Από το 2013 που ανέλαβε η παρούσα διοίκηση, ο Απόλλωνας επανήλθε σε τροχιά διάκρισης. Η απόκρουση πέναλτι από τον μέγιστο Μπρούνο Βάλε και η αξέχαστη βολίδα από τον Οράσιο Καρντόσο λειτούργησαν ως άνδηρο για την μετέπειτα πορεία. Στην «ελίτ» του κυπριακού πρωταθλήματος όπως ακριβώς τον είχαμε συνηθίσει από παιδιά. Η πτωτική περίοδος που βίωσε το ποδοσφαιρικό τμήμα τα προηγούμενα χρόνια ταλάνιζε την εικόνα που μ’ αγάπη και κόπο χρόνων διαμορφώθηκε στην συνείδηση του φίλαθλου κοινού. Ο Θρύλος όφειλε να επιστρέψει δριμύτερος από ποτέ και να αναβιώσει στιγμές υπερηφάνειας στις εγχώριες και ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Η ευφορία που απόπνεε το έβδομο Κύπελλο, διάχεε τις «κυανόλευκες» καρδιές για το πασιφανές: είχε κατακτηθεί μ’ αντίπαλο την συμπολίτιδα ΑΕΛ ξορκίζοντας ταυτόχρονα τις σκιές του 1987. Πέραν τούτου, εκλήφθηκε κι ως «επανεκκίνηση» στο δρόμο των επιτυχιών.
Όντως, από κείνη την ευλογημένη μέρα (22/5/13), η «κυανόλευκη» αρμάδα πλαισιώνεται στην πρώτη τριάδα του βαθμολογικού πίνακα διεκδικώντας τον τίτλο του πρωταθλητή, εισήλθε δύο διαδοχικές χρονιές στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ, όπου εκεί κατόρθωσε πράγματα που καμία άλλη ομάδα του νησιού δεν αξιώθηκε να φέρει εις πέρας, εξασφάλισε για τέταρτη συναπτή φορά εισιτήριο για τα γήπεδα της Γηραιάς Ηπείρου και κατάκτησε πάλι το τρόπαιο στον δεύτερο τη τάξει θεσμό. Επιτυχίες, αλλά…
Ο γράφων, σε τούτη εδώ τη στήλη («Κι έτσι μείναμε παιδιά»), πριν τον μεγάλο τελικό μ’ αντίπαλο την Ομόνοια Λευκωσίας σημείωσε πως ενδεχόμενη κατάκτηση του κυπέλλου θα ήταν ναι μεν επίτευγμα, ωστόσο θα διαδραμάτιζε ρόλο καταπραϋντικής ένεσης για τα πρωταθλήματα που χάθηκαν ελέω λαθών που θα μπορούσαν να αποφευχθούν.
Σε μια περίοδο που οι πλείστες ομάδες εκ των μεγάλων παρέπαιαν, εξανεμίστηκαν κυριολεκτικώς μέσα από τα χέρια δύο τεράστιες ευκαιρίες για να στεφόταν ο Απόλλωνας μας πρωταθλητής του νησιού. Είναι αλήθεια. Οι περισσότεροι Απολλωνίστες χάρηκαν το όγδοο κύπελλο στην ιστορία του συλλόγου αλλά όχι με τον ενθουσιασμό που ενδεχομένως ν’ ανέμεναν. Και είναι εντελώς φυσιολογικό βάσει των συναισθημάτων αδικίας κι αγανάκτησης για τον τρόπο που απωλέσθηκαν οι τίτλοι.
Έγιναν σημαντικές δηλώσεις από ποδοσφαιριστές, εκπρόσωπο τύπου και πρόεδρο της ομάδας για τον επερχόμενο μαραθώνιο. Η ουσία έγκειται στη μετουσίωση του λόγου σε πράξεις. Με συνέπεια κι ευθύνη για το ένδοξο έμβλημα του θεού. Η μεγαλύτερη πρόκληση για το ποδοσφαιρικό οικοδόμημα είναι να καταστεί ο στόχος του πρωταθλητή στις συνειδήσεις των οπαδών ως αυτονόητος. Και τούτο θα επιτευχθεί την μέρα που δεν θα χρειαστεί να ειπωθεί το παραμικρό, αλλά η Δυτική θα δονείται με το:
ΑΠΟΛΛΩΝ – ΘΡΥΛΟΣ – ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ!!!
