ΚΙ ΕΤΣΙ ΜΕΙΝΑΜΕ ΠΑΙΔΙΑ

Ανταποδίδω τα πυρά και συνεχίζω…

Ο Απόλλωνας δέχεται επιθέσεις από παντού. Παραπέμπεται ο Μπρούνο Βάλε, γιατί άκουσον άκουσον παράγοντας των καλομαθημένων «είδε» να σηκώνει το μεσαίο του δάκτυλο, Ο Τσούκκας ορίζεται στον αυριανό (4/01) αγώνα ενάντια στην Ανόρθωση, και το κερασάκι στην τούρτα Μασσιας και Καλησπέρας μετά την χειρουργική επέμβαση της περασμένης αγωνιστικής, επιβραβεύονται, γιατί περί επιβράβευσης πρόκειται, με το να έχουν εκ νέου ορισμούς στους αγώνες του ταλαίπωρου κυπριακού πρωταθλήματος.

Ο Απόλλωνας οφείλει να επιτεθεί. Να απειλήσει τον εκβιαστή, να εκφοβίσει τον εκφοβιστή και να κεράσει με χειρότερο τρόπο τα όσα διαχρονικά κερνούν οι ξεδιάντροποι σε όλους ανεξαιρέτως προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι τους. Η πολιτική του καλού παιδιού έχει αποδειχθεί πολλάκις πως δεν οδηγεί πουθενά. Πάρα μόνο να τυχαίνει εκμετάλλευσης και να διασύρεται το κύρος και η αξιοπρέπεια του ένδοξου συλλόγου μας. Φωτιά με φωτιά. Ξεκάθαρα πράγματα.

Ο Θρύλος δεν έχει την πολυτέλεια να αφήνει το παραμικρό να εκκρεμεί. Καλύτερα, δεν πρέπει να αφήνει περιθώριο για απαντήσεις. Πραγματικά ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Κι ο μόνος τρόπος επιβίωσης είναι η διαρκής επίθεση. Και όποιος δεν το καταλαβαίνει, δυστυχώς θα μείνει κολλημένος στην ήττα.

Ανταποδίδω τα πυρά και συνεχίζω…

To Top