ΡΕΤΡΟ

Κάποτε ένας ντελικάτος χαφ!

Από τους ποδοσφαιριστές που κράτησαν το λάβαρο της ομάδας μας ψηλά στα «πέτρινα» εκείνα χρόνια της δεκαετίας του 70. Σπουδαίος ποδοσφαιριστής  ο Χριστάκης Γιολίτης, συγκαταλέγεται στους κορυφαίους γηγενείς μέσους που αγωνίστηκαν στην ομάδα μας. Ήταν απο τα αστέρια της ομάδας σε εκείνη την βασανιστική δεκαετία και βοήθησε τα μέγιστα για να μπορέσει ο Θρύλος να ξεπεράσει την αγωνιστική κρίση και να ορθοποδήσει με την αυγή της επόμενης δεκαετίας.

Το www.apollon365.news εντόπισε τον παλαίμαχο ποδοσφαιριστή και μαζί του είχε μια ενδιαφέρουσα «κυανόλευκη» συνομιλία

 Που γεννηθήκατε και μεγαλώσατε ;

 

«Γεννήθηκα στον Κάτω Αμίαντο και στα πέντε μου χρόνια μετακομίσαμε στην Λεμεσό».

 

Πως ξεκινήσατε στον Απόλλωνα;

 

«Στον Απόλλωνα πήγα γιατί έπαιζε στην ομάδα ο αδελφός μου Πανίκος και ξεκίνησα στις ακαδημίες το 1963».

 

 

Ποιό ήταν το πρώτο παιχνίδι που αγωνιστήκατε στην ομάδα ;

 

«Ήταν το 1967-68 εναντίον της Ανόρθωσης και κερδίσαμε 3-1».

 

Σε ποιά θέση αγωνιζόσασταν;

 

«Στα χάφ με το νούμερο 8».

 

Ποιό ήταν το καλύτερο γκολ που σημειώσατε στην καριέρα σας;

 

«Το καλύτερο γκολ στην καριέρα μου το πέτυχα με την εθνική Κύπρου αλλά δεν το είδα ποτέ!(γέλια) Έκανα κεφαλιά ψαράκι ζαλίστηκα η μπάλα κτύπησε στην ρίζα τις δοκού και κατέληξε στα δίκτυα»!

 

Ποιός αντίπαλος ποδοσφαιριστής σας δυσκόλευε περισσότερο ;

 

«Ο Στεφανής του ΑΠΟΕΛ εξαιρετικός ποδοσφαιριστής».

 

Ποιό ματς θα σας μείνει αξέχαστο;

 

«Προημιτελικά Κυπέλλου με τον πεζοπορικό το 1972-73  όπου κερδίσαμε 4-1 στην παράταση με 10 παίκτες».

 

Ποιό θεωρείται ότι ήταν το μεγαλύτερο σας πλεονέκτημα αλλά και το μεγαλύτερο μειονέκτημα που είχατε  όταν αγωνιζόσασταν;

 

«Πλεονέκτημα μου ήταν η δύναμη, η ταχύτητα και η τεχνική και μειονέκτημα ήταν το πολλή πάθος που είχα και μερικές φορές ξέφευγα».

 

Με ποιό αντίπαλο ποδοσφαιριστή εκείνη την εποχή θα θέλατε να ήσασταν συμπαίκτης;

 

«Με τον Στυλιανού του ΑΠΟΕΛ και τον Χαραλάμπους της Ομόνοιας».

 

 

Ποιά ήταν η καλύτερη και ποιά η χειρότερη ποδοσφαιρική στιγμή της καριέρας σας ;

 

«Καλύτερη στιγμή ήταν με την Εθνική Κύπρου εναντίον της Ελλάδας 0-0 στο στάδιο «Καραϊσκάκης» αφού έκανα το καλύτερο παιχνίδι στην καριέρα μου.  Σε εκείνο το παιχνίδι ο προπονητής της Εθνικής Ελλάδος και μετέπειτα της ΑΕΚ Αθηνών με ζήτησε για να πάω στην ΑΕΚ και τελικά χάλασε η μεταγραφή γιατί εκείνη την εποχή τα χρήματα που μας έδιναν δεν ήταν πολλά και εγώ είχα  κατάστημα με υφάσματα το οποίο πήγαινε καλά και ο πατέρας μου δεν με άφησε να πάω». Χειρότερη στιγμή τις καριέρας μου ήταν την δεκαετία 1970-80  οι διαφωνίες που είχα με το Δ.Σ του Απόλλωνα ήταν αρκετές αφού ορισμένοι είχαν απαράδεχτη συμπεριφορά προς το πρόσωπο μου, είχαν πολλά απωθημένα και πάντα τα έβαζαν με τους παίκτες σε σημείο που με έβριζαν»!

 

Υπήρξε στιγμή που να μετανιώσατε που ασχοληθήκατε με το ποδόσφαιρο;

 

«Ποτέ μου».

 

Παρακολουθείτε τον Απόλλωνα ;

 

«Φυσικά παρακολουθώ τον Απόλλωνα αφού είναι η ομάδα μου».

 

Πως σας αντιμετωπίζει ο κόσμος που σας συναντά στον δρόμο ;

 

«Φίλοι του Απόλλωνα και φίλαθλοι από άλλες ομάδες έχουν τέλεια συμπεριφορά προς το άτομο μου».

 

Πιστεύετε  τον καιρό που παίζατε ποδόσφαιρο οι ομάδες της Λευκωσίας είχαν την εύνοια από την διαιτησία;

 

«Ναι πάντα είχαν την εύνοια της διαιτησίας και εκείνο το καιρό περισσότερο ήταν οι δεξιές και οι αριστερές ομάδες μέχρι το 1980 όπου άλλαξαν κάποια πράγματα προς το καλύτερο».

 

Ποιό είναι το χόμπι σας ;

 

«Το ποδόσφαιρο».

 

Θα θέλατε να συγκρίνετε το ποδόσφαιρο της τότε εποχής με το σημερινό ;

 

«Δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης αφού μιλάμε για δύο διαφορετικές εποχές, σήμερα το ποδόσφαιρο είναι πιο γρήγορο πιο δυνατό, όλα τα γήπεδα είναι με χόρτο».

 

 

Το κυπριακό ποδόσφαιρο έκανε πρόοδο ;

 

«Σίγουρα έκανε πρόοδο αφού βλέπουμε και τα αποτελέσματα που φέρνουν οι ομάδες μας στην Ευρώπη».

 

 

Θυμάστε εάν σας ζήτησε κάποια ομάδα για μεταγραφή ;

 

«Ναι το 1972-73 με ζήτησε το ΑΠΟΕΛ με προπονητή τον Μάρκοβιτς αλλά ναυάγησε και αυτή η μεταγραφή».

 

Ποιός ήταν ο κορυφαίος ξένος και κύπριος προπονητής που είδαν τα μάτια σας;

 

«Κοιτάξτε εάν μιλήσω για προπονητές που έζησα ήταν ο Στούνλερ αφού είναι ο πρώτος που έφερε την δύναμη στο κυπριακό ποδόσφαιρο. Στη μετέπειτα εποχή ήταν ο Γερμανός Ντιτιλμ Φέρνερ, και από τους κύπριους για μένα ήταν ο Πανίκος Ιακώβου».

 

Ποιόν ποδοσφαιριστή θαυμάζατε όταν ήσασταν μικρός;

 

«Ο Πανίκος Κρυστάλλης αφού ήταν με διαφορά ο κορυφαίος»!

 

Πόσους τίτλους πανηγυρίσατε με τον Απόλλωνα ;

 

«Δεν είχα την τύχη να πανηγυρίσω κάποιο τίτλο με την ομάδα μου».

 

Πότε σταματήσατε το ποδόσφαιρο και γιατί ;

 

«Σταμάτησα από τον Απόλλωνα το 1978 λόγο της διαφωνίας με το Δ.Σ όπως σας είπα και πριν και το 1980 πήγα στην ΑΕΛ όπου αγωνίστηκα σε 6 παιχνίδια αφού η ομάδα κινδύνευε με διαβάθμιση και ο προπονητής Πανίκος Κρυστάλλης μου ζήτησε να τους βοηθήσω και στο τέλος γλυτώσαμε την διαβάθμιση».

 

Η άποψη σας για την κάρτα οπαδού ;

 

«Καταρχήν για τα επεισόδια που γίνονται στα γήπεδα για μένα φταίει πρώτα η πολιτεία και μετά οι οπαδοί γιατί εάν θέλει η πολιτεία μπορεί να εκλείψει τα επεισόδια με το αυτόφωρο στην κλούβα και αμέσως στο δικαστήριο κάτι που γίνεται στο εξωτερικό. Η κάρτα είναι ένα μετρό αλλά για μένα δεν θα ωφελήσει κανένα».

 

 Ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε στους οπαδούς του Απόλλωνα;

 

«Ο μεγάλος κόσμος του Απόλλωνα θα πρέπει να είναι πάντα δίπλα στην ομάδα μας αφού είμαστε καταδικασμένοι να πρωταγωνιστούμε».

 

*Θερμότατες ευχαριστίες στον αγνό υποστηρικτή της ομάδας μας Πανίκο Κυριάκου για τον εντοπισμό του παλαιμάχου ποδοσφαιριστή, την βοήθεια του στην συνέντευξη, αλλά και την συλλογή σπάνιου φωτογραφικού υλικού.

Comments
To Top