Τρίτη θέση στο πρωτάθλημα και κατάκτησης του βαρύτιμο τροπαίου στο θεσμό του Κυπέλλου ήταν ο απολογισμός της ομάδας μας στη λήξασα σεζόν. Πάμε να δούμε το πως ανταποκρίθηκε ο κάθε ποδοσφαιριστής ξεχωριστά, με τον φακό του www.apollon365.news και πιο συγκεκριμένα του Νίκου Ανδρονίκου.
Μπρούνο Βάλε: Άλλη μια πετυχημένη χρονιά για τον Πορτογάλο. Δεν έχασε λεπτό και συμπλήρωσε 4 χρόνια συνεχής παρουσίας.Από τους σημαντικούς συντελεστές τόσο στην πορεία πρωταθλήματος όσο και στην κατάκτηση του κυπέλλου.
Ίσλι Χίντι και Μιχάλης Φανής δεν αγωνίστηκαν.
Λεάντρο Φρέιρε: Ο Βραζιλιάνος ήρθε σαν άγνωστος και καθιερώθηκε από το πρώτο παιχνίδι.Καλός τόσο στο ψηλό όσο και στο χαμηλό παιχνίδι.Κάλυπτε σωστά τον χώρο και ενέπνεε εμπιστοσύνη.Είχε και κακές στιγμές στις στατικές φάσεις ειδικά στην αρχή με κάποια επιπόλαια μαρκαρίσματα.
Αγγελής Αγγελή: Στο πρώτο μισό ήταν εκπληκτικός. Έσβηνε τα αντίπαλα φορ και βοηθούσε τα μέγιστα στην διατήρηση του μηδέν.Μετά τον τραυματισμό του έκανε κάποια παιχνίδια εκτός ρυθμού αλλά προς το τέλος ανέβηκε.Ίσως η καλύτερη του χρονιά που επιβραβεύθηκε με το γκολ στον τελικό.
Πέδρο Μοντέιρο: Ο νεαρός Πορτογάλος μπήκε από το πουθενά και έκανε καλά παιχνίδια.Το δείγμα όμως παραμένει μικρό και δεν μπορεί να κριθεί.
Νούνο Λόπες: Ξεκίνησε φουριόζος αλλά τραυματίστηκε.Μετά την επιστροφή του δεν βρήκε ρυθμό και έμεινε σαν εναλλακτική λύση.Η ποιότητα του όμως είναι αδιαμφισβήτητη και είναι μεγάλο συν η παρουσία του στο ρόστερ.
Μάριος Στυλιανού: Δυσκολεύτηκε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του προπονητή.Τσακισμένος από τα συνεχή παιχνίδια της προηγούμενης χρονιάς δεν έδωσε αυτά που ήθελε. Στο δεύτερο μισό όμως όταν πήρε ανάσες και παιχνίδια συνεχόμενα δεν έχασε ουσιαστικά την θέση του στο δεξί άκρο της άμυνας. Σταθερός αμυντικά και με προσφορά στην επίθεση έχει πολλά να προσφέρει.
Ελίζιο Σίλβα:Ο βασικός και αναντικατάστατος αριστερός μπακ.Πολύ καλός αμυντικά αλλά μέτριος επιθετικά.Σταθερός όμως σου έβγαζε σιγουριά αμυντικά και δεν άφηνε περιθώρια στα αντίπαλα εξτρέμ.
Χρήστος Γουίλερ:Άπό τους ποδοσφαιριστές που θεωρώ πως έπρεπε να πάρει περισσότερο χρόνο.Ξέρει πολλά καντάρια μπάλα.Δεν μπορεί να κριθεί ουσιαστικά.
Γιώργος Βασιλείου:Αγωνίστηκε και σαν χαφ και σαν μπακ.Όπου του ζητήθηκε να αγωνιστεί και όποτε το έκανε ήταν σχεδόν πάντα στους κορυφαίους.Απαράμιλλο πάθος και κατάθεση ψυχής σε κάθε αγώνα ανεξαρτήτως αντιπάλου,σημείο αναφοράς σε κάθε παιχνίδι.
Εστεπάν Σακέτι: Το αργεντίνικο “σκυλί”. Ποδοσφαιριστής που πατούσε σε κάθε γωνιά του γηπέδου.Πολύτιμη η προσφορά του.Αν και έχασε την θέση του σε κάποια στιγμή λόγω της τιμωρίας του αλλά και της αλλαγής συστήματος,ήταν ουσιαστικά ο βασικός σου κόφτης.
Χαράλαμπος Κυριάκου: Ο άτυχος Χάμπος, ξεκίνησε δυναμικά,κτύπησε και επανήλθε αργά και σταθερά.Προς το τέλος βρήκε τον εαυτό του και στον τελικό έκανε το καλύτερο του παιχνίδι.Μιλάμε για ένα σύγχρονο μέσο.
Κωνσταντίνος Μακρίδης: Ο άλλος άτυχος της παρέας.Ήρθε το δεύτερο μισό και κέρδισε τον κόσμο με την παρουσία του.Τώρα όλοι αναμένουν όσο πιο γρήγορα την επιστροφή του.
Συμεών Σλάτσεφ: Ο Βούλγαρος σε κάποια φάση κέρδισε θέση βασικού αλλά την έχασε λόγω τραυματισμού.Ποιοτικός ποδοσφαιριστής που γνωρίζει από μπάλα.Αν δεν ήταν δανεικός σίγουρα θα είχε θέση στο ρόστερ.
Λούκα Στογιάνοβιτς: Πολύ καλή χρονιά από τον Σέρβο που ήταν ο πιο παραγωγικός μέσος πετυχαίνοντας 9 γκολ.Αγωνιζόταν πιο ψηλά από ότι συνήθως και κάποιες φορές δεν του έβγαινε. Παίκτης που χρειάζεται στο ρόστερ μιας ομάδας.
Άλεξ ντα Σίλβα: Ήρθε σαν λυτρωτής αλλά αρχικά είχε χαμηλές πτήσεις.Όταν βρήκε τον εαυτό του ανέβασε την ομάδα πολλά σκαλιά.Του χρόνου αναμένουμε ακόμη πιο πολλά γιατί τα έχει!
Ντέγιαν Μέζσκα:Ήρθε σαν πλάγιος ενώ είναι μέσος.Είχε αρκετή ποιότητα και αυτό τον βοήθησε να αποδόσει πάνω του μετρίου και στα πλάγια.Ίσως αν έπαιρνε πιο πολλές ευκαιρίες στον άξονα να έδειχνε πιο πολλά.
Φώτης Παπουλής: Περίεργη χρονιά για τον Ελλαδίτη. Τιμωρίες, ντεφορμάρισμα, φορμάρισμα γκολ στον τελικό και αποθέωση.Το πόσο αξίζει και τι δίνει στην ομάδα γνωστό και για αυτό άλλωστε είναι αναντικατάστατος.
Ζοάο Πέδρο: Ίσως ο πολυτιμότερος της χρονιάς.Άρχοντας της δεξιάς πλευράς,πότε πίσω πότε μπροστά απόδειξε στον αγωνιστικό χώρο πως αξίζει να είναι στην ομάδα με τον οποιοδήποτε τρόπο.
Γίωργος Κολοκούδιας: Ξεκίνησε δυναμικά αλλά κάπου στην πορεία έχασε την θέση του και μαζί και την ψυχολογία του.Βοήθησε πολύ στα ευρωπαϊκά με τα γκολ του.
Κονσεισάο Τουράμ: Με λίγες παρουσίες για τα δικά του προσόντα,στην.ουσία δεν.κέρδισε τον προπονητή.Σωστός όμως επαγγελματίας όποτε αγωνιζόταν έδινε τον καλύτερο του εαυτό και δεν ήταν λίγες οι φορές που βοήθησε την ομάδα.
Άμπραχαμ Γκίε: Όποτε αγωνιζόταν ήταν τρόμος.Έκανε και καλά και κακά παιχνίδια.Όταν όμως η ομάδα αγωνίστηκε με το 4-4-2 έβγαζε φωτιές.
Άντον Μάγκλιτσα:Ήρθε και κέρδισε τον κόσμο με το καλημέρα.Μια λέξη μόνο:killer!!!
Προπονητής:Ήρθε στην αρχή της χρονιάς με ελάχιστο χρόνο προετοιμασίας αλλά και με κουτσουρεμένο ρόστερ. Ρόστερ το οποίο διαμορφώθηκε εν μέσω προετοιμασίας και ευρωπαϊκών αγώνων.Δούλεψε πολύ την ομάδα,κάνοντας και τα λάθη του.Λάθη τα οποία στην πορεία διόρθωνε.Επιστέγασμα αυτής της προσπάθειας το κύπελλο και ο έξτρα χρόνος ξεκούρασης αλλά και διαμόρφωσης του ρόστερ. Γεννημένος νικητής πράγμα που μετάδωσε στους παίκτες.Κρίνεται επιτυχημένη η παρουσία του.
