Σάββατο 6 Ιανουάριου του 2007 και η ομάδα μας μέσα στην αγωνιστική αβεβαιότητα (λύση συνεργασίας με τον Μπέρντ Στάνγκε και μέτρια πορεία) αντιμετώπιζε τον πρωτοπόρο ΑΠΟΕΛ στο πλαίσιο της 15ης αγωνιστικής.
Με υπηρεσιακό προπονητή τον Βάσο Μελαναρκίτη, ήθελε τη νίκη περισσότερο για λόγος γοήτρου αφού ήταν ήδη αρκετά μακριά από τις προνομιούχες θέσεις. Εγχείρημα σαφέστατα δύσκολο απέναντι σε μια ομάδα, που έμοιαζε άτρωτη αφού μέχρι εκείνο το Σάββατο δεν είχε χάσει από κανένα αντίπαλο!
Η ομάδα μας θα μπει δυνατά και θα καταφέρει στο 24′ με σουτ του Θεοφίλου να ανοίξει το σκορ, ωστόσο οι φιλοξενούμενοι τρία λεπτά πριν το τέλος του α’ ημιχρόνου κατάφεραν να ισοφαρίσουν με τον Κόντη μετά από σύγχυση στα καρέ του Σβαλόφσκι. Στην επανάληψη, το παιχνίδι πήρε μια άγρια ομορφιά, με αρκετή δύναμη και πάθος και από τις δύο ομάδες! Φαινόταν ξεκάθαρα πλέον ότι η νίκη θα κρινόταν στις λεπτομέρειες, ωστόσο η αναμέτρηση όδευε προς τέλος χωρίς κάποια εκ των δύο, να βρίσκει το δρόμο προς τα δίκτυα. Ήταν το 86′ όταν ο Βάσος Μελαναρκίτης αποφάσισε να ρίξει στον αγωνιστικό χώρο έναν αμυντικογενή ποδοσφαιριστή και να αποσύρει τον επιτελικό του, μέσο Ζάντι Φέριντον. Ο Περικλής Μουστάκας, πήρε εντολή από τον πρώην συμπαίκτη του, να αγωνιστεί στο αριστερό άκρο της άμυνας, δίνοντας ταυτόχρονα βοήθειες στην μεσοαμυντική γραμμή της ομάδας. Ωστόσο ο «Πέρι» στην τελευταία φάση του αγώνα αγνόησε τις εντολές του Βάσου και τελικά δικαιώθηκε αφού κατάφερε να σκοράρει και να χαρίσει στην ομάδα μας μια σπουδαία νίκη.
Το www.apollon365.news επικοινώνησε με τον Περικλή στην Αυστραλία όπου πλέον διαμένει και του θύμισε εκείνο το ανεπανάληπτο παιχνίδι.
«Εκείνο το βραδύ ήταν όλα τόσο παράξενα . Πριν τον αγώνα τιμήθηκε ο Μπερντ Στάνγκε ο οποίος πριν από λίγους μήνες οδήγησε την ομάδα στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, ενώ είχε κλείσει και ένα χρόνος από τον θάνατο τον Γκάμπορ Ζαβάτσκι» θυμάται ο Πέρι και συνεχίζει: « Δεν ήμασταν και στην καλύτερη μας αγωνιστική κατάσταση, όμως ήμασταν αποφασισμένοι να δείξουμε τι αξίζαμε. Εγώ καθήμενος στο πάγκο δεν ένιωθα καλά, αφού ήθελα πολύ να αγωνιστώ! Ήταν πολύ δυνατό παιχνίδι μιας και οι δύο ομάδες ήθελαν τη νίκη η κάθε μια για ξεχωριστούς λόγους. Φτάναμε προς το τέλος του αγώνα και τότε ο Βάσος μου φώναξε να αντικαταστήσω τον Ζάντι, τονίζοντας μου ότι θα αγωνιζόμουν ως αριστερός μπακ. Ήμασταν ισοπαλία και απόμεναν μερικά δευτερόλεπτα για να ολοκληρωθεί και ο χρόνος των καθυστερήσεων. Τότε είδα τον Ούκας να τρέχει από τα δεξιά και να μπαίνει μέσα στη μεγάλη περιοχή. Απ’ αριστερά ήμουν μόνος και έκανα ένα δυνατό σπριντ για να φτάσω και να μπω μέσα στη φάση. Ο Ούκας έδωσε στον Ζοάο αυτός έκανε το σουτ, η μπάλα βρήκε στο δοκάρι και έπεσε ακριβώς μέσα στα πόδια μου. Τότε έριξα την μπάλα στα δίκτυα ακριβώς με την συμπλήρωση του χρόνου των καθυστερήσεων έστω και αν ο Σατσιάς έκανε μια βουτιά για να την προλάβει! Χάρισα τη νίκη στην ομάδα μου και πράγματι ήταν μια αξέχαστη στιγμή, ήταν όμως μια νίκη αφιερωμένη στον αδικοχαμένο Γκάμπορ αλλά και στον Απόλλωνα».
Ο Περικλής Μουστάκας από τα καλύτερα παιδιά, που φόρεσαν την «κυανόλευκη» φανέλα πρόσφερε τα μέγιστα κυρίως στο δρόμο προς το τίτλο την περίοδο 2005-2006. Όσο μακριά και αν βρίσκεται η κάρδια του κτυπάει Απολλωνίστικα και αξίζει τον σεβασμό απ’ όλους μας!
{youtube}0zbvo6A4qMQ{/youtube}
