πλέον είσαι μορφωμένος, γραμματιζούμενος, ενήμερος, κοσμογυρισμένος απορείς γιατί πρέπει ακόμα να συνεχίσεις να ανέχεσαι όλους αυτούς τους καρεκλοκένταυρους και δεν μπορείς απλά να του πεις “καημένε παππούλη, καημεεεενε παππούλη πήγαινε σπίτι σου επιτέλους, σίτεψες, κάτσε σπίτι σου να έρθει να αναλάβει τη θέση ένας νέος με καινούργιες ιδέες και σύγχρονα μυαλά, πήγαινε σε κανέναν καφενέ να παίξεις την πιλόττα σου.

Μα που ζούμε επιτέλους κύριοι, πως περιμένουμε σαν κράτος η σαν κοινωνία να δούμε προκοπή εφόσον σε κάθε καίριο πόστο είναι διορισμένος ο κάθε τυχάρπαστος, ή ο κάθε ξεμωραμένος ηλικιωμένος που παρουσιάζει συμπτώματα άνοιας. Λυπούμαστε πραγματικά που το λέμε αλλά όσο η γενιά των παππούδων μας βρίσκονται στους προεδρικούς θώκους κυβερνητικών υπηρεσιών, υπουργείων και άλλων κρατικών μηχανισμών είμαστε καταδικασμένοι, πρέπει να το χωνέψουμε πως αν δεν σταματήσουμε αυτή τη νοοτροπία της κουμπαροκρατίας που μας διακατέχει σε αυτή την έρμη βραχονησίδα θα πρέπει να περιμένουμε να αναπαυθούν εν ειρήνη για να εκσυγχρονίσουμε επιτέλους αυτό το κράτος και τη χώρα μας.