Αυτό το παιχνίδι δεν χανόταν με τίποτα γιατί ήταν αφιερωμένο στον Ανδρέα αλλά και στα υπόλοιπα αδέλφια μας που βρίσκονται ψηλά. Εκεί λοιπόν που φαινόταν ότι θα ερχόταν η ήττα, η ομάδα μας έχανε 2-1 σετ και δεν έβρισκε ρυθμό, ο κόσμος «γύρισε» τον αγώνα.
Με μπροστάρηδες τους οργανωμένους μας οπαδούς και όλο τον κόσμο που βρέθηκε απόψε (22/11) στο κλειστό να ακολουθεί έδωσαν πνοή στις «Αμαζόνες» μας, υπέταξαν τις αντίπαλες και ήρθε η νίκη που αφιερώθηκε εξαιρετικά. Οι στιγμές ήταν συγκλονιστικές, κάτι που ο κόσμος του Απόλλωνα μπορεί να κάνει και το απέδειξε ουκ ολίγες φορές.
Μικροί και μεγάλοι τραγουδούσαν ασταμάτητα για τον Θρύλο μας, που πήρε δύναμη και έπαιξε για τ΄αδέλφια μας που παρακολουθούσαν από ψηλά!
